20.BÖLÜM

44.8K 2.5K 312
                                    

TİMUR

Mutluydum

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Mutluydum...

Hemde ölesiye mutluydum.Tutamıyordum işte kendimi.Ne kadar direnmeye çalışsam da engel olamıyordum yüreğimdeki çarpıntıya.Midem de uçuşan kelebeklerin tenimi gıdıklamasına ses etmiyordum çünkü bundan deli gibi hoşlanıyordum.

Mutluluğumun sebebi oydu.Bana bakan gözleri,beni seven yüreği,tenime dokunan elleri...Kısacası her şeyi beni mutlu etmeye yetiyordu ve yetmeye devam edecekti.

Mutlu olmak için mutsuzluğun dibini görmek gerekiyor...

Bu yazıyı bir yerde okumuştum.Anlayana o kadar güzel bir sözdü ki her insan kendine bir parça da olsa anlam çıkarabilirdi.Tıpkı benim gibi.Bende mutsuzluğun,karanlığın en dibini görmüştüm aylar önce.Ama şimdi aydınlığın en güzel halini yaşıyordum.

Sadece sabrederek en güzel ışıkla mükafatlandırılmıştım.

Benim ışığım,benim kadınım Feride Çelebi...

Gülümsedim...

Her zaman olduğu gibi gülümsedim ve sevdiğim kadına yardımcı oldum.Kapısını açtım,gelinliğinin uç kısımlarını topladım ve en sonunda rahat bir şekilde ön koltukta yerini aldığında saçlarının arasına bir öpücük kondurdum.Boncuk gibi bakan gözleri ışıl ışıldı.Ağladığı için hafif bir şekilde makyajı akmıştı.Burnu biraz pembeleşmişti ama güzelliğinden zerre bir şey kaybetmemişti.Dudakları kıvrılınca çukurlaşan gamzesi,bembeyaz dişleri ve onu çevreleyen dudakları ile güzelliği tartışılmazdı...

Elimi kaldırdım ve baş parmaklarımın yardımı ile gözlerinin altında ki siyak lekeleri sildim.

''Çok çirkinleşiyorsun lütfen bir daha ağlama''dedim burnumu kırıştırıp.Sonra minik burnuna bir öpücük kondurup geri çekildim.Kalabalığa işaret edip şoför koltuğuna geçtim tüm hazırlığımı tamamlayıp arabayı çalıştırdım.Hız limitine dikkat ederek düğünün gerçekleşeceği yere doğru ilerlemeye başladım.Korna sesleri yeri göğü inletirken,araçlar yılan misali arka arkaya yolda akmaya başlamıştı.Davul zurnanın sesi hala kulaklarıma geliyordu.Türk bayrağı ve bir seccade arabanın ön kaputunda dalgalanırken bu günü gösteren Rabbime bir kez daha şükür ettim.

''Teşekkür ederim''

Sessizce fısıldanan sözler kulağımdan usulca süzüldüğünde  yanımda oturan kadına döndüm ve bir kez daha ağladığını gördüm.Nasıl da tane tane akıyordu göz yaşları yanaklarından.Bu yaşlar içimi ateşe veriyordu ama elimden bir şey gelmiyordu işte.

''Hani ağlamayacaktın güzelim''

"Ağlamak istemiyorum.Gerçekten istemiyorum ama engel olamıyorum işte.Şu boğazım düğüm düğüm oluyor.Ben kendimi tutmak istedikçe,nefesim kesiliyor sanki.Ağlamasam kalbim duracakmış gibi hissediyorum''

FERİDEWhere stories live. Discover now