ရင်ထဲက မှူး/ရင္ထဲက မႉး

အပိုင်း( ၂၅ )

နက်မှောင်တောက်ပသော ဆံနွယ်ရှည်သည် ဖြန့်ချလိုက်ချိန်မှာ လှုပ်ခါတုန်ရီသွားသည်။ သွင်ရိပ် ထိုဆံပင်ရှည်ကို လက်ဖြင့် တယုတယကိုင်၍ ညင်ညင်သာသာ ခေါင်းဖြီးပေးနေမိသည်။ မှန်ထဲမှ မမပုံရိပ်ကို လှမ်းကြည့်မိသည်။ မမက ပိုးသားညအိပ်ဂါဝန်ရှည် လက်တစ်လုံးကြိုးကို ဝတ်ထားပြီး ကျော့ရှင်းနေသည်။ ပန်းရောင်အပြင်ထပ်အနွေးထည်ပါးလေးကို ထပ်ဝတ်ထားသဖြင့် အသားမပေါ်သလို အမြင်လည်း မရိုင်းပေ။ မျက်နှာလေးမှာ ပန်းရောင်သမ်းနေသည်။
"မမက ဆံပင်ရှည်တွေကို အကြာကြီးထိမ်းသိမ်းထားနိုင်တာ သိပ်တော်တာပဲ၊ သွင်ရိပ်ဆို ပခုံးကျော်ပြီဆိုတာနဲ့ အလိုလိုညှပ်ပစ်ချင်လာရော ဒါတောင် သွင်ရိပ်ဆံပင်က မမဆံပင်လို မထူလို့”
သွင်ရိပ် မမဆံပင်ကို အသာကိုင်၍ အားပါးတရ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဘီးကို မှန်တင်ခုံပေါ် ချ၍ နောက်ဘက်မှ မမလည်တိုင်ကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ မမက မှန်ထဲမှ မျက်မှောင်ကြုတ်ကြည့်နေသဖြင့် သွင်ရိပ်ပြုံး၍ မမနားရွက်ဖျားလေးကို သွားဖြင့် တတိတိကိုက်ကာ စနောက်လိုက်သည်။
“ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲကွာ၊ ယားကျိကျိနဲ့ မနေတတ်ဘူးလို့ သွင်ရိပ်နော်”
မမက ခေါင်းရမ်းကာ ရုန်းနေသဖြင့် သွင်ရိပ်အတင်းဖက်ထားရင်း လည်တိုင်ကို မာကင်ရာ အမှတ်အသားများပေါ်အောင် တိုးဝေ့ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
"မလုပ်နဲ့၊ စိတ်ဆိုးမှာနော်၊ ယားတယ်ဆို ကြွက်ဖြူလေး မဆိုးနဲ့ကွာ စကားနားထောင်စမ်းဆို”
သွင်ရိပ် တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း ရပ်လိုက်ကာ မှန်ထဲရှိ မမမျက်နှာလေးကို ကြည့်မိသည်။ သွင်ရိပ် မမကို သွင်ရိပ်ဘက် လှည့်ထိုင်စေလိုက်တော့ မမက ဘာလဲဟူသည့်သဘောဖြင့် မျက်ခုံးပင့်ပြသည်။ သွင်ရိပ်က ဘောင်းဘီတိုဝတ်ထားသဖြင့် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင် မမပေါင်ပေါ် ခွထိုင်ချလိုက်သည်။ မမက သွင်ရိပ်လက်မောင်းကို ကိုင်၍ မော့ကြည့်သဖြင့် သွင်ရိပ် မမပခုံးပေါ် လက်လေးယှက်တင်ထားမိသည်။
“ဒီမှာ ဘာလဲ သိလားမမ”
သွင်ရိပ် လက်ထပ်စာချုပ်နှစ်စောင်ကို လှမ်းယူ၍ မမကို ပြလိုက်သည်။ မမက မျက််လုံးဖြင့်သာ ဖျတ်ခနဲ ကြည့်၍ ကိုင်တောင် မကိုင်ပေ။ သွင်ရိပ် စာချုပ်နှစ်စောင်ကို အလည်တည့်တည့်မှ အပိုင်းပိုင်း ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်ပြီး လေပေါ် ဝဲမြှောက်လိုက်သည်။ စက္ကူစုတ်တို့မှာ သွင်ရိပ်တို့ပေါ် ကျဆင်းလာ၏။
“ကိုရဲရင့်နဲ့သွင်ရိပ်က ဘာမှမဆိုင်တော့ဘူး၊ သွင်ရိပ်က အခု မမအပိုင်ပဲ”
“မာမီက သွင်ရိပ်ကို ဘာပြောသေးလဲ”
‘’ဘာမှမပြောပါဘူး၊ သွင်ရိပ် ညတိုင်း မမနဲ့ လာအိပ်တာလဲ သိတယ်၊ ဒီစာချုပ်ကိုလဲ ဖြဲချင်ဖြဲလိုက်တဲ့၊ မာမီက ထင်သလောက် မဆိုးပါဘူး၊ သွင်ရိပ်ကို အကောင်းမြင်ပေးတယ်၊ မမနဲ့လဲ သဘောတူလာသလိုပဲ”
မမက ခပ်လေးလေးပြုံး၍ သွင်ရိပ်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲလာသည်။
“ဒီလိုကျတော့ ရှင်လေးက နေတတ်စားတတ်သားပဲ၊ ယောက္ခမနဲ့တည့်အောင် ပေါင်းတတ်နေရော”
သွင်ရိပ် တဟီးဟီးပြုံးနေစဥ် မမဖုန်းတွင် SMSဝင်လာသဖြင့် မမက လှမ်းယူသည်။ ပြီးတော့ SMSအပြန်အလှန်ပို့နေ၏။ သွင်ရိပ် မမဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို အတင်းလိုက်ကြည့်ရင်း စပ်စုရသည်။
‘’ဘယ်သူလဲမမ၊ အရေးကြီးကိစ္စလားဟင်’’
“ရဲရင့်အကြောင်း အရေးကြီးကိစ္စပြောစရာရှိလို့တဲ့၊ ဘယ်သူလဲတော့ မမ,မသိဘူး၊ ဖုန်းဆက်ကြည့်ဦးမယ်”
မမက ဖုန်းဆက်ရန် လုပ်နေသဖြင့် သွင်ရိပ် မမပေါင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ တစ်ဖက်မှ ဖုန်းမကိုင်ပါ။ မမက ဖုန်းသရဲဖြစ်မည်ဟု သတ်မှတ်ကာ အိပ်ရန် ပြင်နေသဖြင့် သွင်ရိပ်စဥ်းစားနေမိတော့သည်။
~
"Morning''
တိတ်ဆိတ်နေသောမနက်စာဝိုင်းတွင် ဦးမင်းသော်၏ဩရှရှအသံမှာ ဖြိုခွင်းဝင်ရောက်လာသည်။ သွင်ရိပ်က ဦးမင်းသော်၏ဝှီးချဲကို တွန်းလာကာ စားပွဲထိပ်တွင် နေရာချပေးနေသည်။ မှူး ကော်ဖီခရားယူကာ ခွက်ထဲ ထည့်ပေးတော့ သွင်ရိပ်က တားသည်။
"သွင်ရိပ်လုပ်လိုက်ပါ့မယ်မမ၊ အေးဆေးထိုင်နော်”
မှူးခေါင်းညိတ်ကာ ခုံ၌ ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ သွင်ရိပ်က ယောက္ခအချစ်ခံရဖို့ နာမည်ကောင်းယူနေသဖြင့် မှူးမသိမသာပြုံးလိုက်သည်။ မနက်စာဝိုင်းတွင် ရဲရင့်က အတော်မျက်နှာပျက်နေသည်။ မှူးနှင့်သွင်ရိပ်အကြောင်း သိထားပြီး၍ ရဲရင့်က မျက်နှာမထားတတ်အောင်ဖြစ်နေလည်း မှူးဂရုမစိုက်ပါ။
"တစ်ယောက်မှ စကားမပြောကြပါလားကွာ၊ ရန်ဖြစ်ထားကြတဲ့အတိုင်းပါလား”
"ဖြစ်စရာလားကိုသော်ရယ်၊ ကလေးတွေမှ မဟုတ်ဘဲ ကဲ ရှမ်းခေါက်ဆွဲများများစား ကိုသော့်ချွေးမလေးရှယ်ချက်ထားတာ၊ လက်ရာလေးမဆိုးဘူးကွယ်”
မာမီက ဒက်ဒီသံသယမဝင်အောင် ဖြီးဖြန်းပြောနေသဖြင့် မှူး သွင်ရိပ်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သွင်ရိပ်က ဘာမှမဖြစ်သည့်အတိုင်း ရယ်ပြနေသေးသည်။ ကလေးလေးကဲ့သို့ အပြစ်ကင်းပြီး ဘာမှတွေးပုံလည်းမရပါ။ မှူးအနားတွင် နေရလျှင် ပျော်နေပြီး ဘာမှစိတ်ဝင်စားပုံမရ။
"ဒက်ဒီ ဒီနေ့ ကုမ္ပဏီမှာ အစည်းအဝေးရှိလို့ ကျွန်တော် သွားနှင့်တော့မယ်”
"မနက်စာတော့ ကုန်အောင် စားသွားလေသား၊ တော်ကြာ အလုပ်လုပ်ရင်း ဗိုက်ဆာနေမှာပေါ့''
သားဗိုက်ဆာနေမည်ကို စိတ်ပူပေးနေသောဒက်ဒီ့ကို ကြည့်ပြီး မှူး အံ့ဩသည်။ ဒက်ဒီက သားဆက်ကို ဤလိုချစ်ပေးဂရုစိုက်ပေးစိတ်ပူပေးခဲ့ပါလျှင် ဟူသည့်အတွေးဝင်လာတော့ မှူးရင်ထဲ လှိုင်းထန်နေအောင် ဝမ်းနည်းရသည်။
“ကျွန်တော် ရုံးရောက်မှ ကော်ဖီဖြစ်ဖြစ် သောက်လိုက်ပါ့မယ်ဒက်ဒီ’’
“သွင်ရိပ်လဲ သစ်ခွခြံသွားရမယ်မလား၊ သားက တစ်ခါတည်း ခေါ်သွားပြီး ခြံထဲ လိုက်ပို့ပေး”
“သွင်ရိပ်ကိုတော့ မှူးပဲ ပို့ပေးလိုက်မယ်ဒက်ဒီ၊ ရဲရင့် မင်းအစည်းအဝေးရှိတယ်ဆို သွားတော့လေ”
သွင်ရိပ်က မျက်နှာအရိပ်အကဲကြည့်ကာ လိုက်ရမလား ဗျာများနေသဖြင့် မှူးဝင်တားလိုက်သည်။ ရဲရင့်က ဘာပြဿနာမှမရှာဘဲ ထွက်သွား၏။
"မှူး ဒက်ဒီ့ကို အခန်းထဲပို့ပေး၊ မှူးနဲ့ အေးဆေးပြောစရာရှိတယ်ကွယ်”
မှူး သွင်ရိပ်ကို စောင့်နေရန် မျက်ရိပ်ပြကာ ဒက်ဒီ့ဝှီးချဲတွန်း၍ အခန်းထဲသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ လိုက်ကာဖွင့်ကာ ဒက်ဒီသောက်ရမည့်ဆေးယူပေးသည်။ ဖန်ခွက်ထဲ ရေဖြည့်ထည့်ကာ ပေးသည်။ ဒက်ဒီ့ကို ဆေးတိုက်ပြီးတော့ ကုလားထိုင်တွင် မှူးဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဒက်ဒီနေမကောင်းဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း သားဆက်အကြောင်းကို အများကြီးတွေးဖြစ်တယ်မှူး၊ ဒက်ဒီကိုယ်တိုင် ဒုက္ခိတဘဝရောက်တော့မှ မှူးတို့မောင်နှမကို အိမ်ထဲ ပိတ်လှောင်ခဲ့မိတာတွေအတွက် ဒက်ဒီ အရမ်းစိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်၊ နောင်တလဲ ရတယ်၊ မှူးကို အားနာတယ်၊ ဒက်ဒီ့အတ္တတစ်ခုတည်းအတွက်နဲ့ မလုပ်သင့်တာ လုပ်ခဲ့မိတယ်ကွာ၊ ဒက်ဒီတောင်းပန်ပါတယ်မှူး”
ဒက်ဒီက ယူကြုံးမရပြောတော့ မှူး မျက်ဝန်းအိမ်တွင် မျက်ရည်တို့ ရစ်ဝိုင်းလာသည်။ မကျမိအောင် ခပ်မြန်မြန်စိတ်တင်းရင်း အံကြိတ်ထားမိသည်။
"ဒက်ဒီ သားလေးအတွက် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ အလှူလေးတစ်ခုလုပ်ပြီး အမျှဝေပေးချင်တယ်၊ ပြီးတော့ သားလေးနာမည်ကိုလည်း ပြန်ယူပေးချင်တယ်၊ ရဲရင့်ကိုလည်း သူ့နာမည်နဲ့ပဲ နေစေရင် မကောင်းဘူးလား၊ မှူးဘယ်လိုသဘောရလဲ၊ ဒက်ဒီ မှူးဆန္ဒကို သိချင်တယ်ကွယ်”
ဒက်ဒီက မှူးကို တိုင်ပင်သည့်သဘောဖြင့် မေးနေ၍ အံ့ဩရသည်။
"ရဲရင့်အဆင်ပြေပါ့မလား၊ သူ့ကို ဒါရိုက်တာအဖွဲ့ဝင်တွေ ရှယ်ယာရှင်တွေက လက်မခံကြရင်ရော''
"မှူးမာမီနဲ့ ရတဲ့ကလေးမဟုတ်ပေမဲ့ ရဲရင့်က ဒက်ဒီသားပါ၊ အတင်းအဖျင်းတော့ ခဏပြောနေနိုင်ပေမဲ့ ရဲရင့်သာ အရည်အချင်းရှိရင် အားလုံးက လက်ခံကြမှာပါ''
မှူးပြုံး၍ ဒက်ဒီ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ မှူး ဒက်ဒီ့ကို သိပ်ကျေးဇူးတင်တယ်၊ သားဆက်အတွက် အခုလိုမျိုးတွေးပေးဖို့ သိပ်မျော်လင့်ခဲ့တာ၊ သားဆက်က ဒက်ဒီအသိအမှတ်ပြုခံရတာသိရင် အရမ်းပျော်မှာ သေချာတယ်''
ဒက်ဒီက မှူးကို ပွေ့ဖက်ရန် လက်ကမ်းလာသဖြင့် မှူး ဒက်ဒီ့ကို ကျေးဇူးတင်စွာ ဖက်လိုက်သည်။ မှူးဘဝ၌ ဒက်ဒီတို့မာမီတို့ မှူးကို မချစ်ချင်နေ ဂရုမစိုက်ချင်နေ မှူးမောင်လေးကိုတော့ သားအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုပေးရန် သိပ်စိတ်အားထက်သန်ခဲ့သည်။ မှူး၏အကြီးမားဆုံးဆန္ဒလေးဖြစ်၏။
~
ရေစက်ခွက်လေးကိုင်ထားသော မှူးလက်တို့မှာ အနည်းငယ်တုန်နေသည်။ သာဓုခေါ်သံအဆုံး၌ မှူးပါးပြင်သို့ မျက်ရည်တစ်စက်မှာ ပေါက်ခနဲ ကြွေကျလာသည်။ သားဆက်အတွက် သာဓုခေါ်ကာ ဆုတောင်းပေးရင်း တရားနာပြီးသွားသည်။ မှူးတို့ သံဃာတော်များကို ဆွမ်းကပ်သည်။ အလှူငွေနှင့် သင်္ကန်းများ ကပ်သည်။ အားလုံးပြီးတော့ မှူး ကျောင်းအောက်သို့ ဆင်းလာသည်။ ရဲရင့်က ကျောင်းလှေကားခြေရင်း၌ ကောင်မလေးတစ်ဦးနှင့် စကားရပ်ပြောနေသည်။ ရဲရင့်က မှူးကို မြင်တော့ ကျောင်းပေါ် တက်လာ၏။ မှူးလည်း ထမင်းစားဆောင်ဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။
သွင်ရိပ်က ထမင်းစားဆောင်၌ ဧည့်သည်များကို ဧည့်ခံကျွေးမွေးနေသည်။ ဟင်းအလိုက်များ ကူထည့်ပေးနေသဖြင့် မှူးပြုံးလိုက်သည်။
"အစ်မတေးယစ်မှူး ခဏလောက်ပါရှင်”
မိန်းကလေးတစ်ဦးက မှူးကို လာခေါ်သည်။ ခုနက ရဲရင့်နှင့် စကားပြောနေသောကောင်မလေးဖြစ်၏။
"ဟိုနေ့ညတုန်းက အစ်မကို စာပို့တာ ညီမပါ၊ အစ်မမှတ်မိလား”
ထိုမိန်းကလေးမှာ ရိုးရိုးယဥ်ယဥ်ဝတ်ထားသည်။ စကားပြောပုံမှာလည်း ယဥ်ကျေးသည်။ မိန်းမလည်များကဲ့သို့ ဟော့ဟော့ဒိုင်းဒိုင်းမရှိသဖြင့် မှူးအကဲခတ်နေမိသည်။
"အစ်မကို ပြောစရာရှိတယ်၊ ညီမကို အချိန်နည်းနည်းလောက်ပေးပါလားရှင်”
"ပြောလေ၊ ဘာပြောမှာလဲ”
"ဒီနေရာမှာက ပြောဖို့ သိပ်အဆင်မပြေတော့ လူရှင်းတဲ့နေရာ ဟိုနားလေးမှာ သွားပြောကြမလား”
မိန်းကလေးက လူရှင်းသည့်ဘက်သို့ သွားရန် ခေါ်သဖြင့် စေတီတော်ဘက်သို့ မှူးတို့ ထွက်လာကြသည်။ လေတဖြူးဖြူးတိုက်နေပြီး ခေါင်းလောင်းသံမှာ သာယာနေသည်။ မိန်းကလေးက အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။ စိတ်လှုပ်ရှားနေဟန် လက်နှစ်ဖက်မှာ အချင်းချင်းဆုပ်ကိုင်ထားသည်။
"ညီမနာမည်က ဆင့်ဆင့်မိုးပါ၊ အရင်က အစ်မတို့ကုမ္ပဏီမှာ စာရင်းကိုင်လုပ်ဖူးတယ်၊ အခုတော့ အလုပ်ရှာနေတုန်းပါပဲရှင်”
"ကိုရဲနဲ့ညီမက ချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့တယ်၊ ညီီမတို့က အရမ်းချစ်ကြတဲ့ ချစ်သူတွေပါ၊ လက်ထပ်ဖို့ထိ ဆုံးဖြတ်ထားကြတယ်၊ ဒါပေမဲ့ သူက ရုတ်တရက်ကြီး အခြားကောင်မလေးနဲ့ လက်ထပ်ရမယ်ဆိုပြီး ညီမကို အဆက်ဖြတ်သွားတာ၊ သူပြောတာက သူ အဲဒီမိန်းကလေးကို လက်ထပ်မှ သူ ကုမ္ပဏီမှာ ရာထူးအာဏာအခြေတကျရပ်တည်နိုင်မှာတဲ့''
မှူး ထိုမိန်းကလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ မှူးမျက်နှာကို မကြည့်ရဲဘဲ ခေါင်းငုံ့နေသည်။
"ကိုရဲက လက်ထပ်ပြီးဖြစ်လို့ ညီမမပတ်သက်ဘဲနေဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသားပါ၊ ဒါပေမဲ့ မဖြစ်မနေ ပတ်သက်ရမဲ့အကြောင်းရှိလာတော့ ညီမအခုလို ပြောပြနေရတာ၊ ညီမမှာ ကိုရဲနဲ့ ရတဲ့ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ''
မှူး အလန့်တကြား လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ဆင့်ဆင့်မိုးက မှူးကို လက်အုပ်ချီ တောင်းပန်လာ၏။
"ညီမတောင်းပန်ပါတယ်၊ မြန်မာမိန်းကလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ အဖေမရှိဘဲ ကလေးမွေးဖို့က ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်လို့ပါ၊ ညီမ တကယ်ဘာဆက်လုပ်ရမယ်မှန်းမသိဘူး၊ ညီမကို ကူညီပါနော်''
"ရဲရင့်သိပြီးသွားပြီလား”
"ဟင့်အင်း၊ ညီမ ဒီအကြောင်း အစ်မကို အရင်ဆုံးပြောပြတာပါ၊ ကိုရဲမသိသေးဘူး၊ ညီမပြောလိုက်ရင် ညီမကလေးကို ဖျက်ချခိုင်းမှာ စိတ်ပူမိတယ်''
မှူး ဆင့်ဆင့်မိုး၏ဗိုက်ကို လှမ်းကြည့်၍ မည်သို့လုပ်ရမလဲ စဥ်းစားနေမိတော့သည်။
====
ဆက်ရန်။
#ကြွေ