Melting You Softly (Student Series #1)

Chapter 37

Chapter 37

My head was pulsating brutally as though my blood vessels would suddenly burst upon waking up on Tuesday morning. I groaned and rolled over my bed whilst holding my head.

Binuka ko ang mga braso sa gilid at dumilat. The strands of my hair hovered my face as I pulled myself up. Muli akong umungol sa sakit ng ulo habang hinahawi ang buhok na nakaharang sa mukha.

Bumaba ang tingin ko sa katawan at nakitang naka-undies na lang ako. I crawled out of bed and found my stinking clothes on the floor. Iyon ang mga suot ko kahapon pagkatapos ng duty.

Yesterday was Glaize's birthday and she threw out a party at their house. Hindi ko na napasukan ang una at pangalawang subject kaya ang isa pang bridging na lang ang a-attend-an ko mamayang alas sinco.

My eyes were still half-open when I drew out a boyfriend shirt from my closet. Nag-toothbrush lang ako at lumabas din agad ng kuwarto para kumain. Hindi naman ganoon yata karami ang nainom ko dahil hindi ako nagsusuka pero masakit pa rin ang ulo.

Nasa hagdan pa lang ako nang marinig ang iba't ibang boses, nagpapahayag na maraming tao ang nasa ibaba. Kumunot ang noo ko at nang tuluyang nakababa ay naabutan ang ilang naka-uniporme pang bisita habang nasa sala namin. May nakaupo sa sahig at meron ding nasa couch namin. Papers and books were scattered on the center table.

Anim sila kasama na sina Raghnall at Axasiel. Nakita ko rin 'yong babaeng laging naka-high ponytail at salamin katabi ng kapatid ko. My brow lifted. Bihira lang magdala ng mga kaklase si Ral dito sa bahay para sa mga group meeting, although wala namang problema sa amin.

Axasiel was talking to his classmate when his head swirled in my direction. He squared his shoulders and examined me from head to toe.

"Ay... hello po!" nakangiting bati ng isang morenang abala sa kanyang laptop.

Napatingin na tuloy sila sa akin at bumati rin ang iba. I only smiled at them and jerked my head in the kitchen's direction.

"Continue what you're doing. Sa kusina lang ako."

"Ate..." tawag ni Ral at may itinaas siyang plastic.

Napangiti ako at nilapitan siya. Galing sa KFC iyon.

"Thank you. Kumain na ba kayo?" I asked.

"Kumain na po kami kanina. Nasa ref 'yong kasamang inumin niyan kung gusto mo," Ral answered without looking at me.

Tumango lang ako at nagpunta na sa kusina para hindi na sila maabala. Iniwasan ko ring sumulyap doon sa babaeng nakasalamin at kay Axasiel kahit pa bulgaran na ang pagtingin sa akin.

Ipinatong ko sa mesa ang bigay ni Ral at inilabas na sa plastic ang pagkain. Nang buksan ko ang fridge ay halos wala nang paglagyan sa loob dahil puno na naman. May stocks na nga rin ng mga inumin, ice cream, at iba't ibang tsokolate. Mukhang nag-grocery sila kahapon nang hindi ako kasama.

I shrugged my shoulders and just pulled out the water pitcher. Nakalabi pa ako nang umikot at natigilan lang nang namataang naglalakad si Axasiel patungo sa direksyon ko.

Tumigil siya sa harapan ko para kunin ang pitsel bago niya ipinatong sa mesa katabi ng pagkain ko. He even got me a glass and filled it up with water. I was only watching him from my position when he turned to me.

"Kumain ka na," aniya habang nakatitig sa akin.

Bahagya akong nakayuko nang lumapit sa mesa. He carefully hauled back the chair before he moved astride to give me some space.

Sinulyapan ko siya nang patagilid. Halos isang linggo na yata siyang pumupunta ulit dito sa bahay para mag-aral. Kapag umuuwi ako galing sa trabaho, saka naman siya umaalis nang hindi kami nag-uusap. Though, I've been receiving constant messages of greetings and reminders from him everyday.