Zawgyi
ေကာ္ရုပ္ေလးရဲ႕မူႀကိဳေက်ာင္းေရွ႕မွာရွင္းေစာင့္ေနရင္း စိတ္မရွည္ျဖစ္လာသည္။ညေနသံုးနာရီခြဲေက်ာ္ေပမဲ့ ကေလးအရိပ္ ကေလးေတာင္ ရွင္းမျမင္မိတာေၾကာင့္ မူႀကိဳေက်ာင္းဝင္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။ကေလးတစ္ေယာက္မွမရွိတာကလြဲလို႔ အရာအားလံုးဆိပ္ၿငိမ္ေနသည္။ကေလးသံေတြဆူညံ့ေနတတ္တဲ့ေက်ာင္ဝင္းက ၿငိမ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့မွားေနၿပီဆိုတာသိလိုက္သည္။
"တီခ်ယ္..ကေလးေတြဘယ္ေရာက္ကုန္တာလဲခဗ်ာ။"
"ေအာ္ ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔ ေကာ္ရုပ္ေလးေဖေဖပါလား။"
ဆရာမသည္ သူ႔အားစူးစမ္းသလိုၾကည့္ၿပီးမွၿပံဳးၿပီးေျပာလာသည္။
"ဟုတ္ကဲ့ ကေလးလာႀကိဳတာပါ။"
"ေကာ္ရုပ္ေလးကို သူ႔ေလးေလးလာေခၚသြားၿပီမလား။"
"ဗ်ာ။"
ရွင္းအံ့ၾသသြားသည္။ေကာ္ရုပ္ေလးဟာ သူျပန္လာၿပီးတဲ့ေနာက္သူလြဲလို႔ ဘယ္သူ႔ကုိမွ အကပ္မခံတတ္။ပယင္းကိုေတာင္ သူ႔ေလာက္မတြယ္တာေခ်။အိပ္တာစားတာ သြားတာလာတာမွအစ အခ်ိန္တိုင္းရွင္းအနားမွာကပ္ေနတတ္သည့္ကေလးျဖစ္သည္။
"လူမွားဖို႔ေတာ့မရွိဘူးရွင့္။ေကာ္ရုပ္ေလးေျပာတာေတာ့သူ႔ရဲ႕ဦးႀကီးတဲ့။"
ဆရာမရွင္းျပတာေၾကာင့္ ေနတမာန္လက္ခ်က္ဆိုတာရွင္းတပ္အပ္သိလိုက္သည္။မူႀကိဳေက်ာင္းထဲကေနထြက္လာရင္း ကိုတမာန္ကိုဆက္သြယ္သင္ မဆက္သြယ္သင့္စိတ္အစံုမွာလြန္
ဆြဲေနသည္။
"ရွင္း"
"ဟမ္"
"မင္းမဆက္သြယ္ခ်င္ရင္ ငါဖုန္းဆက္ေပးရမလား။"
"မဟုတ္တာ။ထားလိုက္ပါ..
ကေလးကိုေတာ့ ငါ့လိုဆက္ဆံပါ့မလား။"
"တကယ္လို႔ မင္းမ်ိဳရိုးဗီဇစစ္ခ်င္ေသးတယ္ဆိုရင္"
"GMကိုသြားမယ္ ကားျပန္ေကြ႕လိုက္"
ေနရွင္းကားေပၚတက္ထိုင္ရင္း ခြန္ဟိန္းရဲ႕ပါးစပ္ကိုတစ္ခါတည္းလွမ္းပိတ္လိုက္ေတာ့သည္။မဟုတ္ရင္ သူမၾကားခ်င္တဲ့စကားေတြထပ္ေျပာေနဦးမွာေလ။
_________________________
YOU ARE READING
Diary of Poinciana: Blue Jacaranda
Non-FictionZG Poinciana Flower (စိန္ပန္း)ဟာ တမ္းတလြမ္းဆြတ္ျခင္း နဲ႔ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕အေၾကာင္းကို ေတြးေနျခင္း..ဆိုတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ေဆာင္သတဲ့... ဒီကမၻာႀကီးရဲ႕တစ္ေနရာ..လူသူမသိတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္မွာ..Poincianaပြင့္ တစ္ပြင့္ကို ၾကည့္ရင္း..ခ...
