[Closest Stranger by Diana]
"ငါရပ္တန့္ပစ္ လိုက္ခ်င္ၿပီဟန္ရာ။ ဘာလို႔တစ္ျခားတစ္ေယာက္လဲ။ ဘာလို႔ဘယ္ေတာ့မွ ငါမျဖစ္နိုင္တာလဲ။ နင္ငါ့ကိုမခ်စ္ဘူးမလား? ဟင္!"
သူမက ရဲေနတဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ ဆို႔ဆို႔နစ္နစ္ ေျပာလာတယ္။ အဲ့စကားကိုေျပာဖို႔ လြယ္ကူခဲ့ပုံေတာ့ မေပၚဘူး။
"လီယာ့ကို ကိုယ္ခ်စ္တယ္။"
နံရံကိုမွီထားၿပီး စီးကရက္ ေသာက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက ဘာခံစားခ်က္မွမရွိတဲ့ပုံနဲ႕ အဲ့စကားကို ေျပာတယ္။ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာေနတဲ့သူဆီမွာ အဲ့ေလာက္ခံစားခ်က္မဲ့တဲ့ မ်က္၀န္းေတြ ရွိမေနသင့္ဘူးမလား။
"ဒါဆိုငါေမးတာကို နင္ေျဖေပးေလ။ ငါတို႔က ဘာေတြလဲ? ငါတို႔က ဘာေတြလဲလို႔! နင္ငါ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ အၿမဲေျပာေနခဲ့ၿပီး ငါကဘာမွမဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ၇နှဈရှိပွီဟနျ။ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားတစ္လုံးပဲ ငါရနိုင္တာလား? နင့္ေဘးနားကတစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ေျပာင္းေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ငါထိုင္ၾကည့္ခဲ့ရတာ ၇နှဈရှိပွီ။"
"ငါတကယ္ပင္ပန္းေနၿပီ။ ဒီဘာမွန္းမသိတဲ့ အခ်စ္ကိုငါ ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့တာ ဒီအခ်ိန္ထိပဲ။ ဖြင့္လည္းမေျပာနိုင္ခဲ့ဘူး။ အခုေတာ့ငါေမးမယ္။ နင္ကငါ့ကိုႏြေးေထြးေပးေနေပမယ့္ ငါကဘာလို႔....? ငါကနင့္အတြက္ အၿမဲတမ္း ဘယ္ေနရာမွာ ရွိခဲ့တာလဲ၊ ဟင္... ေျပာ... ေျပာလို႔ဟန္ရာ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ... "
သူမက ၇နှဈလုံးထိနျးခြုပျထားခဲ့ပုံရတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြအကုန္ေပါက္ကြဲထြက္ လာသလို ေအာ္ဟစ္ငိုယိုၿပီး ေျပာေနခဲ့တယ္။ စကားအဆုံးမွာ သူမထိုင္ခ်လိဳက္တယ္။ မတ္တပ္ဆက္ မရပ္နိုင္ေတာ့သလိုမ်ိဳး။ သူမက ရွိုက္ရွိုက္ၿပီး ငိုေနတယ္။
ဟန္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ မလႈပ္မရပ္ပဲ။ အနည္းငယ္ေတာင္ ၿပဳံးေယာင္သမ္းေနသလို။ သူရဲ႕ယာဘက္ပါးေပၚမွာ ရွိတဲ့ခပ္ပါးပါး ပါးခ်ိဳင့္ေလးတစ္ဖက္က သူ႕ကိုပိုေခ်ာေမာေစသလို ဘာကိုမွဂ႐ုမစိုက္တတ္တဲ့ပုံကိုလည္း ပိုအေထာက္အပံ့ေပးေနတယ္။
တစ္စကၠန့္၊ႏွစ္စကၠန့္၊သုံးစကၠန့္ ...
"ကိုယ္မညာပါဘူး။ ကိုယ္လီယာ့ကို တကယ္ခ်စ္တာပါ။"
ခဏတာ တိတ္ဆိတ္မႈအၿပီးမွာ သူကအဲ့စကားကိုပဲ ထပ္ၿပီးေျပာျပန္တယ္။ ေလတိုးသံေလးလိုပဲ အသံကခပ္တိုးတိုး၊ ကိုယ့္ဘာသာျပန္ရည္႐ြတ္ေနသလိုမ်ိဳး။ ငိုေနတဲ့ သူမကို ေခ်ာ့ဖို႔စိတ္ကူးရွိဟန္လည္း မေပၚဘူး။ ထြက္လည္း မသြားဘဲ နံရံကိုမွီၿပီး စီးကရက္ကိုပဲ ဆက္ေသာက္ေနခဲ့တယ္။
YOU ARE READING
Short Stories by Diana
Short Storyရေးဖူးသမျှ Short Story လေးတွေ စုတင်သွားမှာပါ ။ အချိန်ရရင် ဝင်ဖတ်ပေးသွားကြပါဦးလို့ ။ hee <3 🦋🦋🦋 ေရးဖူးသမွ် Short Story ေလးေတြ စုတင္သြားမွာပါ ။ အခ်ိန္ရရင္ ဝင္ဖတ္ေပးသြားၾကပါဦးလို႔ ။ hee <3
