34.BÖLÜM

32.8K 2.5K 346
                                    

TİMUR


Bir kadına aşık olmak bilmediğin bir kitabın satır aralarını okumak gibiydi.

Önce bakarsın boş boş.Sonra merak edip sayfalarını çevirmeye başlarsın,sen çevirdikçe kokusu siner beynine,sözler kafanın içinde dans etmeye başlar ve bir de bakmışsın ki kaybolup gitmişsin o satırlarda.

Aşk'da böyle bir şeydi işte.Hiç tanımadığın birine doğru amansızca çekiliyordun.Tıpkı azgın sularda oluşan girdap gibi.Bir bakmışsın ki kaybolup gitmişsin.

Bende böyle onu ilk gördüğüm gün aşık olmuştum.

Yüzünde ki her hareketine,kaşına ,gözüne,dudağında her bir çizgiye,utangaç gülümsemelerin ardına saklanan gamzesine,gözlerini kırpışındaki masumiyete,sesindeki titreyişe,anlatamadıklarını haykıran gözlerine,kulağımı okşayan her fısıltısına,her kelimesine,her satırına..

Aşk buydu benim için.Aşk yanımda ki kadındı,onun her bir zerresiydi...

''Ne düşünüyorsun?''

Düşüncelerimi bölen sesle hafifçe gülümsedim.Bu kadın benim her şeyimdi...

''Seni''dedim tek kelimeyle.Hayatımın özetiydi belkide bu kelime...

Ona sarılmamın üstünden saatler geçmişti.Apar topar iki koldan hazırlık yapmış ve bu sırada onun sevinç göź yaşlarına şahit olmuştum.Meğer dünyada bir kadının mutluluk gözyaşlarına şahit olmak kadar garip ama insana ayrı huzur veren başka bir duygu yokmuş...

Konaktan ayrılalı neredeyse bir saati geçmişti.Öncelikle tek başıma Annem ve Babamın bulunduğu odaya gitmiş ve hiç çekinmeden onlara kafamdaki planı anlatmıştım.Ve her zaman ki gibi ailem yine dimdik arkamda durmuştu.Yola çıktıktan yarım saat sonra kısa bir yemek molası vermiştik.Kahvaltı etmek için artık çok geç kalmıştık çünkü.

Ve şimdi ise bizim için gelecek olan şehire doğru yolculuk yapıyorduk.Bu yolculuğa bir tek içi kıyafet dolu bavulla çıkmamıştık.Sevdiğim kadın,hayallerimiz ve umutlarımız vardı yanımızda.Heyecan vardı.Kısacası bizim için gelecek vardı..

"Sana nasıl aşık olduğumu düşünüyordum" dedim aklımdaki tüm düşünceleri bir kenara bırakıp,tüm dikkatimi ona verirken.

"Bana nasıl aşık oldun peki?"

Bir çocuk edası ile omuzlarımı silktim.

"Oldum işte.Senin gördüğüm ilk dakika,ilk saniye hemde"

Bakışlarında gördüğüm sevgi ile bir mum misali eridiğimi hissettim.

"Sen bu hayatta başıma gelen en güzel şeysin bunu daha önce söylemişmiydim?"

Gülümsedim.

"Evet söyledin ama ben her seferinde ilk söylemişsın gibi heyecanlanıyorum bu yüzden asla söylemekten vazgeçme" dedim ellerini avuçlarımın arasına alıp.

FERİDEحيث تعيش القصص. اكتشف الآن