Zawgyi
ခြန္ဟိန္းတစ္ေယာက္ ေခါင္းမီးေတာက္ေနၿပီ။ေရွ႕ကစိတ္ေကာက္ေနတဲ့သူမကိုသူဘယ္လိုစေခ်ာ့ရမွန္းမသိေခ်။
"နန္းစံ..ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ။
တမင္လာမေတြ႕တာမဟုတ္ပါဘူး.."
"..."
နန္းစံဘယ္လိုမွအေလ်ာ့မေပးနိုင္ေခ်။ျပန္လာတာကိုအသိမေပးဘဲ ရုတ္တရက္ျပန္ေရာက္ၿပီလို႔ဖုန္းနဲ႔ဆက္သြယ္သည္။တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဘာလုပ္ေၾကာင္း အထက္လူႀကီးကိုအစီရင္ခံတင္ျပသလို တင္ျပတတ္တဲ့ ခြန္ဟိန္းကိုလည္း ေဒါသထြက္လာသည္။ခ်စ္သူနဲ႔အခ်ိန္မေပးနိုင္ေလာက္ထိ အလုပ္ရွင္ကိုခင္တြယ္ေနတာေၾကာင့္ သူစိတ္ဆိုးတာမမွားဟုသာယူဆသည္။
"ဘာမွမျပာဘဲေနမဲ့ အစားကိုယ႔္ပါးကိုသာရိုက္လိုက္စမ္းပါ..။နန္းစံစကားမေျပာတာ ကိုယ့္ကိုရိုက္တာထက္ ပိုနာတယ္"
"တကယ္ရိုက္ရမွာလား.."
"နန္းစံသေဘာ"
"အင့္ဟယ္..ကဲဟယ္"
ျဖဴႏုႏုလက္သြယ္သြယ္ေလးနဲ႔ ေဘးက ခြန္ဟိန္းရဲ႕ပုခံုးက်ယ္ကို ဖြဖြေလးရိုက္လိုက္သည္။ေလးခ်က္ငါးခ်က္ေလာက္ဆက္တိုက္ရိုက္ေနေပမဲ့ ခြန္ဟိန္းကေတာ့ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးကိုခံယူေနသည္။
"အဲေလာက္ေတာင္ အလုပ္ခ်စ္ခ်င္ဦး.."
"အ နာတယ္ဗ်ာ။"
"ေသပါေသသင့္တာ။ဟြန္႔"
ႏုတ္ခမ္းလွလွေလးစူထားေသာ နန္းစံကိုခြန္ဟိန္းေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။ရင္ခြင္ထဲအသာေလးပါလာေသာသူမရဲ႕ဆံေကသာကိုတပ္မက္စြာနမ္းရွိုက္ရင္း ထင္းရူးေတာႀကီးထဲက ပ်ံလြင္လာတဲ့ ပန္းရနံေလးေတြကိုခံစားမိျပန္သည္။
"သြား အခုမွလာမေခ်ာ့နဲ႔။"
"နန္းစံ..ကိုယ္နန္းစံကိုပစ္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ကိုယ့္လိုဘယ္ဥကေပါက္မွန္းမသိတဲ့သူကို ရွင္းေမေမကဘဲေမတၱာေတြေပးခဲ့တာ။ ညီအကိုသံေယာဇဥ္ဆိုတာလည္း ရွင္းေၾကာင့္ဘဲသိလာခဲ့တာေလ။အခ်စ္ကေတာ့ မင္းေလးေပါ့။"
ခြန္ဟိန္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ နန္းစံမ်က္ရည္ဝဲေနတဲ့မ်က္ဝန္းလွလွေလးမ်ားနဲ႔ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
YOU ARE READING
Diary of Poinciana: Blue Jacaranda
Non-FictionZG Poinciana Flower (စိန္ပန္း)ဟာ တမ္းတလြမ္းဆြတ္ျခင္း နဲ႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕အေၾကာင္းကို ေတြးေနျခင္း..ဆိုတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ေဆာင္သတဲ့... ဒီကမၻာႀကီးရဲ႕တစ္ေနရာ..လူသူမသိတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္မွာ..Poincianaပြင့္ တစ္ပြင့္ကို ၾကည့္ရင္း..ခ...
