ရင်ထဲက မှူး/ရင္ထဲက မႉး

အပိုင်း( ၁၃ )

Super market၌ တကူးတက ရှာဝယ်ထားသည့် ရောင်စုံစက္ကူရွက်များ၊ ဖန်ဘူးကြီးတစ်လုံးကို ပိုက်၍ သွင်ရိပ် ကားပေါ်မှ ဆင်းလာသည်။ သွင်ရိပ်၏ခြေလှမ်းတို့မှာ တက်ကြွနေတော့၏။ အစ်မယမင်းက ထမင်းဘူးခြင်းဆွဲကာ ဆေးရုံအဝ၌ သွင်ရိပ်ကို ရပ်စောင့်နေသည်။ ထိုကြောင့် သွင်ရိပ် အမြန်ပြေးသွားလိုက်သည်။

"ဖြည်းဖြည်းလာလို့ရပါတယ်သွင်ရိပ်ရဲ့၊ ဒါတွေ ဘာလုပ်ဖို့လဲ၊ သွင်ရိပ်ာကစားဖို့လား''

အစ်မယမင်းက သွင်ရိပ်လက်ထဲမှ ပစ္စည်းများကို ကြည့်ပြီး နားမလည်ဖြစ်နေသည်။ သွင်ရိပ် ဆေးရုံ၌ လူနာစောင့်ရင်း ပျင်းလာလျှင် ကစားရန် ထင်နေ၏။

"သွင်ရိပ်ဆော့ဖို့မဟုတ်ပါဘူး၊ မမမှူးအတွက်ပါ''

" မှူးက စက္ကူခေါက်တာ ဝါသနာပါတယ်လို့ အစ်မလဲ မကြားမိပါဘူး၊ မှူးအတွက် စိတ်ရှုပ်စရာဖြစ်နေမယ်"

"သွင်ရိပ်က မမမှူးပျင်းနေမှာစိုးလို့လေ၊ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး ဝမ်းနည်းနေမဲ့အစား လုပ်စရာတစ်ခုခုရတော့ အာရုံစူးစိုက်မှုရတာပေါ့၊ မမမှူးလဲ စိတ်သက်သာရာရမလားလို့ပါ"

မယမင်းက ခေါင်းညိတ်နားထောင်ပြီး သွင်ရိပ်ကို စူးစမ်းသလို ကြည့်လာသည်။

"သွင်ရိပ်ကြည့်ရတာမှူးကိုအရမ်းဂရုစိုက်သလိုပဲ၊မနေ့ညကလဲဆေးရုံဘယ်တော့သွားမှာလဲလို့ပဲ မေးနေတာ၊ ည အိပ်လို့ရောပျော်ရဲ့လား"

မယမင်းစကားကြောင့် သွင်ရိပ်ရှက်ကာ သွားဖြီးပြမိသည်။ သွင်ရိပ်ကိုယ်တိုင်က ဆေးရုံလာချင်လွန်း၍ ခဏခဏမေးမိ၍ အကဲပိုသလိုဖြစ်သွားမိသည်။ မယမင်းပင် ရိပ်မိကုန်ပြီ။

"ဟို ဒီတိုင်း သွင်ရိပ်က''

အစ်မယမင်းက သွင်ရိပ်ကို ကြည့်ကာ ခပ်ဟဟရယ်လေသည်။ မယမင်းဖုန်းဝင်လာသဖြင့် သွင်ရိပ်မှာ ဖြေရခက်နေရာမှ လွတ်သွားသလို စိတ်အေးသွားသည်။

"ခဏနော်ညီမလေး၊ အစ်မဖုန်းသွားပြောလိုက်ဦးမယ်''

မယမင်းက ဖုန်းပြောရန် ခပ်လှမ်းလှမ်းသို့ ထွက်သွားသည်။ မယမင်းမှာ တစ်ခုခုအမြန်လိုနေပုံရ၍ သွင်ရိပ်ရပ်ကြည့်ရင်း စိတ်ပူနေမိသည်။ မယမင်းက လျင်စလိုနေပုံဖြင့် ပြန်ရောက်လာ၏။