Dilek Listesi (bxb)

Kendimi Senden Alamıyorum

"Gelme."demişti telefondaki uykulu ses.
"Gelme."

Ne kolaydı oysa. Dolu dolu iki gün geçirip Çanakkale'nin en güzel mavisi Eceabat'ın denizine bakarken aşk sözleri fısıldadığında ne güzeldi her şey.
Dünyada yalnız onlar,bir de onların şerefine yerlere inen gökteki yıldızlar vardı.
Ay ve güneş de onlarındı hüküm sürülen tüm çorak topraklar ve sonsuz denizlerde onlarındı.

Gözlerden uzak birbirlerinin teninde hesapsız kitapsızdı.
Haykırabiliyordu sevdasını üstelik bir kelimeye dahi ihtiyaç yoktu. Korkusuzca elalarını dikiyordu Rüzgar'a.
Rüzgar'ın kahveleri korkusunu yenmişti,ürpermiyordu bir başkasının onları görebilme ihtimalinden.

Şimdi ise "Gelme."diyordu telefondaki yorgun adam.
"Beni görmeni istemiyorum."

"Ben sevgilinim."dedi Rüzgar.
O sabah dersten çıkmış,Melek ile beraber caddeleri gezmiş yemiş içmişti güler yüzle.
O akşam Devran'ı görmek saadetine saadet katmak istemişti yalnızca.
Ama sevdiği adam "Gelme."demişti.
"Bana gelme."

"Rüzgar."diye mırıldandı telefondaki Devran.
"Gelme beni görmeye falan."

"Neden?"dedi Rüzgar burukça.
"Utanıyor musun benimle takılmaktan?"

"Cümleni düzgün seç."dedi Devran sinirle.
"Senden değil,kendimden."

"Niçin !"dedi Rüzgar elindeki kahve bardağını sertçe masaya çarparken Melek omzunu tuttu.
"Rüzgar,sakin ol!"diye mırıldandı kaş çatıp.

"Korkunç bir canavar gibi göreceksin beni de ondan. Ben ben olmayacağım,iğrenç et yığınlarını pataklayan korkunç bir adam olacağım. Beni o halde görmeni istemiyorum."dedi Devran seslice yutkunup.
"Beni güzel bil. Duysan da bilsen de çirkinliğimi,görme."

"Ben seni olduğun gibi seviyorum."dedi Rüzgar kırgınca.
"Benim görmemem o ringe çıkmanı engellemez ki."

"Rüzgar.."dedi Devran iç çekip.
"Hazır değilim,saygı bekliyorum. Ürkmeni ve yadırgamanı istemiyorum. Senden de o bakışı görmek istemiyorum."

Telefondaki bir dakikalık sessizlikle birlikte burnunu çekti Rüzgar.
"Pekala. Başka kim böyle baktı ki sana..."

"Annem."dedi Devran cılız bir sesle.
"İyi bir firmada mühendis olarak çalışıyorum biliyordu. Kaçak göçek mekanlarda it gibi dalaşarak para kazandığımı bilmiyordu."
Devran pürüzlenen sesiyle hafifçe nefes verdi.
"Lütfen Rüzgar,görmek  ayrı. Bilmek ayrı."

"Pekala."dedi Rüzgar dolan gözleriyle.
"Öyle olsun. İyi geceler."

"İyi geceler sevgilim."

☄☄☄☄☄☄☄☄☄☄☄☄☄☄☄

"Rüzgar..."dedi Melek aceleyle.
"Hata yapıyorsun."

"Hayır."dedi Rüzgar dudaklarını birbirine bastırıp.
"Onu her haliyle seviyorum. Bunu bilmesi gerekli. Benden kaçamaz. Ne olursa olsun biliyorum ki...O buna mecbur. Ailesine para yollaması gerekli,keyfinden kimseyi dövmüyor."

"Ama hazır değilim demiş."dedi Melek Rüzgar'ın omzunu hafifçe okşarken.
"Ona saygı göstermen gerekli. Korkuyor."

"Neyden!"dedi Rüzgar sinirle gecenin karanlığında bir sigara yakarken.
Durduğu sokak lambası altında tembelce adımladı ileri geri.
"Birbirimizin olduk,birbirimize aşık olduk. Sadece bir mekanda bir dövüşüne gelmek istemem mi korkutuyor onu? Neden korkuyor ki! Devran hiç bir şeyden korkmaz ki!"

"Kaybetmekten."diye mırıldandı Melek iri gözlerini dikip.
"Ona hep canavar muamelesi yaptın. Tamam biraz kaba saba biri. Ama...İmajını ve izleniminin sarsılmasını istemiyor belli ki. İlişkinizin oturmasını bekliyor."