" Amaryllis "[Complete]

┨Chapter 20├ Amaryllis

-چانیول

مرد کنار پنجره، نگاهشو از چراق های روشن خیابون گرفت و عقب برگشت.

بکهیون با صورت ناراحت و غمگینی قدم هاشو سمتش گرفت.

چان نگاهشو از پاهای برهنه اش به پیراهن گشادی که به تن کرده بود کشوند و پلک کوتاهی زد.

بک تو چند قدمیش بود و نگاهش داد میزد که تا چه حدی بهم ریخته اشت.

مرد بلندتر با محبتی که بکهیون ساعت ها منتظرش بود دستاشو باز کرد و پسر با عجله خودشو تو آغوشش پرت کرد. چان به گرمی پذیرفتش و بین بازوهاش فشارش داد.

-پسر کوچولوی من

بکهیون بی صدا صورتشو به سینه مرد فشرد و از عطر تنش نفس کشید.

-بکهیونی

-بله

چان با علاقه دستاشو رو پشتش کشید و با موهبت نوازشش کرد.

-چرا نخوابیدی؟ دیر وقته

-تو بیدار موندی...خیلی ناراحتت کردم؟

چان یه دستشو زیر چونه اش برد و به آرومی سرشو بالا آورد و به چشمای متشنج مقابلش لبخند دلگرم کننده ای زد.

-از رفتاری که باهات داشتم ناراحتم.

-دست خودم نبود...نمیدونم چرا مدام به اینکار فکر میکنم.

-بدنت به تحریک شدن عادت کرده...تمام فکرت شده لذت بردن از خودت.

بک به آرومی سر تکون داد و با خجالت زمزمه کرد:

-بخاطر بی دست و پا بودنمه.

-نه، تو هنوز هم همون آدم پاک و معصومی که عاشقش شدم...فقط حس نیاز درونت تحریک شده...با هم درستش میکنیم، تو مالِ منی، یادت که نرفته؟

-یادمه چان...اینطوری ناراحت نباش، وقتی ناراحتی سرد و بی روح میشی؛ یادت میره منی وجود داره که به یه نگاه از تو دلخوشه...وقتی ناراحتی همه چیزو از یاد میبری حتی منو!

چان سرشو خم کرد و پیشونی پسر کوچولوشو محکم بوسید.

-تو هیچوقت از یادم نمیری، فقط اونقدر ساکت میشم که به سرت میزنه فراموش شدی...این اطمینان رو بهت میدم که تو هر لحظه تو فکرمی.

بکهیون بعد از یه روز سخت و دردناک بالاخره یه لبخند کوچیک زد و گره دستاشو دور مرد محکمتر کرد.

-امروز خیلی بدجنس شده بودی.

-خیلی عصبانیم کردی...فکرشو نمیکرد چندین بار همچین کاری کرده باشی، وقتی اکثر اوقات کنار خودم ارضا میشدی و بهت لذت میدادم فکر کردن به اینکه راضیت نمیکردم عذابم میداد.

بک لبهاشو از پشت تیشرت به سینه مرد چسبوند و محکم بوسیدش.

-خیلی دوستم داری؟