-063-

318 15 6
                                    

-oleya pov-


i saw bryce waiting for me, so agad akong tumalon para maabot ko ang batok nya at umakbay ako sa kanya








"aray naman dana!" he screamed and i just laugh. "matagal ba? alam ko" pang-aasar ko sa kanya. inalis ko ang kamay ko atsaka naman inayos nya ang nagulo nyang buhok.








"tara na" sabay kaming pumasok sa loob ng auditorium at naupo kami, dahil madami ng tao nasa padulo tuloy kami.







"hindi mo masusulyapan ng maayos si lee heeseung, bagal mo eh"








"hindi ko naman sya gustong sulyapan" paepal talaga tong si bryce. "kunwari ka pa"







"we're enemies"







"now, or baka idea mo lang yan. but you are starting to feel like... he's nice naman pala, so-"







"shut up bryce, kakampi ba kita?" he laughed playfully. he likes to tease me a lot. nakakainis.








"of course, i am just kidding, sorry na" napailing na lang ako sa sinabi nya. we took pictures for memories. hindi naman sya maarte, buti na lang.










then the program started, i just watched everything. and it was fun. maybe because it wasn't new for me but with bryce beside me i enjoyed it well. sa dati kong school.. i don't have friends to enjoy these kinds of events so hindi na lang ako naattend.








"after this.. saan tayo pupunta?" i asked him enthusiastically. "i don't know, we can tour around, madaming booths and such" i nodded on him.








"uy two!" i looked at jongseong na naglalakad palapit sa pwesto namin. "what are you doing?"









"gago kasi si heeseung, hindi man lang ako pinagsave ng upuan doon sa harapan, kasama si lorelei? i am not sure about the name" i gestured him na maupo sa libreng upuan sa tabi ko.









"si lory?" i looked at bryce and he did just shrugged. "magkasama sila pumasok kanina, tapos nagpapavideo si tanga sa kakantahin nya" reklamo pa ni jay i did just chuckled.








"close pala sila lory? how? well.. i don't care anymore"







"well miss shin it seems like you care" bulong ni bryce, sinamaan ko sya ng tingin.






"but haven't you two together last last night?" biglang sabat ni jay kaya sa kanya naman nabaling ang atensyon ko









"i.. yes.. but that was coincidence you know"








"oh, right. he skipped our plans because he told me may readings sya tapos magkasama kayo"








"he craved sa donuts okay? tapos nagkita kami sa lenox because something came up" asar na saad ko kay jay kasi he is starting to sound annoying. magkaibigan nga sila.








"dana, delikado ka na" dagdag pa ni bryce sa tabi ko kaya sinapok ko sya. "tumigil ka bryce, we are actually the allies here!"








"hey, kakampi din ako ng kaaway nyo" sabat ni jay at natawa. "don't worry oleya, 'yung manok ko... hindi yun magpapatalo, pero konti na lang.. umamin lang yun, baka kampihan ko pa kayo" i don't get what jay mean dahil tinawag na si lee heeseung sa may stage.







nag video si jay samantalang napaayos ako ng upo noong nakita ko si heeseung na may dalang gitara na nagpunta sa gitna ng stage.








"my friend.. lory, she is the one who insisted na kumanta ako today! so thank you for her" everyone cheered.










"hmm.. i think of this song for a long time, but i have this special someone who gave me idea about this song... so this is for you" of course, for lory. i hissed with that  thought.









"BILISAN MO NA GAGO!" sigaw ni jay, natawa si hee dahil nangibabaw ang boses ng kaibigan.








everyone cheered when he started to strummed his guitar.







Sandali na lang
Maaari bang pagbigyan
Aalis na nga
Maaari bang hawakan ang
Iyong mga kamay
Sana ay maabot ng langit
Ang iyong mga ngiti
Sana ay masilip





i heard the familiar song. ganitong mga kanta din ba ang hilig ni lory? i kinda like the song though. i remembered i played this on my room the first day we moved here.







Wag kang mag-alala
Di ko ipipilit sa'yo
Kahit na lilipad ang isip
Ko'y torete sa'yo







he sings so beautifully, his voice.. kaya naman pala madami talagang nag request na kumanta sya ngayon dahil... it will sounds weird coming from me.. but his voice.. it was worth it to listen, kahit everyday pa.








Ilang gabi pa nga lang
Nang tayo'y pinagtagpo
Na parang may tumulak
Nanlalamig nanginginig na ako






he looks extra handsome rin kapag nakanta sya, ano kaya ang hindi nya kayang gawin no? oh, maybe ang patahimikin ang buhay ko.







Akala ko nung una
May bukas ang ganito
Mabuti pang umiwas
Pero salamat na rin at nagtagpo





everyone is waving their hands and singing along with him, but when he opened his eyes... our eyes met for a second and i saw how he smiled.








Torete, torete, torete ako
Torete, torete, torete sa 'yo




when he finished the whole song.. i can't help but to think how lucky that girl he dedicated his song.. kinantahan lang naman sya ng ideal man ko, ng lahat.








gago wait- oleya, type mo lang naman dati? anong ideal man na ang sinasabi mo?




okay, fine. lee heeseung you are a dream.

love to hateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon