26

12 2 0
                                    

Dalawang linggo na ang lumipas, at sa dalawang linggo na iyon ay lagi lang akong nasa site para tignan ang progreso ng tinatayong building. There are times that I will cross a path with Amina but God is good because she's always with someone, with him, kaya hindi niya ako magawang awayin.

I am on my way to the other side of this site where all of our things are put, but then Amina saw me pero ngayon wala siyang kasama, siya lang mag-isa.

Napaka malas ko din dahil tago ang pwesto namin, walang katao-tao dito at talagang daanan lang papunta sa mga lagayan ng gamit, ito lang ang natitirang daan na alam ko. Lumunok ako dahil sa kabang nararamdaman, she looked at me with her angry eyes, hindi ako natakot doon dahil sanay na ako, kinabahan ako dahil mapapa-away na naman ako.

Lumapit siya sakin, but I am stepping backwards that make her smirk. Tumigil siya at mataman akong tinignan.

“Ang kapal talaga ng mukha mo at nandito ka parin hanggang ngayon? Why can't you understand that people like you aren't born to be in a good industry,” sambit niya habang may nakaka-asar na tono.

Hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya, we are looking straight at each others eyes. I preserve my anger because I need to be professional and I need to do my job properly.

“Ayoko ng gulo Amina, kaya kung pwede ba padaanin mo ko dahil may importante akong gagawin.” I said. Akma akong lalakad pero hinarangan niya naman ang daraanan ko, kaya kinailangan kong mag lakad palayo ng kaunti.

“I don't care about your business, I want you to learn your lesson, na dapat hindi ka nalang pumunta dito sa Manila dahil hanggat nandito ako gagawin kong sumpa ang buhay mo,” sinabi niya iyon na parang hindi niya ginawang sumpa ang buhay ko noon.

Nakatitig pa rin ako sa kanya at ganoon din siya, pero ilang segundo lang ay umiwas na siya. My eyyes are dead while looking at her.

“You know I really can't understand you—” she cut ny words angrily.

“Because you're an illiterate girl. Isang probinsiyanang gustong maging prinsesa.” she saud harshly.

“What did I do to you Amina? Wala naman akong masamang ginawa sayo. Bakit ba hindi mo kayang iwasan ako sa twing makikita mo ko?” hindi ko mapigilang tanong sa kanya, I want to understand her but as the time goes by my mind are not understanding her.

Wala akong makitang rason kung bakit kailangan niya akong awayin o di kaya'y ipahiya, dahil naasa kanya naman na lahat, pati siya. Kaya hindi ko malaman ang gagawin ko.

Amina's eyes became red and she stepped forward while speaking and shouting at me. “You will never understand, because you're a b*tch! Nagkukunwari kang mabait but people didn't know your real self, mang-aagaw ka! You are a sl*t that needs to die and burry! You're just a pest compared to me, because I'm a goddess!" She yelled in front of me, while I almost whimpered in pain because my back hit the wall.

Lamig ng semento ang naramdaman ko dahil nga patuloy ang hakbang niya papunta sa akin at ako naman ay humahakbang patalikod. Mabuti nalang at hindi gaanong malakas ang tama ko dito, pero si Amina ay tinutulak tulak ako sa pader.

Akala ko ay mauubos na ang pasensya ko, pero may dumating na isang lalaki.

“Amina! What the heck are you doing! Stop that, kung ayaw mong malaman ni Kris ang ginagawa mo.” I heard Drystan's voice at Amina's back. He is the only friend of Glaze, hindi ko alam kung anong ginagawa niya dito.

Marahas na lumingon si Amina at humakbang palayo sa akin. “Sh*t your f*cking mouth, Stan!” sigaw ni Amina dito. Umiling naman si Drystan bago tumingin sakin at tinignan ako mula ulo hanggang paa.

Embracing the SeaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon