မင္း!...[COMPLETED]

•24•

အစ္ကိုေခၚလာတဲ့ကားေပၚကေန
ၿပီးမ်က္စိတစ္ဆုံးက်ယ္ဝန္းတဲ့
ၿခံဝင္းႀကီးကိုတအံတၾသလိုက္
ၾကည့္ေနမိသည္....။
ပန္းၿခံေသးေသးေလးေတြ...
အလွငါးေမြးတဲ့ကန္လွလွေလးေတြရယ္...အမ်ိဳးေပါင္းစုံလင္လြန္း
တဲ့ပန္းပင္ေတြရယ္...ေနာက္ၿပီး
အရိပ္ရသစ္ပင္ႀကီးမ်ားလည္း
ေျမာက္မ်ားစြာရွိေနေသာထိုၿခံဝန္း
ႀကီးမည္မွ်က်ယ္ဝန္းသည္ကိုသူ
မခန႔္မွန္းတတ္ပါ....။
ၿခံဝကေနၿပီး ကားေမာင္းလာ
တာေတာင္အေတာ္ၾကာေနၿပီကို..
ခုထိအစ္ကိုေျပာတဲ့စံအိမ္ဆိုတဲ့
အရိပ္အေယာင္ကိုမျမင္ရေသး..။
ခုထိတေလွ်ာက္လုံးျမင္လာခဲ့
တာေတြနဲ႕တင္ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္သုံးထားရသလဲမသိ...။
တကယ့္ေတာႀကီးထဲေရာက္သြား
တယ္ထင္ရေလာက္ေအာင္ကို
သစ္ပင္ေတြမ်ားျပားေနၿပီး
ပန္းပင္အမ်ိဳးစုံေတြဆိုေတာ့
ေတာ္ေတာ္မနည္းမေနာကုန္
ခဲ့လိမ့္မည့္ျဖစ္ျခင္း...။
ဂြၽန္ေျမာင္ကေတာ့ ငယ္ငယ္
ကတည္းကေငြေၾကးကိုေႁခြေႁခြ
တာတာနဲ႕စည္းကမ္းတက်သဳံး
ခဲ့လို႔လားေတာ့မသိ...အဲဒါေတြ
ကိုျမင္ၿပီးအစ္ကိုကေတာ္ေတာ္
ျဖဳန္းတာပဲလို႔ေတာင္ေတြးမိလိုက္
ေသးသည္...။
ဒါေပမယ့္....တကယ္တမ္း
ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္ျပန္ေတာ့
အစ္ကို႔လိုလူမ်ိဳးအတြက္အဲဒါေတြ
ကပိုက္ဆံေတြထားစရာမရွိလို႔
စိတ္ထဲရွိရာေတြေလွ်ာက္လုပ္
ထားတာေတာင္ျဖစ္ေကာင္း
ျဖစ္နိုင္သည္ပဲ...။
ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ေနရင္းပဲအစ္ကို႔
ဆီက ငယ္ေရ..ေရာက္ၿပီ
ဆိုတဲ့စကားသံေနာက္စံအိမ္ဆို
တဲ့ဆင္ဝင္ေအာက္တြင္ကားက
ရပ္သြားသည္...။
ဝါး.....ထိုဆင္ဝင္အေရွ႕တြင္
လည္း အသက္ဝင္လွတဲ့
ဆင္႐ုပ္တုေတြနဲ႕ေရပန္း
အႀကီးႀကီးကရွိလိုက္ေသး
သည္....။
ကားေပၚကဆင္းလိုက္ေတာ့အစ္ကိုကဝတ္စုံျပည့္နဲ႕နားမွာလည္း
ဆက္သြယ္ေရးကိရိယာေတြတပ္
ထားေသာလူတစ္ေယာက္အား
တစ္ခုခုေျပာေနပုံရသည္...။
ၿပီးေနာက္ အဲဒီလူကကားေနာက္
ဖုံးထဲကသူ႕ရဲ႕အထုပ္ေတြကိုသယ္
ကာအိမ္ထဲယူဝင္သြားသည္...။
တျခားမေျပာနဲ႕ဦး....။
အိမ္အဝင္ဝတံခါးမႀကီးကိုက
ကြၽန္းသားအထူႀကီးနဲ႕..။
တံခါးတစ္ခ်ပ္တည္းကိုေတာင္
ဂြၽန္ေျမာင္ရဲ႕လစာဆယ္လစာ
နီးပါးေလာက္ရွိသည္...။