Within the walls of Vengeance

Kabanata 40 (part 2)

Kabanata 40 - Ring

*****

"Kailangan mong sumama sa'min. " 

Napaatras ako nang biglang may lumapit sakin na dalawang lalaking naka-suot ng mask. 

Papauwi ako galing trabaho at napagpasyahang bumili ng kape sa isang coffee shop. Paglabas ko ay sumalubong kaagad ang dalawang lalaki, hula ko ay kidnapper. 

"Lumayo kayong dalawa sakin, badtrip ako ngayon. " banta ko sa kanila, mahigpit ang pagkakahawak sa bag. Totoong badtrip ako dahil napagalitan ni boss, sinagot ko na naman kasi siya. Eh kasalanan ko bang tama ako at mali siya?

Nagkatinginan ang dalawang kidnapper tas sinenyasan ang isa. Dahan-dahan silang lumapit sakin kaya panay ang pag-atras ko. My body isn't capable of running right now dahil ang init ng ulo ko. If I run, mahuhuli pa rin nila ako because I already know they can fast. Wala ring katao-tao rito, walang makakarinig sakin kapag sumigaw ako. Fighting these two dudes is absolutely a horrible idea but I'm still choosing it. 'Pag namatay ako, mumultuhin ko nalang silang dalawa. 

Joke. May dala akong pepper spray, if they'll get closer to me then isp-spray ko ito sa pagmumukha ng mga damuhong 'to tas tatakbo sa abot ng makakaya. That's the plan. 

Bago pa sila makalapit sakin, mabilis ang kilos ko at tinutok sa mukha nila ang pepper spray. 

Nagulat ako nang nagawa nilang makailag. Ang bilis ng kilos nila, natuod ako sa kinatatayuan. 

The tall guy immediately grab my wrist kaya panay ang pumiglas ako. Nahulog sa lupa ang kapeng kakabili ko lang kaya mas lalo akong na-badtrip. Sa inis ko ay kinagat ko ang kamay niya. Yak, ang alat!

"Mabaog sana kayo! " sigaw ko, I grab the chance to run away.

Hindi pa ako nakalayo, may humigit sa braso ko. Bwesit, malapit na sana akong makatakas! Ba't ang bilis nilang tumakbo? 

"Let me go please, may mga anak akong pinapalaki. Iniwan ako ng asawa ko kaya maawa kayo sakin. " I cried out as they drag me towards the black SUV na naka-park di-kalayuan. 

There's no point of fighting them like what I did with that crazy old man at yung mga lalaking tigang nung halloween because these two guys look like UFC fighter. Isang sapak lang ay tiyak bagsak ako. 

Sapilitan nila akong pinasakay sa loob ng van kaya para akong uod na binuhusan sa asin kakapumiglas. Sa isipan ko ay ni re-recite ko na ang 'Our Father'. I can't die right now. Siguro isa silang miyembro ng sindikato . . . . . or isa sa mga natitirang goons nina Mr.Choi and Mr.Kim! Taena, hindi ako pwedeng ma-kidnap ngayon, my normal life has just started. Pa'no nalang yung auntie at pinsan ko? Sina Mingyu at tatlo kong kaibigan?! 

Kagaya ng sinabe ko kanina, walang epek ang ginawa kong pagpupumiglas. 

"Who the hell sent you two?! Si Mr.Kim ba? Si Mr.Choi? Sumagot kayo mga putangina! " sigaw lang ako ng sigaw habang piniringan nila ang aking mga mata at tinali ang kamay. 

Ayaw nilang sumagot. Bingi ba sila?! 

I don't know where did my bag went. Lagot ako sa boss ko 'pag nawala 'yun. Nakalagay doon ang mga papeles at important documents. Pati cellphone at credit card. I'm fucked-up. 

"Isasangla niyo ba ang organs ko? Anong parte? K-kung gusto niyo ng pera, marami ako dito. Kahit fifty million won pa 'yan o ano, basta pakawalan niyo lang ako! " my body can't stop shaking, namumuo na rin ang luha. I hate to admit it but I'm scared as shit. Pinagsisihan kong hindi tumakbo kaagad kanina. Sana nahagilap ng CCCTV ang ginawa nilang pag-kidnap sakin.