-184-

404 21 46
                                    

HEESEUNG.



"bro.. first placer sa entrance exam!" tumakbo si jay palapit sa akin at pinakita ang phone nya. "weh?"






"oo nga hyung!" sunoo exclaimed. "libre na yan!" puro libre ang alam nitong si jungwon.






"i'll check mine.." kinuha ko ang cellphone ko at nagbukas ng twitter. i saw my name at the top 1 and... oleya dana.. shin...





i clicked her username and.. it's her! i suddenly missed her. and i can not believed it.




"hyung.. okay ka lang?" tanong ni sunoo kaya ngumiti ako sa kanya. "who is that?" tanong ni jake at lumapit sa screen ng cellphone ko. "oh.. sya ba yan?" i nodded at him.







"you'll going to meet her again" jay nudged me. i should be happy.. right?









"yeah.. it scares me," they looked so confused pero ngumiti na lang ako sa kanila para hindi sila mag-alala. "hindi tayo makakalabas mamaya, may dinner kami nila dad.. next time na lang or kaya next life" umangal silang lahat kaya natawa ako.






wala sa sarili akong umuwi noong nalaman kong sya nga 'yun. akala ko kapangalan lang or what. i miss her, everyday. pero hindi ko alam kung magagalit ba sya sa akin kapag nakilala nya ako or what. i left her alone that time sa orpahange... and the accident... i never had a chance to meet her again.





"mommy, anong meron?" i kissed hara on her forehead just like the usual bago ko ibinaba ang binili kong donut para kay hara. galing kasi kami sa tambay  ng mga kaibigan ko at nagbilin si hara kasi mahilig sya sa donut




"may dadating kasi na bagong kapitbahay, i kinda know them kaya niyaya nila tayong mag dinner" my mouth formed an 'o'.





"you know them.. because?"




"basta blockmate dati ni dad mo, magbihis ka na kasi kadadating lang din nila"




"okay" i kissed her cheek before ako umakyat sa taas. binuksan ko ang curtains at windows ko sa kwarto bago ako pumunta sa banyo para maligo at magpalit. while drying my hair i took my guitar and played some songs, umupo ako sa may study table ko kung saan tanaw ang kwarto din ng bagong kapitbahay namin.





i stopped from strumming when i saw a girl entered the room with boxes on her hands. i think she's playing some songs at sumayaw-sayaw pa. i laughed. she grew up well like me.





ang ganda na nya sa malayuan, paano pa kaya kapag lumapi- TEKA! SILA BA ANG BAGONG KAPITBAHAY NAMIN?!











"heeseung, bilisan mo na dyan!" katok ni daddy sa pintuan ng kwarto. "saglit lang dad!" kanina pa ako pabalik-balik sa paglalakad ko dito sa kwarto dahil hindi ko maintindihan ang gagawin ko.



should i come?




"i'll enter now," mabilis akong tumakbo pahiga sa kama ko at nagtakip ng kumot noong bumukas ang pinto. "naghihintay ang mga bagong kapitbahay, ano bang problema mo?" lumapit si daddy at naupo sa gilid ng kama ko.




"masakit ang tyan ko.. you all can go... baka di na ako sumama" i lied, but i heard he laughed. shit, he know me well nga pala.





"i know that you are worried for her pero.. she doesn't know you don't worry" i looked at him confused





"long story big guy, pero she had this amnesia maybe because of an accident, her dad told me. so get up, i know you miss her" hindi ko alam ang isasagot ko kay dad. is that real?





love to hateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon