32

135 10 4
                                    

Zawgyi

ႀကီးမားထည္ဝါေသာအိမ္ႀကီးရဲ႕ ဧည့္ခန္းမွ ဦးလင္းေရာင္ရွိန္နဲ႔ပယင္းေရာင္မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနၾကသည္။နက္ျပာေရာင္ ပိုးဝမ္းဆက္ေၾကာင့္ ပယင္းရဲ႕ျဖဴႏုေနေသာအသားအေရကထင္ေပၚေနသည္။လက္ထဲကဓာတ္ပံုေတြကိုၾကည့္ရင္း နီရဲေနေသာႏုတ္ခမ္းကို ေသြးထြက္မတတ္ဖိကိုက္ထားသည္။

"နွစ္ေယာက္စလံုး ငါ့ကိုရူးေအာင္လုပ္ေနၾကတာဘဲ။"

"ေနရွင္းဘက္ကကြာရွင္းဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၿပီဆို။မင္းမွာဘာျပစ္ခ်က္ရွိေနလို႔မ်ား ၅နွစ္ၾကာတာေတာင္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ကိုအရမယူနိုင္တာလဲ။"

"ေသာ္ကေမာင္ေၾကာင့္ပါ။အဲဒီေကာင္စုပ္ေလးသာမရွိရင္"

"ေဒၚနန္းထိပ္ထားနဲ႔အဆင္မေျပရင္ လတ္တေလာဒယ္ဒီအိမ္မွာဘဲေနၿပီး Companyသြားပါလား။ဒယ္ဒီဦးေကာင္းေခတ္နဲ႔ေတြ႕လိုက္မယ္.."

ပယင္းေခါင္းခါလိုက္သည္။

"ျပန္ရမယ္။အဲဒီအိမ္ကယင္းရဲ႕အိမ္။ယင္းက GMရဲ႕မိသားစုဝင္ဆိုတာ သူတို႔လက္ကိုလက္ခံရမယ္။"

"ပယင္း ေခါင္းမာေနတာထိေရာက္မႈမရွိဘူးေနာ္။အခုေလာေလာဆယ္ အဖြားႀကီးအျမင္ၾကည္ေအာင္ သားသားေလးအတြက္အခ်ိန္ေပးလိုက္တာမေကာင္းဘူးလား"

"ဒယ္ဒီ လည္းသိမွာပါ ဒရင္းဂိုလ္းကိုအကူအညီယူေနရခ်ိန္မွာ ယင္းသာႏုတ္ထြက္လိုက္ရင္ ေသာ္ကေမာင္ကအကုန္လုယူသြားမွာ။"

ဦးလင္းေရာင္ရွိန္သည္ သမီးျဖစ္သူရဲ႕ပူေလာင္ေနေသာစိတ္ကို ေျဖေဖ်ာက္ေပးလိုက္မရေခ်။ပယင္းေရာင္သာေျခယိုင္သြားရင္ သူ႔ရဲ႕ေထာက္တိုင္တစ္ခုဆံုးရႈံးရမည္။ဒါကုိလက္ပိုက္ၿပီးေတာ့ထိုင္မၾကည့္ေနနိုင္။

"ေသာ္ကေမာင္ကို ရွင္းပစ္ဖို႔ ေတြေဝေနစရာမလိုေတာ့ဘူး။"

ပယင္းေရာင္သည္ ထိုစကားေၾကာင့္ ေက်နပ္ၿပံဳးၿပံဳးလာသည္။

"ဒယ္ဒီေျပာခ်င္တာက"

"ေသာ္ကေမာင္ကိုရွင္းပစ္ၿပီး ဒရင္းဂိုလ္းရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္သစ္ကို ငါတို႔ဘက္ကလူထုိးထည့္ရံုဘဲ။GMရဲ႕အစိတ္အပုိင္းလိုျဖစ္ေနတဲ့ဒရင္းဂိုလ္းရဲ႕ကိစၥအဝဝအကုန္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားနို္င္ရင္ ဦးေကာင္းေခတ္လည္းမလႈပ္နိုင္ေတာ့ဘူး။"

Diary of Poinciana: Blue JacarandaWhere stories live. Discover now