28

34 7 0
                                    

Chapter 28


I woke up because of the loud bang on the floor. Mabilis akong napabangon at nakita si Lucas na nasa kabilang side ng kama nasa lapag. Did he fall from the bed?


"Love, what happened?" I asked, sounding really concerned.


He's in a very weird position, knowing that he fell from the bed. He groaned, "Fuck. Sorry, my head is spinning."


Tumayo agad ako para tulungan siya dahil mukhang hindi siya makatayo sa pwesto niya.


"C'mon," I told him, offering my hand. Hinawakan rin naman niya ang kamay ko at saka ko siya inalalayan na makaupo sa kama. "Wait here," sabi ko at saka lumabas ng kwarto para kuhaan siya ng tubig,


Dumiretso agad ako sa kusina at kumuha ng baso para lagyan iyon ng tubig at saka bumalik sa kwarto para ipainom sa kanya iyon.


"Are you feeling better?" tanong ko nang makainom na siya ng tubig.


Hindi pa rin siya nagsasalita kaya tinignan ko na lang muna siya dahil mukhang hindi pa masyadong nagpa-process ang utak niya.


"Sorry, I woke you up." sabi niya pagkatapos ng ilang minuto.


"It's okay, are you okay now?"


Tumango siya. Nagulat ako ng tumayo siya at lumapit sa akin. Wala ako sa sariling humakbang papalayo. Tinaasan niya ako ng kilay at nagulat na lang ako ng niyakap niya ako.


"I love you," bulong niya sa tenga ko.


Ang aga-aga bumilis ang tibok ng puso ko at naramdaman ko na namula ang mga pisngi ko kaya diniin ko ang mukha ko sa leeg niya para hindi niya makita.


"Why?" wala sa sariling tanong ko sa kanya.


"What do you mean why? I said, I love you because— just because." he said.


That put a smile on my face. A good morning it is.


"Okay, I love you."


He started caressing my hair, "I'm sorry about the trouble you encountered last night." he whispered to my ear.


I loosen up the hug then I looked at him, "What trouble?"


He bit his lower lip before answering, "Uh... I actually remember everything from last night." he admitted.


My lips formed an 'o', "Let's talk about it?"


He hesitantly shrugged, "It's... It's embarrassing," he said.


A smile appeared on my face, "Love, it's not like this the first time we talked about this kind of thing. If something is bothering you, we talk about it. Don't be hesitant." I told him.

Identifying Our Trope (Metanoia Series #1)Where stories live. Discover now