🐺ᴘᴀᴄᴋ ᴏғ 𝗔𝗟𝗣𝗛𝗔𝗦🐺

❸🐺🅐 𝗇𝖾𝗐 𝖻𝖾𝗀𝗂𝗇𝗇𝗂𝗇𝗀 •●2●•

بعد از چند دقیقه خوشحالی کردن ، آهی کشید.

زمان خیلی زیادی از آخرین باری که انقدر خوشحال بود میگذشت. چرا؟
اصلا با عقل جور در نمیومد.

فقط به خاطر اون کارمندای مسخره بود که باعث شدن به خودش شک کنه.

هرچند هرکسی ممکن بود بعد از دریافت سی و شش تا پیشنهاد از چهل تا، به خودش شک کنه.

چهار نفر اونو رد کرده بودن!

این حرکت خیلی بی ادبانه بود. ولی اصلا نیاز نبود اینطوری وحشت کنه.

سهون توی شناخت شخصیت آدما خیلی خوب بود، و سوهو دقیقا همونطوری بود که اون فکر میکرد باید باشه.

بی ریا و صادق و واقعا دلش میخواست اونو توی پکش داشته باشه.(مخصوصا اینکه قصد و نیت چندش هم نداشت.)

ناگهان شروع کرد به تصور، سوهو اومده بود دنبالش که اونو به پک ببره. چهار تا آلفای دیگه که دقیقا مثل خودش بودن. خوشتیپ، مودب و قابل احترام.

نه کسایی که دائما به فکر سکس و اینجور چیزا باشن.

با کنجکاوی، سهون از نزدیک و با دقت به فایلش نگاه کرد.

این عکس سوهو خیلی خوب بود، درواقع عالی بود.توی عکس خیلی خوشتیپ افتاده بود.

بقیه ی اطلاعات ذکر شده یه جورایی حوصله سر بر بود، یه چیزایی راجع به شغل و درآمدش نوشته بود( که به عنوان بالاترین مورد پیشنهاد شده بود.سهون دقیقا نمیدونست چیه چون اونا توی محدوده ی امگا ها از پول استفاده نمیکردن.ولی یه عالمه صفر داشت. پس احتمالا یعنی خیلی زیاد بود؟)

مورد بعدی یه چیزایی راجع به تحصیلاتش بود.(سهون خیلی به این مورد اهمیت نمیداد.)

و اینکه پکش شامل چهار تا آلفا میشد.(خودش از قبل میدونست.)

و بالاخره یه گذارش پزشکی راجع به وضعیت منی و تخمهاش (کاملا نامربوط)

و یه شفافسازی در مورد اینکه هیچ بیماری مسری نداره.(معلوم بود که نداشت.سهون خیلی راحت میتونست بگه که اون واقعا آدم تمیزی بود.)

به اتاقش نگاه انداخت. به این فکر کرد که بعدا دلش برای اتاقش تنگ میشه؟

اتاقش کاملا تمیز بود، تمام مجموعه ی فیلمهاشو اینجا گذاشته بود. به همره یه کتری آب جوش که هروقت حوصله نداشت به کافه تریای طبقه ی پایین بره ، همونجا برای خودش رامن درست کنه.

ولی آیا واقعا دلش برای اینجا تنگ میشد؟

سوهو به سهون قول داده بود که یه اتاق اختصاصی بهش میده، پس میتونست مجموعه فیلمهاشو هم با خودش بیاره، و اگه سوهو واقعا خیلی پولدار بود براش یه کتری آب جوش میخرید دیگه درسته؟