[Zawgyi]
Forevermore(ထာဝရထက္ပို၍)
အပိုင္း-၃
စိမ္းစိုေနေသာ ကြၽန္းေလးသည္ ျပာလဲ့ေနေသာ ပင္လယ္ျပင္တြင္ အစိမ္းေရာင္ေက်ာက္တုံးေလးတစ္ခုသဖြယ္တည္ရွိေနေသည္။ အမ်ားကေခၚသည့္ စိမ့္စမ္းကြၽန္း သည္ အမွန္ေတာ့ ကြၽန္းတြင္တည္ရွိေနေသာ အရာကို ဦးတည္ၿပီး မွည့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ကြၽန္းေလးကေသးေသာ္လည္း ကြၽန္းေပၚတြင္ ေတာင္ပို႔ေလးေတြရွိေနၿပီး ေက်ာက္တုံးႀကီးမ်ားက သဘာဝအတိုင္း တစ္တုံးေပၚတစ္တုံးဆင့္ထားသည္။ ေက်ာက္တုံးေတြၾကားထဲမွ စိမ့္ထြက္လာေသာ စမ္းေရသည္ ေခ်ာင္းေလးတစ္ခုလိုစီးဆင္းေနၿပီး ေရတံခြန္ငယ္ေလးေတြလို ျဖန႔္က်န႔္ထားသည္။ပင္လယ္ေရငန္ေတြဝိုင္းေနေသာ္လည္း ေရခ်ိဳရွိသည့္ ကြၽန္းတစ္ခုျဖစ္သည္။
ဘတ္ဟြၽန္း ကြၽန္းထဲကိုေလွ်ာက္လာၿပီး စမ္းေခ်ာင္းစပ္တြင္ ဒူးေထာက္ကာ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေရကို ခပ္ေသာက္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေရထဲတြင္ေပၚေနေသာ သူ႔အရိပ္ကို ျပန္ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး
'ဒီေလာကမွာ စြမ္းအားက ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးပုံပဲ။ အစ္ကိုေတာ္ငယ္နဲ႔ ငါနဲ႔က မ်က္လုံးကလြဲၿပီး က်န္တာအတူတူပဲကို အားလုံးက သူ႔ကိုပဲျမင္ၿပီး ငါ့ကိုက်ေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္'
ဘတ္ဟြၽန္း သက္ျပင္းေလးခ်လိုက္ၿပီး
'တစ္ေန႔က်ရင္ေတာ့ ငါလည္း စြမ္းအားေတြရေလာက္မွာပါ'
ထိုစကားေတြက မနာလို လို႔မဟုတ္ဘဲ ဘတ္ဟြၽန္း ဝမ္းနည္းၿပီး ေျပာျဖစ္လိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။
ဘတ္ဟြၽန္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ဒီညေနဖို႔အတြက္ ေနရာတစ္ေနရာလိုက္ရွာလိုက္သည္။ စြမ္းအားမရွိေသာသူ႔အတြက္ သာမန္လူေတြလို အိပ္စရာေနရာရွာရၿပီး စားဖို႔အတြက္လည္း ကိုယ္တိုင္ပဲရွာရသည္။ ေတာ္ေသးသည္က စားစရာအတြက္ ဘတ္အြန္း က ျပည့္ဝျခင္းမရွိေသာအိတ္ေပးထားတာေၾကာင့္ သူႀကိဳက္တဲ့ သစ္သီးေတြ႕ရင္ ေကာက္ထည့္ထားေတာ့ စားစရာအတြက္မပူရေပ။
ကြၽန္းရဲ႕အေနာက္ဘက္မွာ ဂူတစ္ခုရွိၿပီး အရမ္းလည္းမနက္သလို လမ္းတစ္ေကြ႕သာရွိၿပီး ဆက္မရွိေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီည ဒီမွာအိပ္လိုက္ၿပီး မနက္ ဝမ္ေယာလ္ လာမွာကိုသာ ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
