The Protector

Chapter 27 - True Identity

BEA.

What? She pretended to be kissing me then left me hanging. Diyata't naisahan ako ni Jessica.

Tuloy tuloy sa loob ng kuarto si Myla pero kay Jema lang ako nakatingin kaso nakatalikod na agad siya.

"Hey bro." mahinang tawag ko kay Ponggay pero sumenyas siya na babalik.

I saw her following Jema who is now outside the room. Now I know where I am, nandito ako sa bahay nila Ponggay. Iginala ko ulit ang aking paningin sa kabuoan ng kuarto. Similar ang design nga nito sa bedroom ni bro. Isa ito siguro sa mga guests room niya. They were the ones who rescued me. Ang galing naman talaga nila.

Napahiga uli ako at pumikit saglit. Sumasakit na naman ang ulo ko, pati na rin likod. Sobrang nabugbog din ako this past few days ah.

Pagmulat ko, mukha ni Myla ang bumungad sa akin. She is smiling sweetly at me.

However, I want Jema, not her.

Pero iniwan na nila ako kay Myla, huhu. Where are they going kaya? Sana naman ay bumalik sila agad. Ayokong maulit na naman ang ginawa ni Myla sa akin dahil makakatikim na siya sa akin. I need to think how to get away from this woman.

"I'm so glad to see you again baby." Myla said.

"Thanks." tipid na sabi ko.

"Are you hungry baby?" she asked.

"Myla, please don't call me baby. Baka may makarinig sayo, mamaya kung ano pa ang isipin." sagot ko.

"Eh baby naman kita talaga. Sinabi ko na ito sayo di ba? I really like you Bea, please believe me when I say that. Ikaw lang naman itong pakipot pa but I am willing to wait. At saka huwag mong pansinin ang mga kasama natin ngayon lalo na yung hipag ko. Wala naman siyang karapatang makialam sa love life ko." sabi niya na parang galit.

Wooo, anong pinagsasabi nitong si Myla?

Ako, pakipot?

She is really over stepping the line na. Kung hindi lang ako masaya dahil nandito si Jema eh baka nabara ko na siya.

Konting pigil muna Beatriz.

Napansin yata niya ang pananahimik ko kaya nag iba ang hitsura niya. Ngumiti na naman ng pagkatamis tamis sa akin.

"Anyway, are you hungry?" she asked as she rubbed my right arm.

"Yes. I'm starving." I replied habang umiiwas sa hawak niya.

"Good because bought some steak for you. It's your favorite daw according to your friend, Ponggay." sabi niya.

Steak.

Naglaway naman ako pagkarinig sa pagkain. I can't remember eating anything bago pa magsimula yung incident sa Boracay. Kailangan kong kumain ng madami if I want to get back to work ASAP.

Meron kang kinain Beatriz hahaha.

Fifty shades of grey, remember?

Ay meron nga, wahhhh. Biglang uminit tuloy dito sa kuarto dahil sa naisip ko. Napalunok ako ng wala sa oras at napailing na lang. Kumunot ang noo ni Myla habang hinihintay ang sagot ko.

"You don't want steak baby?" takang tanong niya dahil nga sa hitsura ko.

"Y-yes, it is my favorite nga kaya naglaway ako. Kahit kailan talagang maaasahan si Ponggay. I need to regain my strength so steak will be perfect." sagot ko.

Kung alam mo lang kung saan ako naglaway, huh.

"Hala, same pala tayo ng paborito pagdating sa food. Talaga yatang magka match tayo baby kase we have a lot of things in common. Food, sports. What else?" she excitedly said.