The Protector

Chapter 26 - Together Again

JESSICA.

Niyaya kong kumain si Myla after my shower. I need to eat para lumakas dahil nanghihina pa rin ako. Paano ko maisasakatuparan ang aking balak kung mabagal pa rin akong kumilos?

Nag isip kasi ako ng paraan kanina habang naliligo kung pano makakatakas kay Myla. However, I changed my mind as I might need her help to know the whereabouts of Bea.

I think she knows eh, ayaw niya lang sabihin sa akin. Maybe there's an instruction from Anton na huwag siyang magsabi sa akin. Kaya dapat kong sakyan ang trip ni Myla at papaniwalain siya na we are on the same side here.

"I'm bored na Myla. Labas kaya tayo?" yaya ko.

Alam ko naman na hindi rin siya sanay na magmukmok sa loob ng bahay.

"Hmmm I don't know. Saka saan naman tayo pupunta kung sakali?" she asked as she looked at me.

"Punta tayo ng shop ko para malibang. Ang dami kong naiwang trabaho doon kaya siguradong tambak na ito. Please." sagot ko.

Nag isip naman siya kaso biglang umiling din.

"Nope, we can't do. Stay here lang tayo dito, yan ang bilin ni Kuya. You need to rest daw sis. Hindi mo ba nakikita ang hitsura mo? Namumutla ka pa at yung eye bags mo, they're big na. Kulang na kulang ka sa tulog. Mag watch na lang tayo ng movie." sagot niya.

Hanep ah. Nakuha pang laitin ang hitsura ko. Natural, galing akong hospital e. Sarap sapatusin ng hipag ko.

Easyhan mo lang Jessica.

"But I need to call my staff there. I need to check too if the wedding entourage list of Migs and Jia are complete. See? I have to call Jia pala para kumustahin siya. Malapit na kasi ang kasal niya, may mga idi-discuss pa kami sa gown at susuotin ng mga abay niya." sabi ko.

"Go ahead sis. Wala namang binilin si Kuya na bawal mong gamitin ang phone." she replied.

"But I can't find my phone. Have you seen it ba?" I asked.

"Hmmm it's with me actually. Iniwan ni Kuya sa akin." sabi niya sabay tayo para kunin ito sa bulsa ng jacket na nasa upuan.

What the heck? All this time, nasa kanya lang pala ang cellphone ko.

"Bakit ngayon mo lang ito sinabi?" I asked.

"I forgot, besides, you didn't ask my dear." she replied while smirking.

Hay naku.

"Thank you." sabi ko na lang pagkaabot nito sa akin.

I checked if it's on. Hindi, hay salamat. Sabagay kahit naman naka on ito, she can't access it pa rin as she doesn't know the passcode.

Not with your husband Jessica.

Shocks, oo nga. Anton can do anything sa dami ng connections niya na marunong kumalikot ng cellphone pero wala naman akong tinatago.

I turn it on and waited patiently. Panay ang sulyap ni Myla sa akin, akala niya siguro ay hindi ko siya napapansin. Nakahinga ako ng maluwag when it turned on.

Sobrang dami ng messages at emails na pumasok agad, sunod sunod ang mga ito. I'm disappointed dahil madami nga pero wala naman akong nakitang message from Bea.

Pano ka niya matetext kung nasa hospital pa siya?

Oh I forgot. Engot ko naman.

Binasa ko lahat ng nasa unahan ng inbox, mostly get well soon messages. Marami ang galing kay Anton. Ito yung time na nasa ere na kami pabalik ng Manila. So he didn't try accessing my phone then.