Paano kapag nahulog ka ng wala sa oras? Paano kapag napamahal ka sa taong hindi mo inaasahan? Paano kung napamahal ka na pala sa 'tinuturing' mong kaaway? Does true love exist?!
This is Rabiya and Amanda's fanfic story. I'm a shipper of these two ev...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Rabiya we're already here!" Miss Keith said, isa sa mga team ng MUP. Actually she taught me about styling kaya malaki ang utang ng loob ko sa kanya.
I was so shocked na unti-unti ng bumababa ang eroplano namin at nakikita ko na ang Miami Airport. Oh gosh! I'm already here in Florida! Woooow!! I can feel my heart beat pumping right now, sa buong buhay ko hindi ko inasahan na makakadating ako dito.
At the same time gusto ko rin mahanap si papa, you know, baka makatulong ang Filipino Community kaya high hopes talaga ako na mahahanap ko din siya through Miss Universe Organization.
"Hi Rabiya!! What are you feeling right now?" Miss Shamcey giggled and gave me her brightest smile.
"Kinakabahan ako mommy! hahahaha" I chuckled a bit, yes, mommy tawag ko sa kanya. Para kaming mag-ina kahit na mas matanda siya saken ng ten years.
"Alam mo 'nak, keri mo yan and by the way mag-ready ka sasalubungin ka ng mga Pinoy, some of them ay nandito na sa airport." She said.
"Rabiya!!!! Rabiya!!!! Rabiya!!" I heard Mama J and other members of the team cheering me on. Grabe!! Ang lakas maka-goosebumps! It feels like I'm walking in the swimsuit competition dahil sa suporta nila ngayon.
GRABE KINIKILIG AKO NA KINAKABAHAN!!!
Sumabay na rin sila Miss Shamcey at Miss Keith sa pagche-cheer lalo tuloy gumanda ang pakiramdam at araw ko. I feel so motivated and powerful, grabe talaga ang suporta ng team Pilipinas!
Nakababa na nga kami ng eroplano and my team helped me with my baggages, napakarami!
Syempre I always bring my sash with me wherever I go. Kahit nga nasa plane ako ayokong tanggalin haha, one time naalala ko pa dahil sa sobrang saya ko of winning the Miss Universe Philippines title e hanggang sa pagtulog ko suot ko yung sash. Rabiya ano na?!
"Rabiya!!!!" Nakinig ko na lang ang sigawan na nanggagaling sa labas they are all waving the Philippine flag and shouting from apart. This is what the previous queens felt when the Filipino Community cheered for them. Grabe nakakatakot hindi dahil sa takot na masaktan ako or what pero dahil sa dami nila and that's why FILIPINOS are the best lalo na sa pagsalubong.
I waved at them and smiled kahit na may suot akong mask, crazy right? Nakakataba ng puso, kahit na hindi nila nakikita ang ngiti ko I know each and everyone of them noticed that my eyes sparked at dahil ito sa pagmamahal nila.
Nakalapit kami sa kanila and one by one they take pictures with me. Grabe instant celebrity ako dito ah?! Para akong nasa Hollywood, kidding! Iba lang talaga ang pagtanggap ng Pinoy.
"Here is the lovely and beautiful Miss Philippines Rabiya Mateo, how are you? Welcome to Florida!" Oh si Andre Brouillette part of the team Philippines, nauna nga pala sila.
