The Bad Boy's Chase

C31

He repeatedly apologizing and pleading me about what happened.He was holding my wrist but I shove him pero walang saysay iyon dahil sinusundan parin niya ako.Ang raming estudyanteng nakatingin sa amin,naguguluhan sila at nag uusap habang nakatingin sa gawi namin.

"Valdico...I'm really sorry.Please."
He was begging while following me.Umiling ako.

Malaking sapak sa akin ang makitang ang taong nagugustuhan mo na ay may kahalikang iba.Bawat sorry niya ay naiimahe ko naman ang paghahalikan nila.The way he passionately kissed Elise,malinaw na malinaw kong naiisip.

"Huwag mo'kong sundan."
Mahinahon kong ani pero hindi siya nakinig.

"I won't.Hanggat hindi mo'ko kinakausap."

I paused at inis akong humarap sa kaniya.
I narrowed my eyebrows.

"Para sa'n pa?We don't need to talk.Why are you so guilty na makita kong may kahalikan ka?Dahil mahal mo'ko?Wala akong pakialam kung akala mo na ako siya dahil si Elise pa rin iyon!"

Hindi siya nakasagot.Iniiwasan niya ang mga mata ko.

"Itigil mo na ang kung ano man 'yang nararamdaman sa'kin."
Seryoso kong sabi.

"H-hindi..."

Iniwasan ko siya nv tingin.

"Mahal mo na ba ako?"
Dagdag pa niya.

I bit my lower lip.I know he has a sense that I have a feelings for him kaya alam kong hindi siya maniniwala kapag magsisinungaling ako.

"Gusto lang kita pero hindi kita mahal.Magkaiba 'yun."
Sagot ko.

Kita ko ang paglaki ng kaniyang mata.Hindi siguro siya makapaniwala na may gusto na ako sa kaniya.I can't resist to like him kasi parati siyang bumubungad sa'kin.Marami siyang naitulong sa akin na nakakagaan ng loob ko sa kaniya.He offered a part time job just for me,he helped me study regarding to my weaknesses for the exams and quizzes para lang makapasa lang ako.He is there for me kung kailangan ko siya.

Napakasakit lang dahil sa nakita ko ay na disappoint ako sa kaniya.I know that he is cruel sometimes pero alam ko namang mabait siya pagdating sa akin.May parte sa puso ko na hindi niya ako sasaktan but I was wrong.He hurted me.

Nanlabo na naman ang mga mata ko sa nagbababadyang mga luha.

"Sash..."
This is the first time he called my name.He looked at me with a terrified look.Parang ayaw niya akong umiyak sa harapan niya,ayaw niya akong nakikitang nasasaktan.

He slowly grab my right hand.Hinalikan niya iyon habang nakapikit.He wiped my tears falling to my cheeks.Ngayon ko lang siyang nakita ganito ka lungkot.Na parang natatakot na may mawawala sa kaniya.

"Elperes,bitiwan mo'ko."
Hindi ko na napigilang tumulo ang mga luha sa pisngi ko.He looked at me.

"Sorry...h-hindi na mauulit.I promise."
Pagmamakaawa niya at agad niya ulit pinunasan ang basang pisngi ko pero hinawi ko iyon.

"Give me some time.Ayaw ko munang nakikita ka."
May awtoridad ang tono ko.

Gusto ko lang mawala ang namumuong nararamdaman ko sa kaniya.I can't trust him.Natatakot ako.

"H-hindi ko magagawa 'yan..."

"Magagawa mo."

This time,I saw his tears falling.Ang galit at inis ko ay napalitan ng awa.Hindi ko akalain na makikita ko siyang ganito.Na ganito ang epekto niya sa'kin.