Lantria Supremo De Luna

Kabanata 10: Kaluluwa sa hawla

Dyna's POV

Spirit and Darkness manipulation. Iyan ang kakayahan ng diyoleng nagkulong sa akin sa hawlang kinalalagakan ko ngayon. It's been weeks since he put me in prison here in the mansion and for pete's sake! Hindi ako isang ibon para ikulong sa malaking hawlang ito!

"Can't you just stop shouting! Nakakabinge ka!"

Look who's talking. I present to all of you, Gabrill Alinos Rivera. Galin. Ang kapre. Ang pesteng kapre na nagkulong sa akin dito!

"I said stop shouting!"

He glared at me after he said those words. Sinamaan ko rin naman ito ng tingin pabalik.

"Are you stupid? Sino ba sa ating dalawa ang sumisigaw? Di ba ikaw!"

Sarkastiko kong turan dito sabay irap. Pasalamat siya at hindi ako makalabas sa malumot na hawlang ito kung hindi gagawin ko siyang kaluluwang katulad ko.

He glared again at pinagpatuloy ang paghahanap ng mababasang libro.

I really want to get out from here. I want to see Luna and ask if what happen on her these past few days. Nag-aalala na ako sa sa babaeng iyon. I'm sure Mina and Mike already told her about her destiny and I'm also sure that she will not gonna believe them that fast.

Nami-miss ko na pati ang kaseryosohan ng babaeng iyon. Tsk. Kung kaya ko nga lamang na makalabas dito ay ginawa ko na. I'm trying to get out from here pero palaging sino-summon ni Galin ang ilang dark spirits na nakokontrol niya sa labas nitong hawla. I'm a light spirit, kahinaan ko and mga dark spirits na nasa paligid. Inis na diyoleng iyon!

Tinitigan ko ito ng masama. I hate his guts! Prenteng nakaupo lamang ito sa isang brown sofa na 5 meters away from me. Nakahanap na ulit ito ng panibagong librong babasahin. He's in his human form, reading a book, and sipping a chocolate coffee. Wala itong pakialam sa akin kahit na aware na aware ito sa ibinibigay kong matatalim na tingin.

Ang mga mata ko. Makakapanaksak.

Bigla nitong isinara ng malakas ang binabasang libro at nag-aapoy ang matang binalingan ako ng tingin.

"Did you forget that I can read your mind? Wala ka ba talagang balak isara ang peste mong utak?"

I rolled my eyes on his outburst. I block my mind. Inirapan naman ako nito at nagbasa na ulit ng kanyang libro. Tsk. I make a permanent cloud and produced a queen size bed. Pasalampak ako ditong nahiga. Nagpagulong-gulong sa kaliwa't kanan. Dumapa, tumihaya, tumalan-talon at kung ano ano pang pwesto. I want to feel comfortable on the fluffiness of the cloud bed pero sino bang magiging kumportable sa ganitong sitwasyon.

Nag-mukha akong magandang multong preso.

"Oy! Pwede kumanta? Ang boring dito eh."

Sambit ko, eh ang boring naman talaga eh. Hindi man lamang ako nito bigyan ng kahit isang libro na babasahin. Book lover din naman ako nung nabubuhay pa ako magpahanggang ngayong kaluluwa na lamang ako. Halos nabasa ko na ang lahat ng libro sa school nina Luna. Mula sa pinaka-luma at matandang libro hanggang sa pinaka-bagong na-publish. Even the books from the other countries. Itong library lamang ng mansyon ang matagal ko ng pinangarap na basahin ang mga nanditong libro. But Galin protects the mansion like his own family. Ang OA nga niya.

Nilagyan pa talaga ng barrier ang labas ng mansyon. Akala mo naman ay di kayang basagin iyon ni Luna. Pssh.

I'm a ghost for 100 years and until now, hindi ko pa rin magawang mabasa ni isang libro dito. Kainis na diyoleng iyon. Gwapo na sana, kapre lang.

"Just make sure your voice will never break any glass here."

Aba't anong trip nito ngayon at pinayagan ako? I breath in and out and then smirk when I think of a naughty idea. Mukhang nakalimutan ng diyoleng iyon na ang main ability ko ay nasa aking napaka-gandang boses. I could make him miserable by my beautiful voice. Then he will beg me to stop singing and I will ask him to set me free—