4.BÖLÜM

38.9K 2.8K 301
                                    

Timur

Aylardır hayatıma dair değişmeyen tek bir şey varsa,oda gün bitiminde işçiler evlerine dönerken her zaman ki yaptığımı yapıp onu takip etmekti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Aylardır hayatıma dair değişmeyen tek bir şey varsa,oda gün bitiminde işçiler evlerine dönerken her zaman ki yaptığımı yapıp onu takip etmekti.

Bu günlerimin ve aylarımın değişmeyen,rutin haline gelen tek geleneğiydi.

Ve o gelenek bugün de bozulmamıştı.

Yine yorgun,yine dalgın,yine yapayalnızdı...

Meğer ne kadar zormuş insanın sevdiği kadını uzaktan izlemesi...

Ne kadar zormuş ver elini de derdine derman olayım diyememesi..

En acısı da gidip tüm hissettiklerini yüzüne karşı diyememesi..

****
Kafamda dolana düşüncelerimi bir kenara bırakıp sessiz adımlarla onu takip etmeye devam ettim.Kerim,Şehmuz ve Hasan üçlüsü benimle güzel bir şekilde dalga geçtikten sonra onları arabadan atmış,daha sonra iş yerine gitmiştim.

Öğle sonu ufak tefek işleri halletmiş ve en sonunda yine sevdiğim kadına kavuşmuştum.

Ben buna kavuşma diyordum.Kavuşmak başkası için farklı anlamlar içerse de benim için kavuşmak,gözlerimin onu gördüğü andı.

Sevmek güzeldi...Biliyordum ki sevilmekte güzeldi ama aynı zamanda sabir gerektiren bir şeydi.Bu yüzden değil miydi zaten böyle rezil bir şekilde her gün onu takip etmem.Koskoca Timur Çelebi her gün bir kadını takip ediyordu.Kırk yıl düşünsem aklımın ucundan bile geçmezdi lakin gerçek gün gibi ortadaydı işte.

Aklımdan geçen düşünceler beni gülümsetirken takip ettiğim kadının,tahta kapıyı aralayıp evine girmesini bekledim.Sonrasın da da hep yaptığım gibi bir kaç dakika daha ayakta durup onu izledim.Küçük bir kümesi vardı,hatta içinde kaç hayvan olduğunu bile biliyordum.Bir kaç kez yamuk olan kümesi tekrar yapmaya yeltenmiştim fakat sonra vazgeçip bunu kendi lehime çevirmenin daha mantıklı olduğunu düşünmüştüm.Az değildim kabul ediyordum,hatta firsatçıydım.Ama bu onunla daha fazla konuşmamı,iletişim kurmamı sağlayacaksa gözümü kırpmadan her şeyi yapardım.

Ilık havayı ciğerlerime çekerken,elinde bir kaç yumurta ve yüzünde ki paha biçilemez gülümsemesiyle oradan oraya dolanan kadınıma bir daha baktım ve gitme vaktinin geldiğini anladım.Ama sonra suratında ki ani değişimi görünce hemen bakışlarını takip ettim ve onu gördüm.

Behram piçi...

Korkak şerfesiz...

Utanmadan karısının üstüne gül koklayan adam...

Suratını siktiğim.Takip ettiği yetmiyor gibi utanmadan bir de kapısına geliyordu.

Olduğum yerde biraz daha gizlenip karşı karşıya duran ikiliyi izlemeye başladım.Daha doğrusu Feride'yi...

Sonuçta her ne olursa olsun o adamın eski karısıydı ve ne tepki vereceğini,nasıl konuşacağını deli gibi merak ediyordum.

Saniyeler dakikaları izlerken onların yanına koşmamak ve adamın suratının ortasına yumruğumu patlatmamak için kendimi zor tutuyordum.

FERİDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin