Identifying Our Trope (Metanoia Series #1)

01

Chapter 1

Nagmamadali dahil 5 minutes na lang time na. Tumatakbo ako sa hallway, malapit na room namin, wag lang sana ako makita ng mga staff shuta baka mapagalitan pa ako.

Nagulat ako ng may pumigil sa akin at inakbayan ako.

"Don't run na, sis, three minutes na lang yaan mo na." Si Jade.

Gago, demonyo talaga.

I eyebrows furrowed, "Gaga ka talaga, may attendance tayo." pagpapaalala ko sa kanya.

We have been friends since Junior High School together with Reece. Baka nasa classroom na yon maaga rin kasing pumapasok yon lagi, ngayon lang ako na late dahil pinatay ko yung alarm ko tapos nakalimutan kong bumangon kaya ayan tuloy late na ko.

Buti na lang nang pumasok kami ay wala pang teacher. Lumibot ang mata ko sa room namin naghahanap ng bakanteng upuan. Natama ang mata namin ni Reece at ngumiti ito. Itinaas niya ang kamay tinatawag kami ni Jade na doon na lang umupo.

Ang table kasi namin ay para sa dalawang tao. Nasa bandang dulo ng room ang pwesto niya. Meron ring bakanteng table doon sa likod ng table kung saan siya nakaupo.

Hinila agad ako ni Jade para makaupo na kami doon.

"Ay sige, dito na ako." sabi ni Jade.

I shook my head, "No, may gusto ko dito sa likod." sabi ko sa kanila.

Wala naman akong problema kung may katabi ako o wala. Mas pabor rin naman sa akin na wala akong katabi dahil mas makakapag-focus ako sa ginagawa ko.

Ilang minuto lang ay dumating na facilitator namin. She greeted us all with a smile plastered on her face. She introduced herself as our adviser for this school year.

Ms. Salazar.

She's discussing about the rules and regulations. Homeroom pa naman namin mamayang alas nuwebe ang simula ng first period. I'm a HUMSS senior high school student kaya kailangan ko maging mas committed sa pag-aaral ko lalo na at graduating ako.

To graduate as the class valedictorian. That's my goal, and I will achieve that.

Habang nagsasalita si Ms. Salazar ay may kumatok sa pinto at tumingin naman si ms. dito at pinapasok.

Hindi ko masyadong makita dahil nasa dulong-dulo ang table ko sa likod. Ang mga ka linya ko rito ay mga lalaki. Hindi ko na rin naman makita kung anong meron kaya sinandal ka na lang ang ulo sa pader at nakatingin lang sa desk ko.

Narinig ko ang biglang pagbulungan ng mga babae sa harap. Kaya napatingin ako sa pumasok.

Kaya pala. Lalaki. He looks like a foreigner...?

Well, I think he is. He's probably British. He has those lazy eyes, but he looks so damn handsome. He's tall, but he seemed cold since he's kinda... emotionless?