"Buti naman na isipan mo na pumasok." Salubong na sabi sa akin ni Clark nang makita ako nito na kakapasok lamang sa restaurant namin.
"B-Bakit?" Nakakunot noong tanong ko dito.
"Bakit sinabi mo kay Zico ang lahat?" Tanong ko dito na ikinatigil nito sa ginagawa niya.
"Kasi nag tanong siya." Sabi nito na ikinangisi ko.
"Nang hindi mo man lang hinihingi permiso ko?" Nakataas na kilay na tanong ko dito.
"Do I need to do that?" Tanong nito na ikinasama ng tingin ko dito.
"Eh, halos habulin mo na nga si Zico sa Australia nung umalis siya. Then, now you're acting like you don't want him to comeback in your life---"
"Pero sana hinintay mo ako na ako magsabi, Clark." Naiinis na sambit ko dito.
"Lalo na yung about sa anak naming dalawa." Dagdag ko.
He sighed "I'm sorry, I didn't mean to do that."
"A-Ano?"
"Well, Zico just want to clarified something about your child, kaya napa 'oo' na lang ako nung tinanong niya ako about doon. Hindi ko rin naman alam kung ano isasagot ko."
"S-So, m-may alam siya?" Nakakunot noong tanong ko dito na dahan-dahan ikinatungo nito.
"Yes. He also said to me na matagal niya na gusto itanong iyon kaso busy siya sa trabaho na iniwan sa kaniya ng tatay niya, kaya he don't have a time to go here again in the Philippines."
"W-Wait? Again? T-Tama ba pagkakarinig ko?" Nakanunot noong tanong ko dito na ikinangisi nito.
"Hindi pa rin ba niya nasasabi sa iyo?" Balik na tanong nito.
"A-Ang alin?"
"Gosh." Sabi nito habang na hawak sa sentido niya.
He sighed "Hindi mo ba alam na bumalik si Zico dito sa pilipinas nung nasa province na kayo ni Tito?"
"Hinanap kaniya sa akin dahil may gusto daw siyang itanong about sa anak niyo." Dagdag nito.
"Then, Anong ginawa mo?"
"Of course, hindi ko sinabi kung nasaan kayo." Mabilis na sabi nito na ikinainit na naman ng ulo.
Bakit hindi niyA sinabi?
Napasinghal ako at napabitaw ng malutong na mura dito. "Pota. "
"Sorry na." Mahinhin na sabi nito.
"Hindi ko rin naman kasi alam nung panahon na iyon na hinahanap mo pala yung lalaking iyon." Paliwanag nito.
"Ang akala ko kasi noon, kaya kayo lumipat sa probinsya dahil ayaw niyo na magkaroon pa ng connection sa lalaking iyon." Dadag nito.
Buong maghapon ako nasa opisina ng araw na iyon at hindi na naisipang lumabas doon. Gulong-gulo pa rin ang utak ko sa mga narinig ko kay Clark at hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwalang umuwi si Zico sa pilipinas para hanapin ako.
"Ma'am, good evening po." Bati sa akin ng isang employee namin dito na ngayon ay may bitbit-bitbit na bouquet na sunflower.
"May nagpapabigay po sa inyo nitong bulaklak po." Kunot noo ko iyong tinanggap dito.
"Sige, salamat." Sabi ko dito bago ako nito iniwan.
Napangiti ako nang maamoy ko ang bouquet sunflower na hawak ko. At, mas lalong lumawak iyon nang malaman ko na kay Zico galing ito.
'Wait me there, I'll drive you home'
-Marc Zico 🌻
Nakita kong nakasulat sa isang malinis na papel na kulay puti.
