𝐵𝑒𝑙𝑜𝑛𝑔 𝑡𝑜 𝑑𝑎𝑑𝑑𝑦🤍🍼

_ 𝐏𝐚𝐫𝐭 𝟏𝟏_

آهنگ just  the two of us از  bill withers  رو پلی کرد و به جاده خیره شد.
به فکر فرو رفت، حس ناشناخته ای رو تو اعماق وجودش احساس می‌کرد.
صدای آهنگ رو بیشتر کرد و سرشو به صندلی تکیه داد و با چشمای نیمه باز به یک نفر فکر می‌کرد!
اون یک نفری که بدجور ذهنشو مشغول کرده بود و باعث شده بود قلبش بیشتر از قبل کار کنه و دیگه گوشه سینش خاک نخوره.
مدام تکون خوردن ماشین برای کوک مثل یک گهواره عمل می‌کرد، کم کم چشمای گردش که همیشه برق خاصی داشت بسته شد و به خواب عمیقی فرو رفت.
.....

-کوک، هعی کوک، بیدارشو عجیب غریب!

چشماشو سریع باز کرد و برا چند دقیقه هنگ کرده بود و سعی می‌کرد یادش بیاره کجاست!
به قیافه فلیکس خیره شد که با اخم و خنده بهش خیره شده بود. تکون دیگه ای به کوک داد

-چت شده احمق خان؟بیا بیرون دیگه ای بابا

چشماشو از درد روهم گذاشت و لباشو آویزون کرد و غر زد

+بسه دیگه الان میام

فلیکس شونه ای بالا انداخت و دور شد.
مثل همیشه بعد خوابیدن تو ماشین سردرد شده بود،کمی سرشو فشار داد و از ماشین پیاده شد.
چمدونشو برداشت و به خونه ای باباش تو سئول اجاره کرده بود نگاهی انداخت!
پشت سر فلیکس وارد آسانسور شد و مامانش با خنده ای گفت

-کوک چقدر خوابیدی تو! خوبی مامان؟

کوک آهسته سرشو تکون داد، در واقع اصلا خوب نبود و سردرد بدی داشت!
بلاخره بعد ماه ها بابا‌شو دید و با لبخند بچگانه و ذوق زده ای گفت

+سلام بابایی!

آقای جئون لبخند کمرنگی زد و موهای کوک رو بهم ریخت

-سلام پسر بابا چطوره؟

کوم خنده ای کرد و دماغشو چین داد

+کوک خوبه، بابا چطور؟

لبخند مهربونی زد

-منم خوبم!

کوک منتظر سلام و احوال پرسی فلیکس و مامانش نشد و وارد خونه شد.
یک خونه تقریبا بزرگ با دوتا اتاق خواب!
پفی کشید و با خنده ریزی زمزمه کرد

+پس با فلیکس هم اتاقی ام!

دستی شونشو فشار داد و بعد صدایی که از رو شوخی عصبی بود گفت

-چی گفتی؟؟نکنه میخوای بمیری کوکی؟!

کوک ترسیده برگشت و به اخم فلیکس خیره شد، لباشو جمع کرد و با لحن بچگانه ای گفت

+من.. من منظوری نداشتم!

فلیکس خنده ای کرد و گفت

-دیوونه!

کوک خنده ای کرد، با اینکه از فلیکس دوسال بزرگتر بود اما از نظر روحی و هیکلی خیلی کوچیک تر بود!
واسه همین کسی باورش نمیشد کوک بزرگتر از فلیکسه.
آقای جئون کنار دو پسرش ایستاد و آروم و با کمی خنده گفت