"Wife huh?" he looked at me with a firm smirk.
Akala ko ay tapos na siya sa pang-aasar, hindi pa pala.
"Why? Hindi naman sila nagduda nung sinabi ko 'yon.... so it means, we really look like a married couple." nginusuan ko siya, hindi rin ako magpapatalo 'no.
"Matagal na sanang totoo 'yan kung hindi mo'ko iniiwan," umiwas siya ng tingin at walang kurap na nilagok ang wine sa baso nya.
"That's why I'm here," malumanay kong sagot.
"Being here doesn't mean you could mend everything that's been wrecked," his voice broke, napamasahe siya sa sintido nya at nahalata ko din na mas namutla siya. Napansin ko na 'yon kanina ngunit hindi ko na inungkat pa, akala ko ay dala lang 'yon ng morning breeze, lalo na at maputi naman siya.
"Are you okay? Sobrang namumutla ka," I leaned closer to check his forehead. "You're temperature is burning!" usal ko at chineck din ang leeg nya.
"The noise here is making me more dizzy," he let out a heavy breath.
"I'll bring you home, come on," I briskly stood up and wore my coat. Dinampot ko na rin ang purse ko at sinubukang alalayan si Trevor patayo.
"I can manage," bahagya siyang lumayo sa'kin.
"No," pagkontra ko. "Put you arms on my shoulder, I'll walk you to your car,"
Hindi na siya sumagot, iniakbay nya lang ang braso sa balikat ko. Doon kami dumaan sa madilim na area dahil ayaw nyang makatawag ng pansin kaya malayo layo din ang nilakad namin.
"Why did you put me here?" he asked, almost on the verge of passing out. Sa shotgun seat ko siya isinakay.
Mabilis akong umikot sa driver's seat at walang imik na pinaandar 'yon. Gising pa si Trevor sa gilid ko pero walang makikitang emosyon sa mukha nya.
"Hey," nag aalangan kong tawag sa kanya. "Where should I turn? Left or right?" hindi ko na alam kung tama pa ba ang dinadaanan ko.
Trevor laughed mockingly, "Left,"
"It's been years noong huli akong pumunta dito, wag kang mang-asar diyan," siniringan ko siya.
"Kaya ko namang magmaneho," dagdag pa nya.
"Ewan ko sa'yo," kinabig ko ang manibela pakaliwa. "Ikaw ha.... masama na pala ang pakiramdam mo pero tuloy ka pa rin sa pag inom, bakit hindi ka nagsasabi? Iyan tuloy ang napala mo."
"You gave me the drink," katwiran nya. "You know that I can't decline you,"
Ngumuso ako, "You are declining me ever since I arrived here,"
Hindi nya ako sinagot, saktong rin namang dumating na kami sa unit nya.
