My Rival Enchantress

SEMINOLE

After we eat our breakfast hinatid na ako ng team sa Seminole Hard Rock Hotel!

This is it! Kakaiba talaga ang simoy ng hangin dito medyo malamig na mainit basta ang hirap i-explain hahahahaha

Grabe, mas malaki ang kinaiba nito sa Pilipinas, the buildings are more finely-structured and modern. Ganon din ang kalsada, sobrang smooth lang ng byahe.

Napansin ko rin yung mga kotse, grabe ang yayaman naman nila. Almost naka-Tesla and Lamborghini yung mga sasakyan. Exclusive!

Sigurado akong natatawa na sa akin sila Ate JT dahil nababano ako, hindi ko talaga maalis ang tingin ko sa daan. Kahit ang daming beses ng nag-pop na notif sa IG ko, di ko na muna pinansin kasi gusto ko lang i-enjoy 'to and I think I will forever treasure this moment.

"Enjoy lang Rabiya hahahaha, be calm." Ate MJ said. Napangiti na lang ako sa kanila.

I just saw the Seminole Hard Rock Hotel, grabe ang laki nito in real life. Akala ko maliit lang siya, this is not what I expected at first dahil syempre sino ba ako? Isang probinsiyana lang. The guitar shaped structure makes it more noticeable, kahit ako napahanga na lang talaga.

My knees are trembling, ito na ba yun? Ito na ba ang simula ng LAHAT???

Habang papalapit kami sa hotel ay nakita ko na lang din ang ibang candidates pababa sa mga kotse nila may exclusive spot talaga for the arrival of the delegates na hindi dinudumog ng tao.

Okay so hindi naman pala ako na-late hahahaha.

"Do your best Rabiya!"
Ate MJ said, nakababa na kami at nakatayo kami ngayon dito sa harap ng hotel. Ang daming tao dito at ang nakakatuwa pa is hindi na sila nagma-mask, maybe because they are all vaccinated?

"Isa pang korona para sa Pilipinas, pakitaan mo sila ng hagupit ng isang Rabiya!" Sabi ni Miss Keith at nagtawanan kaming lahat

"Akala ko hagupit ng isang ganti!" Sagot ni Mama J.

Lalong lumakas ang halakhak naming lahat, mga loko talaga 'tong team. Kaya sobrang nagiging madali ang lahat because of them, the support and love are there.

I hugged them before I entered the hotel.

Isang assistant lang ang makakasama ko sa loob para i-guide ako at i-tour dito sa Hotel, sinalubong niya ako.

Wow! This is totally breathtaking!

"Miss Philippines, let's go?" A staff said and smiled towards me.

"Good luck Biyang!! Don't forget to call us!" Sabi naman ni Miss Shams.

I waved at them at tumuloy na nga kami sa loob.

This hotel is really big, wow. Hindi ko na rin masyadong naiintindihan ang sinasabi ng staff kasi naman, hays, nakakapanibago!

Dumaan kami sa isang mala-runway na pathway papunta sa lobby at stage ang daming mga tao.

"Rabiya!!!!" Grupo ata sila ng mga Latino and Americans.

I waved at them.

Ang daming tao!

"Miss Philippines is here!" They keep on taking shots of me while walking.

Dumami pa ang lights and cameras nakakasilaw lalo dahil nasa loob ako but it was okay. I feel so much pride, may mga konti akong nakitang Pinoy dito sa loob kaya agad ko silang kinawayan.

Lalong lumakas ang hiyawan. Alam ko hindi ito dahil saken kasi nakalagpas na ako sa pwesto ng mga Latino.

Napalingon na lang ako sa likod.

I-it was Miss Thailand, wearing a black suit that captures her slender body. Ang lakas ng dating niya! Wow! Para siyang super model, her walk is also a killer!

Oh God! The crowd went loud dahil sa amin! They keep on saying Philippines and Thailand na parang gusto na ba nilang mag-pasiklab kaming dalawa dito.

I stared at Amanda for a while and when she met my gaze I smiled at her.

She just stared at me like it was nothing! Ang sungit naman!

Hindi man lang niya ako ningitian at iniwasan niya ang mga tingin ko.

Ano ba ang naging kasalanan ko sayo Amanda?!

Naramdaman ko na lang ang lungkot, bakit ang sakit naman na hindi man lang niya ako ningitian. It is so unfair. Samantalang yung ibang candidates ningingitian ako pabalik.

But anyways baka may pinagdadaanan lang siya at dahil na rin sa fan wars.

Pero bakit kailangan din kaming mag-away?! Di ba pwedeng maging friends kami?!

We are both part of ASEAN countries pero bakit ganito yung pag-welcome niya saken?!

Grabe naman siya.

I just keep on smiling kahit ramdam ko yung sakit sa pagiging snob niya. Why it feels like it was my fault?!

Tumingin na lang ako sa daan.

Rabiya! Habaan mo ang pasensiya mo!

Nandito ka for the 5th crown and hindi para masaktan sa nakikita mo. I just need to focus on winning the crown.

Hindi ko na siya tinignan, tumigil kasi siya sa runway at nagpa-picture pa. Mas mabuti na rin sigurong di kami sabay.

"Rabiya!!" Janick hugged me, she a candidate from Peru.

Kahit ang saya nila para sa pagdating ko at masaya din ako na makita sila. Bakit? Palagi akong nasasaktan at naalala yung pag-snob sa akin ni Amanda?! I really need to have a conversation with her, para di na ako mag-alala pa. For now kailangan ko mag-rest at makilala ang roomie ko, hoping na si Miss Canada or Japan kasi masaya silang kasama.

"This is your room Miss Philippines, feel free to roam around." The assistant said.

"By the way your roommate is--"

"Why is she here?!" A voice of a woman exclaimed.

Napalingon na lang ako at---

Wa-wait?! Ano?! Si Amanda ang roommate ko?!

Napatingin na lang ako sa kanya at pareho kaming nagulat.

What?! Sigurado na talaga? Amanda Obdam? The one who ignored me so many times?!

Author's Note: Guys please share this story to everyone esp to RAMANDA fans. Salamat talaga ng marami. Sorry talaga sa mga grammatical and spelling errors. Bago lang po ako dito sa wattpad kaya medyo naninibago ako sa format of writing. Have a great day and always remember to smile! Sending hugs sa mga walang love life diyan kasi parehas lang din tayo HAHAHAHAHAHA