Zawgyi
Ep 31 ( Final )
ေစ့ပိတ္ထားမိသည့္မ်က္ခြံေတြကိုဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့...အျမင္အာရံုက မႈံဝါးဝါးရယ္သာ။
ေညာင္းညာေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္...ဂုတ္ပိုးကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ရင္း...ေခါင္းကိုဟိုဖက္ဒီဖက္လွည့္ကာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုသတိထားၾကည့္မိေတာ့...
"ငါ ကားထဲမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ့...ေညာင္းလိုက္တာ''
အေမွာင္ထုကို ေနေရာင္ျခည္ကအႏိုင္ယူျဖန္႔က်င္းထားၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္...မနက္ခင္းသဘာဝအလွကို ခံစားရန္...မႉး ကားထဲမွဆင္းလိုက္ကာ...ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ရင္း...တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုသတိရသြားမိသည္။
ေျဖာင့္တန္းထင္ေပၚေနသည့္မ်က္ခံုးနက္ေလးေတြကို..အနည္းငယ္တြန္႔ခ်ိဳးလိုက္ၿပီး...
ေမာင္ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ...?
သူ မႉးကိုတစ္ေယာက္ထဲထားၿပီး အိမ္ျပန္သြားတာလား...?
မႉး ကားေခါင္းေ႐ွ႕ကိုေလ်ွာက္လာေတာ့...ကြဲအက္ေနသည့္ကားမွန္ေၾကာင့္...မ်က္လံုးေတြဝိုင္းစက္သြားရသည္။
ဘုရားေရ...
ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ...?
ေတာ္ေတာ္ေလးအက္ကြဲ႐ွရာမ်ားထင္ေနသည့္ကားေခါင္းေၾကာင့္...မႉး ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ခ်ၿပီး...လက္ျဖင့္ထိကိုင္ၾကည့္ကာ...အနီးပတ္ဝန္းက်င္၌ တစ္စံုတစ္ရာေတြ႔လိုေတြ႔ညား႐ွာၾကည့္ေနမိသည္။
မႉး ညတုန္းက တစ္စံုတစ္ခုကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္တိုက္မိထားတာပဲ့...
အဲတုန္းက ေမာင့္ကို႐ုတ္တရက္ေတြ႔လိုက္ရလို႔ ကားကိုသတိထားမၾကည့္မိလိုက္ပါ...
ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔မ်ား သက္႐ွိ၊သက္မဲ့ ဘာတစ္ခုမွ မ႐ွိရတာလဲ...?
ေမာင္ တစ္ခုခုကိုဖယ္႐ွားလိုက္တာလား...?
မႉး စဥ္းစားေနမိစဥ္...လမ္းထဲကို ေ႐ွ႕ဆက္ေနာက္ဆက္ဝင္လာသည့္ရဲကားႏွစ္စီးေၾကာင့္...စိတ္ဝင္တစားလိုက္ၾကည့္ေနမိရင္း...ရဲကားမ်ား ဝင္သြားသည့္လမ္းခြဲကိုျမင္ေတာ့...မႉး အလိုမက်ျဖစ္သြားရသည္။
"ေမာင္''
မႉး ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္လိုက္ၿပီး...ကားတံခါးဆီျပန္ေလ်ွာက္လာကာ...ကားတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ရင္း...
အထဲမွလက္ကိုင္ဖုန္းကို ငံု႔ယူၿပီး...ကားဝပ္ေ႐ွာ့နံပါတ္ကို ဖုန္းcontact၌ ႐ွာေနစဥ္...
YOU ARE READING
ရင်ထဲက မှူး/ရင္ထဲက မႉး
Randomမှူးကို လှည့်စားဖို့ မကြိုးစားနဲ့ မောင် နောင်တအကြီးကြီးရစေရမယ် မႉးကို လွည့္စားဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႕ ေမာင္ ေနာင္တအႀကီးႀကီးရေစရမယ္
