Umut Bey: çocuğumuzu eğlendiricem diye maymun oldum
Eylül Hanım: yaa yerim seni
Eylül Hanım: geliyorum yarım saate biraz daha dayan
Umut Bey:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Umut Bey: şu şekil bekliyorum
Eylül Hanım: ya Umut tipine bak ölücem şimdi gülmekten
Eylül Hanım: tamam bekle geliyorum ya hahahhahah tipe bak çıldırıcam
Umut Bey: bebemiz anasını özlemiş
Eylül Hanım: anasıda onu özledi
********
Kapının kilidi açarken yüzümdeki sırıtmayı silemiyordum. İçeride beni bekleyen bir prensesim olduğunu bildiğimden dolayı gülmeden edemiyordum işte. Kapıyı açıp içeri girdim ve ayakkabılarımı alıp portmantoya koydum. Üzerimdekileride astıktan sonra salona girdim, burda değillerdi büyük ihtimalle çalışma odasındalardı. Adımlarım çalışma odasına yönelirken aralık olan kapıdan kafamı uzatıp içeri baktım kızım bakışları bana dönüp gülerken Umutta bana doğru döndü daha sonra tekrardan Bade'ye doğru döndü.
"Güzel kızım anan sonunda aramıza katıldı, bu yüzden anacığını kutlayalım." Dedikten sonra Bade'nin ellerinden tutup alkış yaptı. Bade gülerken bende gülüp yanlarına gittim ve onlar gibi odada ki koltuğa oturdum.
"Babanı da bu güzel terbiyesinden dolayı kutlayalım anneciğim." Dedikten sonra Umut'a baktım. "Anan ne Umut çocuğun yanında şöyle şeyler deme tövbe ya ananmış." Umut gülüp yanağımdan öptüğünde bende gülümsedim. Umut'un kucağından Bade'yi alacağım sırada ellerimi yıkamadığım aklıma geldi. Çocuğuma pis ellerimle dokunamam arkadaşlar saçmalamayın bir koşu gidip ellerimi yıkadım geri geldiğimde Bade babasının yüzüne hafif bir şekilde iki eliyle vurup garip sesler çıkarıyordu. Umut ise gülerek Bade'nin ellerini ısırmaya çalışıyordu. Bu halleri tabi ki de aşırı güzeldi. Yanlarına gidip tekrardan oturdum. Umut Bade'yi kucağıma verdikten sonra kalkıp çalışma masasına oturdu.
Bade kafasını omzuma koyup kolyemle oynarken bende kafasını koklayıp öptüm. 3 aydır en sevdiğim koku bu kokuydu, nasıl tarif edebilirim bilmiyorum ama o kadar güzel kokuyordu ki hayatımın en güzel kokusuydu.
"Yemeğe ne yiyelim." Umut'a yönelttiğim soruyla kafasını kaldırıp bana baktı.
"O zaman köfte patateste anlaşıyoruz." Badeyi salak saçma aletine bindirdim, garip bir şekilde burda hiç sesi çıkmıyordu sadece yukarıdaki aletin renkli oyuncaklarına uzanmaya çalışıyordu. Bu alet gerçekten hayatımı kurtarıyordu.
Umut ve Bade'yi oda da bırakıp mutfağa gittim. Dolaptan kıyma çıkardıktan sonra kıymanın çözülmesini beklerken patatesleri yıkayıp doğradım. Umut'un kırmızı çizgisi patatesti be çok kalın ne de çok ince boyları olmasını istiyordu, kendiside çok iyi başarıyordu ayrıca.
Köftenin harcınıda yaptıktan sonra köftelere şekil vermeye başladım, bu arada Umut yanıma gelerek yardım etmişti. Bade ise alette uyuyakalmıştı. Rahat bir yemek yiyecektik.
"Sen sofrayı kur bende köfteleri ve patatesleri tabağa koyayım." Umut sözümü dinleyerek sofrayı hazırladı, bende son olarak dolaptan ayranı çıkarıp masaya koydum.
"Ellerine sağlık güzelim." Gülümseyerek ona baktım.
"Afiyet olsun sevgilim."
Yemeği kısa bir şekilde bitirdikten sonra Badeyi kucaklayıp beşiğine yatırmıştım çocuğum orda yatmasın yani telsizini de yanına koyup salona Umut'un yanına geçtim. Yanıma oturmamla beni kendine doğru çekip kollarının arasına aldı. Akşamları bebiş uyuduktan sonra yaptığımız şey genellikle buydu. Birlikte televizyon izlemek. Hemen bir film açtıktan sonra onu izlemeye başladık. Umut ara ara şakalarımı öpüp onlarla oynuyordu, aslında bazen bunu yaptığından bile haberi olmuyordu bunu farketmiştim. Film ortalarına doğru uykumun gelmesiyle ona biraz daha sokuldum.
"Uykun mu geldi?" Mırıltı gibi çıkan sesine karşı sadece kafamı sallamakla yetindim. Yanağıma bir öpücük kondurduktan sonra televizyonu kapattı ve beni kucaklayarak yatak odasına doğru ilerledi. Odaya geldiğimizde beni yatağa bıraktı. Sonrasında banyoya girip bir kaç işini halletti yani oralarıda söylemeyeyim anlayın. İkimizde sessiz olmaya çalışıyorduk çünkü Bade yanımızda yatıyordu daha minicik bir bebek olduğu için oda da tek kalmasını çok istemiyordum hem böyle daha rahat oluyordu ama maalesef çocuğumu kaldırmam gerekiyordu çünkü karnının doyması lazım. Belirli aralıklarda uyusa bile uyandırıp karnını doyuruyordum annem öyle demişti.
Umut, Bade'yi alarak yanıma geldi ve kucağıma bırakarak kendi tarafına yattı. Bende çocuğumun karnını doyurmaya başladım tabikisi de. Yettiğini düşündüğümde zaten kızımda tekrardan uykusuna geri dönmüştü Umut tekrardan Bade'yi beşiğine koydu bende o ara toparlanmıştım. Cidden aşırı derecede uykum vardı. Bade geceleri en azından uyutuyordu bazı geceler zorluk çıkartsada o da her bebekte olacak şeylerdi.
Umut'a sarılıp yanaklarını daha sonradan da dudağından öptüm. Umutta karşılık verdiğinde geri çekilip hala ona sarılı bir şekilde göğsüne yattım ve gözlerimi kapadım.
"Umut."
"Efendim bitanem."
"Seni seviyorum." Hafif kıkırtısını duydum.
"Bende seni seviyorum güzelim." Dediğinde gülümsemeden edemedim. Umutla evleneli 3 yıl olmuştu kendimize bir söz vermiştik, her ne sorun yaşarsak yaşayalım gün sonunda bu yatağa küs olarak girmeyecek sorunlarımızı halledecektik. Hep böyle olmuştu bazen sorunlar yaşasakta her zaman halletmiş ve gün sonunda birbirimize sarılarak uyumuştuk. Neyseki uyumlu bir çifttik bu yüzden çokta sorunlarımız olmuyordu. Ve bir şey daha var ben bu adama her geçen gün daha da aşık olmaktan kendimi alamıyordum. Her gün biraz daha seviyordum.
Ve tabiki her zamanda sevecektim, başka bir yolum yoktu. Bana dünyanın en güzel şeyini tattırmıştı; anneliği daha güzel bir hediye almamıştım ben ömrümde bu adama aşık olmayıp ne yapacaktım ki ben.
•———————————————————————•
Burayı aşırı derecede özlemişim final yaptığım hikayeleri özlemekten kendimi alı koyamıyoru arkadaşlar.
neyseki şu an yeni bir hikaye yazıyorum onunda zaten bir kaç bölümünü yayımladım. Okumak isterseniz profilimden bakabilirsiniz.
