Embracing the Sea

20

A/N: Sorry for grammatical errors.

Alam kong kung anong address ng bar ni Liv, dahil minsan na rin akong nakapunta dito,, pero isang beses lang.

Hanggang ngayon talaga ay hindi pa rin ako makapaniwala na ang bahay ni Liv ay nasa loob  ng bar niya mismo, kakaiba talaga mag-isip ang babaeng iyon.

Huminga muna ako ng malalim ng makita ko ang pintuan o gate ng bar ni Liv, inayos ko din ang mukha ko upang magmukha akong presentable sa harapan niya.

Kinatok ko ng tatlong boses ang gate niya at buti nalang ay binuksan niya rin naman agad.

Namilog ang mata niya pero pinatuloy niya pa rin ako.

"Pumasok ka na, hindi mo man lang ako tinext na nakadating ka na. Hindi ako nakatulog sayo." Sabi niya at napangiwi naman ako.

"Totoo ba yan?" Nag-aalangan kong tanong.

Nakakapagtaka kasing hindi siya nakatulog, ito pa hindi matutulog. Unbelievable!

"Tignan mo mata ko atsaka mo sabihing nagsisinungaling ako, kailan ka pa nagkaron ng aso?" Sabi niya habang tinuturo ang mga mata niya.

Kita ko nga ang mga itim sa ilalim ng mata niya, sign na hindi talaga siya natulog. Nakonsensya naman ako don, dahil sakin hindi siya natulog.

Napatingin naman ako kay Glaish na tinutukoy niya, hawak hawak ko pa rin ang tali nito habang si Liv naman ang may hawak ng mga bag ko.

"Si Glaish, bigay sakin ni Toff. Anim na buwan na ata siya, di ko naman nabibilang basta ang alam ko ang birthday niya ay May 25." Sagot ko.

"Wow, remembrance. Upo ka muna dyan aakyat ko na to sa kwarto mo sa taas." Dumiretso agad siya sa may hagdan at kita kong hawak niya na ang tali ni Glaish.

Habang nakaupo ay napadako naman ang tingin ko sa paligid namin, kakaiba ang ganda ng bar niya.

"Grabe, ikaw lang nakita kong ginawang bahay ang bar." Sambit ko.

Tinitignan pa rin ang bawat sulok ng bar, namamangha ako dahil mukhang nasa taas ang kwarto niya.

Secret room?

Umikot  naman ang mata niya. "Duh. Alam kong matalino ko wag mo ng iparinig." Sabi niya at tuluyan ng nawala sa paningin ko.

Napabuntong hininga nalang ako ng matandaan kong kailangan kong gumawa ng panibagong buhay dito.

Bagong buhay, bagong lugar, bagong mga tao na  makikilala at makakasama ko. Nakakatakot na mag tiwala ulit pero kailangan kong gawin.

Bumaba na si Liv at umupo sa kaharap kong upuan. Tumingin siya sakin ng seryoso, punong puno ng katanungan ang mga mata niya kaya napahinga nalang ulit ako ng malalim.

"So anong totoong nangyari?" Punong puno ng kuryosidad niyang tanong sakin.

Napalabi ako, nangangapa sa dapat kong sabihin. "Hinintay ko siya sa tapat ng simbahan kasi akala ko pupunta siya, tas tinignan ko kung na saan ba siya. Nakita ko nalang na pinapakilala silang dalawa na ikakasal." Sabi ko. Ramdam ko ang bawat sakit ng mga salitang binitawan ko.

Isang luha ang nagbabadyang tumulo galing sa mata ko pero mabilis ko iyong pinunasan, ayokong makita ako ni Liv na umiiyak.

"Gago talaga yun no? Sabi ko na nga ba at wala akong tiwala dyan, unang kita ko palang sa mga magulang niya alam kong walang madudulot na saya yan sayo e." Galit niyang saad at napayuko nalang ulit ako. Hindi alam anong sasabihin.

"Ang tanga tanga ko kasi e. Dapat nung una pa lang na kung ano ano na ang sinasabi sakin dapat doon pa lang hiniwalayan ko na siya, pero di ko ginawa. Mas sinunod ko pa itong putang puso na ito." Napangiti ako ng mapait.