32.bölüm

2K 80 8
                                    


"Kalkalım mı artık?" Umut'un bana yönelttiği soruyla masada olan kafamı kaldırdım. Feci bir şekilde başım ağrıyordu ve bu yüzden keyfim yoktu. Umut hesabı hallettikten sonra ayağa kalktık ve çıkışa doğru yürümeye başladık. Kafeden çıktığımızda kendimi Umut'a doğru yaslayıp yürümeye başladığımda elini belime atıp beni destekledi.

"Sen burda bekle arabayı alıp geleyim yürüme oraya kadar." Başımı sallayıp onu onayladım. O giderken bende kendimi direğe yasladım ve etrafa bakınmaya başladım. Karşı karşıya geçen kıza gözüm takılınca daha bir dikkatli bakmaya başladım. Bu kızı nerde görsem tanırdım artık, Umut'un eski sevgilisiydi bu. Bak sinirlerim yine tepeme çıkıyor bak. Göz göze gelmemizle bana doğru adımlamaya başladı.

"Sen şu şey kızsın dimi?" Sevimsiz, tam sevimsiz.

"Evet aşkım Umut'un sevgilisiyim." Yaslandığım direkten sırtımı çektim ve dik durdum. Kısa da bir şeymiş. Sahte bir şekilde gülünce bende ona karşılık verdim.

"Ne işin var senin burda İzmir'de yaşamıyor muydun canım sen?" Sahte gülüşümü bozmadan kafamı salladım.

"Ama sevgilimi görmeye geldim, malum 3 haftadır görüşemiyoruz birbirimizi çok özlemiştik."

"Tabi bu yüzden gelmişsindir, itiraf et Umut'u elinden alacağım için korktun dimi?" Buraya yazıyorum ben bu kızı yolarım sarı saçlarını tek tek kopartıp ağzına tıkarım. Kaşlarımı çatarak ona doğru eğildim.

"Bana bak o küçük aklınla bana oyun oynamamanı daha önceden söylemiştim, sokak ortası demem alırım ayağımın altına görürsün dünya kaç bucak." Bir adım geri giderken gözü yola takıldı. Ben o yöne döndüğümde Umut'un arabadan çıkmış bize doğru baktığını gördüm.

"Güzelim hadi." Umut'un bana seslenmesiyle kıza doğru dönüp sırıttım ve arabanın kapağını açıp yerleştim. Aynı şekilde Umut'ta arabaya bindiğinde arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.
"Beni eve bıraksana." Lafımla bana baktı bir anda.

"Ne oldu? Aleyna canını mı sıktı yoksa? Hani bana geçicektik." Ay şapşal bu çocuk vallahi.

"Ay Umut tabi ki Aleyna canımı sıkmadı annem mesaj atmış yüzünü gören cennetlik eve geldiğin yok demiş. Eve gideyim sonra yarın da beraberiz." Rahat bir nefes verip hızlı bir şekilde bana uzanıp yanağımdan öptü.

"Allah seni ne etmeyi! Düzgün dur kaza yapacağız şimdi."

"Ağzını bir hayra açsan bir şey olmaz güzelim."
Kafamın ağrımasına rağmen uzanıp radyoyu açtım. Artık öğrenmiştim, radyo Umut'un telefonuna bağlandığından her seferinde güzel şeyler çalıyordu.

"Bu kez pek bir afili yalnızlık
Aldatan bir kadın kadar düşman
Ağzı bozuk üstelik
Bırakmıyor acıtmadan"

Şarkıyı dinlerken gözlerimi kapatıp kafamı arkaya yasladım biraz sonra müziğin sesi kısıldı hafiften yine de duyulsada arabayı sesizlik etkisi altına almıştı. Yanağımda hissettiğim el ve daha sonrasınsa Umut'un yanağımı okşamasıyla biraz daha mayıştım. Manyak çocuk rahatlatıyordu beni.

Aradan yarım saat geçmişti ve arabanın durmasıyla gözlerimi açtım yanıma baktığımda Umut'unda bana baktığını görünce gülümsedim. Uzanıp yanağımı öpünce daha çok gülümsedim. Yicem şimdi vallahi ya.

"Geldik güzelim, yarın görüşürüz tamam mı?" Kafamı sallayıp ona bakmaya devam ettim. Bu halime güldüğünde yerimde dikleştim ve arkaya doğru uzanıp çantamı aldım. Geri Umut'a doğru uzanıp dudağına küçük bir öpücük bırakıp sonrasında da yanağını öptüm ve arabadan indim son kez el sallayıp eve doğru yürümeye başladım. Kapıyı açıp kapatmadan önce tekrardan ona baktığımda öpücük yolladı. İçeri girdiğimde direkt mutfağa geçip bir ağrı kesici içtim daha sonra salondaki bizimkilere selam verdim ve odama çıktım.

'Bir Kahve? | Textingحيث تعيش القصص. اكتشف الآن