Melting You Softly (Student Series #1)

Chapter 5

Chapter 5

"Paano napunta sa 'yo ang notebook na ito, Axe?"

I'm still confused whether he really was the one who managed to sneak and purloin my school works inside the faculty room. I don't want to accuse him of doing such a thing if we have no solid proof. That's why I'm giving him the benefit of the doubt.

"I'm sorry, Ate Izzy."

I smiled bitterly. He wasn't answering my question directly.

"I'm asking you, Axe. Kaibigan ka ng kapatid ko at ayaw kong magkaroon ng hindi pagkakaintindihan sa pagitan nating dalawa," I said calmly. "Bakit nasa 'yo ito?"

His heavy-lidded eyes fluttered to meet mine. I slanted my head to the side and waited patiently for his answer. Nanatili namang walang kibo ang dalawa pa naming kasama.

"I... stole it," he finally admitted.

My ears started to burn in animosity. Gusto kong magalit. Gusto ko siyang sigawan dahil hindi ko inakala na sa lahat ng taong puwedeng sumabotahe sa gawa ko, bakit siya pa?

Alam kong hindi puwedeng mambintang nang walang ebidensiya pero paano kung umamin na mismo ang tao sa ginawang kasalanan nito? Pero... siya nga ba? At ebidensiya na ba laban sa kanya ang makita siyang inilalagay ang nawawala kong notebook dito?

"Totoo ba 'yan?" Alex interrupted. "Anong rason mo para gawin ang bagay na iyon?"

There are things that we still need to clarify. Siya nga ba talaga? Bakit niya ginawa? Baka naman nagsisinungaling lang siya? Did he know who the real culprit is? Inaangkin lang ba niya ang kasalanan ng taong iyon dahil may rason siya?

"I don't have any reason," kalmadong sagot ni Axasiel.

Nagpanting ang tainga ko sa narinig. Ibinaba ko na ang hawak na notebook habang nakatingin pa rin kay Axe.

For a moment, I thought I saw abomination dripping in his eyes but when he blinked, they returned to being somber yet tender.

"Wala?" I repeated. "Sinong tao ang gagawa ng isang bagay na magpapahamak sa kanya nang walang dahilan?"

"Alam mo ba kung gaano kalaking perwisyo ang ibinigay mo kay Izzy dahil sa pagkawala ng mga ipinasa niya? You are in junior high, this is senior high department... and you are her brother's friend. What's your real motive for doing that?" Alex interrogated further.

Gumalaw ang lalamunan ni Axe at itinuon sa akin ang mga mata. "I'm really sorry, Ate Izzy."

"At kung ikaw ang kumuha... bakit mo ibinabalik ngayon?" dagdag ni Alex.

Ivy chuckled. "Sabihin mo na kasi ang totoo, Axasiel. Moving up niyo pa naman this year. Ano sa tingin mo ang mangyayari kapag ini-report namin ito sa ODA?"

"I'm willing to accept any punishment if you are going to report me."

Huminga ako nang malalim at napailing. Hindi ko alam kung bakit nagmamatapang pa siya sa sinabi pero halata naman sa mga mata niya ang pangamba.

Alam kong hindi niya magagawa ang bagay na iyon. Kung may tao nga siyang pinoprotektahan kaya inaangkin niya ang kasalanang hindi niya naman ginawa ay hindi ko rin sigurado. All I'm sure right now is he's not telling us the truth.

His tongue spat lies, but his eyes were telling me otherwise. And I just can't... stay mad at him.

"Hayaan na natin," sa wakas ay sinabi ko. "Nakapagpasa naman na ako ulit. Huwag niyo na lang sabihin sa iba ang nakita natin ngayon."

Nagkibit ng balikat si Ivy at bahagyang ngumisi. Alex raised his brow but didn't oppose. Tila nabunutan naman ng tinik sa dibdib si Axe dahil sa pagbuntong hininga nito at bahagyang paglaylay ng balikat.