love to hate

-009-

-oleya pov-

bumaba na din ako ka agad sa rooftop dahil nairita ako sa reply sa akin ni lee heeseung kupal na yon.

vacant namin tapos wala akong matambayan kaya sa rooftop ako nagpunta. ang dami kasing tumatawag sa akin na "two" wtf right?

hindi ko naman alam na celebrity na pala ako, gusto ko lang naman maging abogado.

i went to the vending machine to get my drink and snack. unfortunately ayaw lumabas nung chocolate bar na binili ko kaya medyo hinampas ko yung machine.

"why are you murdering it?" napalingon ako sa lalaking naglalakad papunta sa direksyon ko.

"hindi lumabas yung chocolate bar ko" bumalik ako sa paghampas nung machine.

"let me see" i moved a bit para makita nya. nagsuot sya ng bariya at may pinindot sya.

iba naman yung pumatak. "what are you-"

"gusto ko lang naman nitong pagkain ko, maghulog ka na lang ulit" wow, wala na bang matinong lalaki dito?

"argh kainis" aalis na lang sana ako pero narinig ko syang natawa

"i am just kidding" may inilabas syang chocolate bar ulit sa may machine. nanlaki ang mata ko.

"paano nangyar-"

"well, ako lang to"

"Oleya" pagpapakilala ko sa kanya

"Bryce" he smiled at me and took my hand for a handshake.

"familiar ka" saad ko sa kanya at sabay kaming naglakad palayo sa vending machine.

"ako daw si three" he chuckled a bit. "oh, ikaw pala 'yun... they are weird" naupo kami sa bench sa ilalim ng puno.

"right, but you should just enjoy it" like how?

"bago lang ako dito, galing ako sa all girls school so everything around me are so new now" saad ko sa kanya bago ako kumagat sa chocolate bar ko.

"i just transfered as well" he opened up. "you are better than that fucking lee heeseung"

"si one?"

"yeah.. one my ass" napairap pa ako dahil bigla ko syang natanaw na may kasamang isang gwapo din na lalaki sa di kalayuan

"why are you so mad at him? hahahaha look at your face"

"buong pagkatao nya nakakainis, atsaka- you know what, bryce... let you see, ako na ang tatawagin nilang one"

"so galit ka sa kanya dahil sya si one?"

"no, pero isang rason yan kung bakit ba ayaw ko sa kanya" madiin ko syang tinignan na nakikipag usap din sa mga studyante na nakakasalubong nya.

"i will do well until i took his place, i took my first place again"

"you look so determined, two.. calm down" natatawang saad sa akin ni bryce

"bakit? ayaw mo ba mag aim sa mas mataas na posisyon?"

"for what? i am happy with them calling me three though, i am fine two" napanguso ako sa sinabi nya.

"and looking at him, he looked like unbeatable for me"

"ang baba naman ng tingin mo sa sarili mo, bryce" he did just chuckled.

"you will see bryce, just watch me"

bakit kasi kailangan ako ang palaging pangalawa. and why do i have this responsibility to please everyone around me, especially my family so i can have the recognition and attention i deserved.

frustrating,

at hindi si lee heeseung ang magiging hadlang para sa mga kagustuhan ko because i went here for a reason.