7

19 1 0
                                    

WARNING: VERBAL ABUSE

"Ah! Siya pala yung girlfriend ni Glaze, hindi naman siya maganda, sigurado kong dahil sa kama kaya ka niya inaalagaan." Said by the mother of Amina.

Pakiramdam ko parang isang blade ang bawat binigkas niyang salita. I just turn my head down, I don't want to see their happy faces and their eyes full of glee.
Hindi ko gustong maging basto, tatanggapin ko nalang bawat sasabihin nila. Sanay naman na ako, sanay na ako, sanay na ako.

Bigla ko namang narinig ang pagtayo ng nanay ni Toff sa upuan niya at lumakad.

"Hay nako! I don't know why is my son crazy for her. Maybe, she did something to get my son." Toff's mother said to me. I don't know but I felt nothing when she said that, maybe because I really did nothing.

"Well, mukhang dahil yon sa sex, you know boys are boy." A baritone voice said that, Amina's father. I gulp because of the way he said it, it felt like he is saying it too sexually.

Yumuko lang ako, I am playing with my fingers, wala naman akong naririnig na salita mula kay Amina kaya hindi ko nalang pinapasin.
My heart can't stop throbbing too fast, napaka bilis ng tibok ng puso ko at hindi ko na alam kung makakayanan ko pa bang pakinggang ang bawat salitang sinasabi nila.

I know my heart can't handle the pain, I may breakdown infront of them. I may cry infront of them, baka pagtawanan nila ko.
I am overthinking, I want to go home. Gusto ko ng umuwi, nagmamakaawa ako, I badly want to go home and cry all my pain and fears.

"Hindi ka manlang mag rereact dyan? Immune ka na no? Well, san ka pa ba magmamana kundi sa totoo mong nanay." Mother of Amina said that, between my thoughts.

Mas lalo akong napayuko dahil sa kahihiyan, my real mother, I don't who she is and what she did for her doing. Hindi ko alam kung totoo ba ang mga sabi sabi tungkol sa kanya, hindi ko alam kung saan ako makikinig.

Napalunok ng lang ako, hindi ko alam kung hanggang kelan pa ba magtatagal to.

I hear Toff's mother sigh. "Umalis kana, I just want them to see what kind of girl are you, a cunning one."

Palakad na sana ako papalabas ng magsalita ulit ang ginang kaya napahinto ako.

"And ... Before you leave, always remember this, my son will just play with you, you're just a toy, he will just come to you everytime he's horny." She said and I don't mind it.

Naglakad na ako papalabas sa opisina ng ginang, ginagalang ko siya kaya hindi ako sumasagot sa bawat sinasabi at binibigkas nila. I just remain calm everytime people is throwing a stone on me, kaya ang tawag sakin ng kaibigan ko ay dagat.



I am crying silently inside my room filled with dark and sad atmosphere, my heart feels heavy and my eyes started to loosen because of too much crying that I made.
Hanggang ngayon hindi ko maisip kung paano nila nasasabi ang mga bagay na yon sakin.
Wala silang alam sa pinag daraanan ko sa bawat araw,hindi nila alam ang sakit na nararamdaman ko.

"Bakit ba nasasabi nila sakin yon? Ano bang ginawa kong masama, ni minsan hindi ako nang away o nang-apak ng ninuman." Bulong ko sa sarili ko.

Nadako ang tingin ko sa picture frame sa ibabaw ng side table ko, nakalagay don ang larawan ng pamilya namin. Puro masasayang mukha lang ang naroon at puno ng masasayang memorya ang larawan.

Tumayo ako at kinuha yon, umupo ako sa kama malapit sa side table. "Ma, Pa, sorry po. Pinapahiya ko kayo, pinapahiya ko po ang apelyido niyo. M-mahal po ako ng boyfriend ko, w-wag po kayong mag alala."

Patuloy parin ang pag iyak ko ng may marinig akong kumatok sa pintuan ko, inayos ko ang sarili ko at pilit na umubo para hindi mabasag ang boses ko.
Pag bukas ko ng pinto ay nag-aalalang mukha ni Toff ang nakita ko, napangiti naman ako dahil nakita ko siya.

Embracing the SeaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon