Dilek Listesi (bxb)

Durduramadık Zamanı

Bir yüzük olacaktı parmağında onlarca yıl

Onlarca yıl geçti oysa

Bir tebessüm kaldı ikimizinde dudaklarında

Saçlarımıza beyaz düşmemişken

Farklı hayatlar seçmemişken

Durdurmadık, durduramadık zamanı...

Kendisi bile bilmiyor ama

Hatırlatsın diye seni bana

Gözleri pek andırmasa da

İsmini verdim küçük kızıma

Devran'ın çakmaklanan elaları hırsla Rüzgar'ı bulduğunda yineledi dudaklarından Rüzgar onun adını. Temel bir ihtiyacı yakarır gibi mırıldandı dudaklarından cılızca adını. "Devran.."

"Baba?"diye mırıldandı yorgunca yüzünü ovuşturan küçük kız burnunu babasının boynuna gömerken. "Bu abi kim ?"

Devran ve Melek göz göze geldiğinde Devran kıza sert bir bakış yolladı. Melek ise karnını tutup yutkundu savruk adımlarla Seyhan'a ilerlerken. "Suşu'nun bebeği!"diye kıkırdadı kız Melek'in yanına adımlayıp karnını severken. Ufak ellerini Melek'in karnında gezdirirken babasına döndü.

"Neden kız olmadı ki ?"diye mırıldandı Seyhan kaş çatıp. "Suşu kızları sevmiyor mu ?"

"Erkek olmak istedi."diye mırıldandı Melek burukça Seyhan'a elini uzatırken. "Baban buraya akvaryum yapmıştı senin için hadi gidelim bana gösterir misin balıklarını ?"

Seyhan babasını bırakmak istemese de pembe montunun cebine ellerini atıp kafa salladı. Cebinden çıkardığı elini Melek'e uzatırken çıkık karnına bakıp yeniden ellerini gezdirdi üzerinde. "Çok acıktığın için mi bebeğini yedin ?"

Rüzgar boş gözlerle kızın Melek ile beraber içeri geçişini izlese de kahvelerini saran yağmur dolu yaşlar süzüldü gözlerinden. Yağmur şiddetini arttırırken tutamlarının arasına düşen sağanak yağmurlar yapıştırdı alnına gümüşi renkli sarılarını. Devran arka tarafa geçip ilerledi ona seslenmeden.

"Evlendin mi ?"dedi Rüzgar hıçkırıp.

Devran yanıt vermedi. Yalnızca içi yaşla dolan elalarını dikti kahvelere. Gözleri Rüzgar'ın yüzünün her karışında gezerken Rüzgar yeniden boğuk bir iniltiyle hıçkırdı. "Evlendin mi ?"diye fısıldadı Rüzgar çaresizce.

"Yeniden birine aşık oldun.."dedi Rüzgar yutkunup. "S-Seyhan'ın annesi çok mu güzel ?"

"Annesini tanıyorsun."dedi Devran omuz silkip.

Başından aşağı yağmur damlaları değil de kaynar su dökülmüş gibi sızladı her yanı Rüzgar'ın. Ölümün tatlı acılı sancısı neydi bilmiyordu. Ama canı ölürken bu denli yanmazdı buna emindi. Hatta yaşadığı sancılı sızılı kalp sancısı,midesine inen yumruk gibi sözlerle birlikte hıçkırdı ve dizlerinin üzerine düştü Rüzgar.

Yalvarır,yakarır gibi dizleri üzerinde çöktü pantolonunun yağmur suyu ve çamurla mahvolmasına aldırış etmeden. Kendini yerdeki çamur kadar kirli hissederken çamur bile daha temiz gibiydi kendi günahlarından.

Ve arınamayacağı günahlardı bunlar. Takvim yapraklarından koparılan her ekimin sonu gibiydi. Ellerinden kan,gönlünden bir sevda gibi.

"N-Narin ?"dedi Rüzgar Devran'ın dizlerinin dibinde yerle bir olup ağlarken.