Lantria Supremo De Luna

Kabanata 41: Simbolo ng Buhay

Luna's POV

Ng ako'y magising ay wala na ulit sa aking tabi si Leo. I didn't expect to see him beside me the moment I wake up. Siguradong mangangamatis lamang sa pula ang mukha ko. Besides, he had his duties as the Aolffara's General Balita ko din ay siya ang naatasang imbestigahan at hulihin ang traydor. I am too. But first, I need to go back on the library. Kailangan kong malaman kung ano ang nasa loob ng lagusang iyon.

Mula sa dorm ni Leo ay nag-teleport na lamang ako papunta doon.

I cough ng paglitaw ko ay bumungad sa aking mukha ang supot ng mga gagamba na puno ng alikabok. Tsk. I made a light ball at itinutok iyon sa daan. Bawat makita kong dumi ay akin nang tinatanggal. Instant linis ika nga nila.

"Akiya, are you with me?" I ask. No one answer. Don't tell me, wala na naman sa aking katawan si Akiya? Saan naman nagpupunta ang librong iyon? Masyadong layas.

=_____=

Pinagpatuloy ko na lamang ang aking paglalakad pababa. Madumi ang hagdanan ngunit nagiging crystal ito pababa. Maging ang wall ay nagiging crystal na yelo. I shivered. Lumalamig din masyado. I touch the wall and feel it. There's a magic bestowed here and it's powerful. Parang inilagay na proteksyon. But there's one thing that makes me confused. This power is very familiar. I feel nostalgic.

Pinakiramdaman ko pang maigi ang wall hanggang sa mag-ilaw ang aking mark kasabay ng pag-ilaw ng buong paligid.

*o* Wow.

That's the word I muttered the moment I saw the real beauty that surrounds me. Ang paligid ay kulay asul na kakulay ng yelo. It shines so bright. May mga lines na kulay puti na nakaguhit ng pabilog sa sahig. Sa gitna ng bilog ay may diamond na nag-aapoy ng puti. Nakakonekta sa bilog ang limang linya na ang dulo ay may mga simbolo ng kapangyarihan. Una ay ang simbolo ng kalangitan, isa itong puting agila na may mga gold na kulay ang pakpak. Pangalawa ay ang itim na leyon na nag-aapoy ng asul. Pangatlo ay ang lumang libro na kusang nagbubukas ng kusa. Pang-apat ay ang serpente na may tatlong ulo, at ang panlima ay ang Pheonix na apoy.

Sa ulunan ng bawat simbolo ay may mga chest na kulay gintong kayumanggi. Isa-isa ko itong tiningnang mabuti at binasa ang mga nakasulat na mga letra ng baybayin.

"Puting agila para sa babaylang Aramina.... leyong nagbabagang asul para sa prinsipe ng Falleria, Lucian....libro ng kasaysayan na pinanghahawakan ni Akiya....serpenteng mapangmasid at matapang na kapitan Lucas....Pheonix ng naglalagablab na apoy ng mandirigmang Andra...."

Teka—sila ang nakaraang mga guardian ni Andra! Lucas? Ang ama ni Leo? Tsk. Naiinis pa rin ako sa tuwing naaalala ko ang ginawa niya kay Dyna. At sino naman si Aramina? Saka, bakit wala dito ang pangalan ni Dyna?

Lumapit ako sa dyamanteng nakalutang sa gitna. I was about to touch it when it suddenly light up and float above me. Biglang umilaw ang mga simbolo at malakas na bumagsak sa gitna ng bilog ang dyamante. Napapikit ako sa sobrang liwanag nito. I was taken back when I saw what is going on around me the moment I open my eyes.

Hologram ng mga nangyari sa lugar na ito noon! At si Dyna, nasa gitna siya! I look at the four guardians. Napukaw ng aking pansin ang babaylang Aramina.

0____0!

Wala na itong buhay....pero nagagawa niya pa ring ibigay ang kapangyarihan niya kay Andra...

Flashback~

Another scene emerge and the scene is too brutal. Duguan at maraming sugat sina Akiya at ang ama ni Leo, ganoon din si King Lucian. Nakaupo sila pabilog. I saw Dyna on their middle. It wasn't the Dyna I knew. Duguan ang kanyang damit, puno ng mga sugat, pula ang kanang mata, violet ang kaliwa, may maliliit na ugat sa mukha, at naka-kadena na may seal. Galit na galit itong nakatingin sa mga taong nakapalibot sa kanya.