Zawgyi:
ျခံထဲသို့ ကားေလး ရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ လင္းအာရံုႏွင့္ ဦးလင္းေဖတို႔ႏွစ္ဦးလံုး ကားထဲမွ လ်င္ျမန္စြာ ေျပးထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ လင္းအာရံု ၏ ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနသည့္ စိတ္ေၾကာင့္ ေျပးသြားရင္း ေခြေခါက္လဲမွာပင္ စိုးရိမ္ရသည္။
ဦးလင္းေဖသည္လည္း နားထင္ေျကာမ်ားပင္ ေထာင္မတ္ေနၿပီး ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္မ်ားႏွင့္ အသက္မဲ့ေနသည့္ လူတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ေျခလွမ္းေတြကလည္း ပံုမွန္ထက္ အေတာ္ပင္ ျမန္ဆန္လြန္းေနသည္။
သိပ္ကို အေလာတႀကီးဆန္လွသည့္ သူ႔ေျခလွမ္းေတြေၾကာင့္ သူဟာ လင္းအာရံုထက္ပင္ လိုရာကို အရင္ ေရာက္ခဲ့သည္။ သူ၏ ဧည့္ခန္းႏွင့္ မျခားနားဘဲ အရက္ပုလင္းေတြႏွင့္ ႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနသည့္ ဧည့္ခန္းတစ္ခုသို႔ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ သူအရမ္းေသြးျပတ္သြားခဲ့ၿပီ။
ေျခလွမ္းေတြဟာ ဆက္လွမ္းဖို႔ပင္ အားအင္မရိွေတာ့ဘဲ ခ်က္ခ်င္းပင္ ရပ္တန္႔သြားၿပီး အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္သကဲ့သို႔ ပစ္လဲက်သြားရသည္။ မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့ သူျမင္ေနရသည့္ အရာမွ တစ္စကၠန္႔ေလးမွ မလႊဲ။ အံႀကိတ္ထားသည္မွာလည္း သြားမ်ားပင္ နာေနေလာက္ၿပီ။ တစ္ဆတ္ဆတ္ႏွင့္ တုန္ခါေနသည့္ ႏွလံုးက နာက်င္လြန္းလွသည္။ ဒီနာက်င္မႈက အဆိုးတကာ့ အဆိုးဆံုး နာက်င္မႈပဲ...။
"ေဖေဖ...."
လင္းအာရံု၏ ေခၚသံဟာလည္း တုန္ယင္ေနၿပီး အက္ကြဲေနသည္။ သူမက ဦးမင္းထြဋ္ေခါင္ရိွရာသို႔ ေျပးသြားၿပီး....
"ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ မမ ဒါ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ...."
သူမက မ်က္ရည္ေတြ စိုရႊဲေနသည့္ မ်က္ဝန္းေတြႏွင့္ ဦးမင္းထြဋ္ေခါင္ကို ၾကည့္လိုက္ ေမယမံုကို ၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ေမးလာသည္။ ေမယမံုလည္း သူမအား နာက်င္မႈေတြ ျပည့္ေနသည့္ အၾကည့္ေတြ အသံေတြျဖင့္.....
"လင္း ထြက္သြားေတာ့... အန္ကယ္က မမကို ျပန္ဖို႔ေျပာတယ္။ အဲ့တာလည္း မမလည္း ျပန္လိုက္တာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ထိ စိတ္ထဲမွာ ေလးေနလို႔ ျပန္လာေတာ့ အန္ကယ့္ကို အခုလို ေတြ႔လိုက္တာပဲ..."
YOU ARE READING
မိုးသားတို႔ ကင္းစင္ခ်ိန္ (မိုးသားတို့ ကင်းစင်ချိန်)
RomanceZawgyi: 1997 ေခတ္ကာလႏွင့္ အခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ကာလတို႔ ေခတ္ႏွစ္ေခတ္အၿပိဳင္ အခ်စ္အမုန္းအာဃာတတို႔အား ေဖာ္က်ဴးထားသည့္ ........... 'မိုးသားတို႔ ကင္းစင္ခ်ိန္' မေဟာင္းေသးတဲ့ အတိတ္ဇာတ္လမ္းေလးအား တို႔ေတြအတူ ခံစားၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ..........။ Unicode: 1...
