love to hate

-006-

-oleya pov-

"alis na po ako mom," i kissed her cheeks before grabbing my bag.

"are you sure na magco commute ka?" do i have a choice?

"wala na po si dad at ate hindi po ba?" tapos mamaya pa ang class ni oliver so hindi ako makakasabay.

"yeah.. baka malate ka pa, ingat ka nak" i did just smile atsaka ako lumabas sa main door.

"huy, good morning" napairap agad ako

"anong good sa morning kung ikaw ang makikita ko" inayos ko ang magkakasakbit ng bag ko

"maganda talaga ang umaga kapag nakikita ako ni haring araw, ikaw lang naman ang ano dyan eh"

"ano?!?" sagot pa kasi pwede naman tumahimik na lang

"wala, sabay ka na sa akin tara" nauna na syang maglakad atsaka ako tahimik na sumunod sa kanya. ayoko din sya kasabay dahil yuck.

pagkalabas namin sa village meron din naman agad na bus stop doon kaya naupo sya habang nanatili naman akong nakatayo para mag antay ng bus namin.

"dahil bago ka pa lang dito, sasamahan muna kita tutal mabait naman ako"

"hindi ko naman sinabi na samahan mo ako, kaya ko ang sarili ko" mataray na saad ko sa kanya

"okay, hindi ko din alam kung saan ang dulo ng aking pasensya sayo" bulong nya pero rinig ko naman. epal.

"matagal pa ba yung bus?"

"yes mga 10 mins" maiksing sagot nya. naupo na din ako sa bench malayo sa kinauupuan nya kasi nangalay ako.

maya maya pa noong nags scroll ako sa cellphone ko, may tumigil na kotse sa harapan namin.

"hoy lee heeseung, tara na" napatingin ako sa driver at shit ang pogi ah. tropa ba to ni lee heeseung?

"ay andyan ka na pala park sunghoon, sure ka? kasama mo ata si irene"

"tanga dadaanan natin, idadaan na din kita sa school mo" tumayo si heeseung sa kinauupuan nya at akmang papasok sa passenger seat pero napatigil sya at humarap sa akin

"ikaw miss shin? sabay ka na?" ang kapal nito, hindi naman nya sasakyan

"hindi na padating na din yung bus" i saw he shrugged before entering the car.

umalis na din sila ka agad at dumating na din yung bus. as expected nalagpasan ako sa university kaya naglakad pa ako pabalik.

"ang tagal mo" halos mapatalon ako sa gulat dahil dito... sa sino pa ba edi yung malaking epal. daig pa ipis.

"eh anong pake mo? lumayo ka nga sa'kin"

"naligaw ko no?" nauna na akong maglakad sa kanya but he followed me immediately.

"so what? hindi kaya, may good sense of direction ako no"

"ah kaya pala naman mali ka dyan, dito tayo huy" hinila nya ako sa bag. "hoy ano ba lee heeseung! ang epal mo! bitawan mo nga ako!"

"say please"

"asa ka, ang arte mo" hinayaan ko na lang sya na hilahin ako tutal sya naman talaga ang may alam kung saan 'yung classroom namin.

we both reached our classroom at ang awkward kasi nakatingin ang lahat sa amin, teka baka maissue kami dito ha!

pwede naman akong maissue 'wag lang sa lalaking 'to 'no!

"pogi ko talaga" rinig kong bulong nya sa akin, tumungo pa ang loko para marinig ko. sinapak ko nga at naglakad na ako  para maupo sa bandang dulo.

naupo naman sya sa likuran ko.

"kayo si one at two hindi ba?" napataas ang kilay ko sa sinabi noong blockmate namin.

"huh? hin-"

"kayo yun eh, 'yung sa entrance exam" pagpupumilit nya pa.

"hi, one!" rinig ko pang saad nung isa kay heeseung, kumaway naman si heeseung pabalik.

mag aabogado sila nyan? ang lalandi?

"ako lang 'to" bulong sa akin ni heeseung mula sa likuran ko. "manahimik ka"

kahit ba naman dahil sayo lee heeseung, pangalawa pa din ako?