Lantria Supremo De Luna

Kabanata 37: Mate

Someone's POV

Widstein sector is in the hands of the fallen ones. Dyna seems to be the traitor and Luna is back. Pero may nararamdaman akong mali. Pakiramdam ko mas malaki pa dito ang problemang paparating. How could I feel this feeling as if I'm a fortune teller eh isa lamang akong mahinang studyante ng Wolffire? Tsk.

Ipinilig ko ang aking ulo at pilit na inalis ang kakaibang nararamdaman. Hindi ka si madam awring self, kaya tumigil ka.

I fix myself and go to bed. My sector is fallen, I have a new dorm here in Galaxiria and I am alone. Nahati kaming mga studyante sa natitirang apat na sektor para sa magiging temporary naming tirahan. I look at the ceiling and close my eyes.

*plok!

Tunog iyon ng patak ng tubig na dahilan para magmulat ako ng aking mata. Agad akong napabangon ng malamang umuulan sa aking paligid, isa pa, wala na ako sa loob ng dorm! Bakit ba ang wierd ng araw na ito para sa akin?

I'm here in the middle of darkness. Tinangka kong tumayo ngunit napatigil ako ng mapansing nakasuot ako ng puti, at may hawak na libro. Hawak ko ang Lluñira?

"Pakiusap, umalis ka na,"
Luna? Teka nga, nasaan nga bang talaga ako?

"Hindi mo na ako mapipigilan,"
I'm really sure that voice belong to Luna. Eh ano namang gagawin ni Luna dito?

"Pakiusap, u-umalis ka na,"

Nilingon ko ang paligid at napatigil ng mapako ang tingin sa babaeng nakatayo sa aking harapan. Luna is staring at me, right into my soul with a tear in her eyes. Gusto kong magsalita at magtanong ngunit walang boses na lumalabas sa aking bibig. Gusto kong tumayo na nagawa ko naman pero parang napako ang aking mga paa at hindi ako makalakad papalapit sa kanya.

This is really freaking scary and I am now nervous to the fact that my heart might explode in any minute. A tear drop from my eyes and I saw Luna being stab by a shadow behind her back.

"Luna,"

This is just a dream...this is not real....this will not gonna happen.

"Luna!" ,agad akong bumangon sa kama at niyakap ng mahigpit ang unan. Umiiyak ako at kinakabahan. Sobrang bilis ng tibok ng aking puso. That dream. I dream it again. This is the fifth time I dream it. It felt so real.

Mangyayari ba iyon sa hinaharap.

Luna's POV

Ano bang dapat na gawin kapag nalaman mo na kung sino ang iyong tunay na ina? Yung nasa harapan mo na siya pero hindi mo siya magawang hawakan o yakapin dahil ang wierd tingnan. Baka makatanggap pa ako ng isang mura at sampal.

I sigh for the third time. Nandito ako sa autumn forest. Ngayon na lamang ulit ako nakabisita dito. Ito lamang ang lugar kung saan kalmado ang paligid. Luckily, this is not part of the Widstein sector.

"Hindi maganda na lumalabas ka ng ganitong oras lalo pa at maraming Fallerian ang nagkalat dito," there he is, Leo Khalel Azares, wearing his poker face, approaching my direction, "malamig ang hangin, ni hindi ka man lamang nagsuot ng jacket," saad pa niya at sinuutan ako ng jacket na gawa sa kanyang apoy. Nice.

"Anong ginagawa mo dito?", I ask.
"I should be the one asking you that question, ang aga-aga, nandito ka," he said emphasizing the word 'I'.

I controlled the woods and vines and make my own DIY bench. Naupo ako doon.

"Kakatapos ko lamang magpatrol sa natitirang apat na sector," umpisa niya ulit at umupo sa malaking ugat ng puno na malayo sa akin, kumunot ang aking noo.