FERİDE

41.BÖLÜM

TURGUT ÇELEBI

Günlerdir bu işin peşindeydim.Sadece ben değil neredeyse tüm adamlarımda buna dahildi.

Biliyordum...

Adım gibi emindim ki bir yerde patlak verecekti lakin zamanı belli değildi.Bu hep böyle olmamışmıydı zaten.Boşunamı diyorlardı yalancının mumu yatsıya kadar yanar diye.

"Turgut ağam"

Başımı çevirip pamuk deposunun kapısında bekleyen adamıma baktım.Batman'dan gelen pamukların sevkiyatı için gün boyu depodaki işlemlerin başında durmuştum.

Hızlı adımlarla ilerleyip Azat'ın karşısına dikildim ve konuşmasını bekledim.

"Yakaldık beyim.Öğleden sonra evde kimse yokken küçük bir çanta ile beraber çıktı."

"Evde kimse yok derken?" dedim anlamayarak.Evde Gülseren ve Feride'nin olması gerekiyordu çünkü.

"Feride hanım ağam Kerım ağamın hanımı ile beraber çıķmış beyim.Eski mahallesine gidecekmiş.Gülseren hanım ağam'da kısa bir süreliğine arka sokaktaki evsiz kadını ziyarete gitmiş.Bunu fırsat bilip evdeki ziynet eşyalarınıda alıp çıkmış "

"Nerede?"

Başka söze gerek yoktu.Merhametin karşılığı bu olmamalıydı?

"Baştan beri söylediğiniz yerde beyim"

"Gidelim" deyip kapının önünde duran araca doğru ilerledim.

Bir insan yemek yediği kaba neden pislerdi ki?

Gerçi neden şaşırıyordum ki?

Çiğ süt emmemiş miydik hepimiz?

"Neden yapmış?"

Istifimi bozmadan sorduğum soruya anında cevap gelmişti.

"Bize bir şey söylemedi ağam"

Dakikalar sonra tarım araçları için kullanılan depoya girdiğimde duyduğum tek şey ağlama sesiydi.

Peki ağlamanın bir faydası olacaķ mıydı?

Elbette hayır..

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp eski bir sandalyenin üstünde oturan küçük kıza baktım.Ağlıyordu.

"Anlat "dedim eski bir sandalye çekip tam karşısına otururken.

"Ağam ne olur beni affet.Yalvarırım affet.Ben bir şey yapmadım.Ne yaptıysa o kadın yaptı.Benim bir suçum yok beyim ne olur affet"

"Anlat"dedim bir kez daha.Onun yalvarması şu an düşüneceğim en son şeydi.

"Çok uzaktan akrabam olur kendisi.Ailemin durumu iyi olmayınca arada bir temizliğe giderdim.Sonra bir gün ne olduysa kanıma girdi.Tamam dedim."

"Pazar yerinde olanlar..Gelinime el kaldırmaya cüret eden sen miydin?"

"Affet beyim ne olur affet."

Nasılda titriyordu.

"Neden seni affedeyim ki?Neden yaptıklarının cezasını çekmeyesin?"

İlk kez başını kaldırıp yüzüme baktı.Sonrada aklına bir şey gelmişcesine heyecanla konuşmaya başladı.

"O kadın ve Annesi.Feride hanım için bir planları var."

Bu sözler içime kurt düşürsede belli etmedim.Sonuçta güpegündüz kim ne yapabilirdi ki?

"Ne gibi planlar?"

"Bilmiyorum.Bana sadece Feride hanımımı eski evine getirmemin yeterli olacağını söyledi.Bende yaptım"