'Bir Kahve? | Texting

Özel Bölüm🥺

"Dayı demen gerekiyor Bade."

"Anne."

"Badeciğim dayı, da-yı."

"An-ne." Anılcan'la Bade'nin hallerini izlerken hepimiz gülüşüyorduk. Anılcan Badeye zorla dayı dedirtmeye çalışıyordu ama unuttuğu bir şey vardı ki kızım anası gibi inattı zorla hiçbir şey yapmıyordu. Umut, Anılcan'ın kucağından Badeyi alarak yanıma oturdu ve Anılcan'a söylenmeye başladı.

"Daha baba bile demedi oğlum dayı nasıl desin." Evet anne diyebiliyordu ama baba kelimesini henüz diyememişti.

"İlk önce dayı diyecek bir kere yeğenim boşuna uğraşma." Umut Anılcan'a karşılık vermeyerek kızımıza döndü.

"Baba diyecek değil mi benim kızım." Bade sanki anlamış gibi koca bir kahkaha attı.

"Anne." İşte benim kızım.

"Ne yapıyorsun Eylül çocuk uyurken kulağına anne diye fısıldıyor musun?" Yanımda konuşan Eren'le ona baktım ve gülerek omzuna kafamı koydum.

"Nerden bildin Erenciğim." O da gülerek kolunu omzuma atmıştı.

"Ay ben sıkıldım artık vallahi bu çocuk artık konuşsun. Bana bak Bade, teyzesinin gülü. Ya konuşacaksın yavrum ya konuşacaksın." Arzu'nun bir anda yükselmesiyle Bade korkmuş olacakki kafasını Umut'un boynuna koyup dudaklarını büktü.

"Kızım sen dengesiz misin? Çocuğu korkuttun." Anılcan hızla konuştuğunda Arzu dudaklarını büküp yerinden kalktı ve Umut'un başına dikildi daha sonra kollarını Bade'ye doğru uzatıp gelmesini bekledi. Bade ne kadar daha demin korksada teyzesinin kucağına büyük bir sevinçle gitti. Arzu bebeğimi kucağına alır almaz öpücüklerle güldürmüştü. Bade'nin Umut'un kucağından gitmesi fırsat bilerek Eren'in kolları arasından çıkıp kocamın kollarının arasına girmiştim. Umut kafamın üstüne bir öpücük koyup beni sıkı sıkı sardı.

"Şöyle bir gelsene sen benimle." Umut elimden tutup kaldırdığında bakışlar bize dönmüştü.

"Geliyoruz biz iki dakikaya çocuğuma dikkat edin." Umut konuşarak bizi yatak odasına getirmişti hala neden burda olduğumuzu anlamamıştım. Durup dururken niye buraya gelmiştik şimdi biz.

"Ne oldu Umut niye geldik." Yanıma yaklaşıp beni cevapladı.

"Bugün çok sevemedim ya seni geleyim bir karımı seveyim dedim iyi yapmamış mıyım?" Şımarık bir gülümsemeyle ona bakıp birazda ben ona sokuldum.

"İyi yapmışsın hayatım hemde çok iyi yapmışsın."

"Ya öyle mi." Diyip yanağımdan öptüğünde yüzümdeki gülümseme silinmeden cevapladım.

"Hı-hı."

"Gel bakayım biraz." Uzanıp diğer yanağımıda öptü daha sonra alnımı öptü tekrardan yanağımı öptü en sonunda dudakları dudaklarımı buldu ve uzun bir süre beni öptü. Geri çekildiğinde o da sırıtıyordu. İçeriden duyulan ağlama sesiyle Umut'tan ayrıldım.

"Bir çocuğa bakamıyorlar. Ağlamayan çocuğu nasıl ağlattılar acaba çok merak ediyorum." Diye söylendiğinde gülüp kapıya doğru ilerledim. Kolumu tutup beni durdu.

"Gitme boşver sustururlar."

"Ay dur Umut çocuğum ağlıyor gideceğim tabi ki." Diyip kapıyı açtığımda arkamdan.

"Kocanda ağlayacak birazdan onada bakacak mısın?" Gülümseyip bir şey demeden salona girdim. Hepsi bir olmuş Bade'yi susturmaya çalışıyorlardı ama kızım asla susmuyor daha çok ağlamaya başlıyordu.