14

165 14 0
                                    

Zawgyi

ရုပ္ရုပ္သဲသဲျဖစ္ေနေသာ အခမ္းအနားဆီသို႔ ခြန္ဟိန္းဝင္လာသည္။ကားထုတ္ၿပီး ရွင္းရွိရာေနရာသို႔ သူဝင္လာေပမဲ့ လူမ်ားအားလံုးကတစ္ေနရာတည္းစုေဝးေနၾကသည္မို႔ ထူးဆန္းစြာ စပ္စုမိသည္။ စင္ျမင့္ထက္ LEDမီးဘုဒ္တြင္ ထြက္ေပၚေနေသာပံုမ်ားက ရွင္းနဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အတူတူလက္တြဲကာ ခ်စ္ၾကည့္ႏူးေနသည့္ပံုမ်ား။ေတာ္ေသးသည္ကေသာ္ကေမာင္မ်က္နာကို ဝါးတားတားလုပ္ထားသည္။

""Gayလား...""

""မိဘမ်က္နာက္မွမေထာက္ကြာ..""

""GMရဲ႕ ဆက္ခံသူက Gayတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာလား။""

""ဒီေခတ္မွာ အဲဒါေတြရိုးေနပါၿပီကြာ။Gayေတာ့ဘာျဖစ္လဲ..""

ထိုသို႔အျပစ္တင္မႈမ်ား နဲ႔ ရွင္းဘက္ကေန ကာကြယ္ေျပာေနၾကသူမ်ားျဖင့္ျပည့္နက္ေနသည္။ခြန္ဟိန္း အေစာင့္တစ္ေယာက္ကို LEDမီးပိတ္ခိုင္းလိုက္သည္။

"ေတာင္းပန္ပါတယ္။အခမ္းအနားၿပီးဆံုးၿပီမို႔ လူႀကီးမင္းတို႔ကို တက္ေရာက္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ေျကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။"

စင္ျမင္ေပၚကဆင္းကာ လာေနေသာ ဖုန္းကိုကိုင္လိုက္သည္။

"မင္း အခုခ်က္ခ်င္း ငါ့ဆီလာခဲ့။"

ဥကၠ႒ႀကီး၏ အမိန္႔ေၾကာင့္ ခြန္ဟိန္းေျခေထာက္မ်ားေလးလံေနသည္။မၾကာခင္ မုန္တိုင္းတိုက္ေတာ့မည့္သေဘာ..ရွင္းဆီဆက္သြယ္ေတာ့လည္း ဖုန္းက မကိုင္ေပ။

"ဒီေကာင္ကေတာ့ အေရးအေၾကာင္းနဲ႔ဆို ပိတ္ထားျပန္ၿပီ။"

အခန္းတံခါးကာလက္ကုိင္ကို ကိုင္ကာ သက္ပ်င္းခ်လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ဖြင့္လိုက္ကာ ေဒၚနန္းသက္နြယ္တု႔ိထိုင္ေနရာသို႔သြားလိုက္သည္။

"ျဖန္း.."

ရုတ္တရက္ ရိုက္ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ ခြန္ဟိန္းေခါင္းမူးသလိုလိုခံစားသြားရသည္။ေဒၚနန္းသက္နြယ္သည္ႏုတ္ခမ္းကိုကိုက္ရင္း အမ်က္ေဒါသေပါင္းစံုျဖင့္ၾကည္ေနသည္။

"ေနရွင္းေဘးမွာေနခိုင္းတာ သူ႔ကိုအေထာက္အပံရေစဖို႔ဘဲ။ဒီလိုမ်က္နာပ်က္ေအာင္လုပ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး။မင္းက မတားဘဲ အလိုတူအလိုပါလုပ္ေနတာလား"

Diary of Poinciana: Blue JacarandaWhere stories live. Discover now