3

51.9K 3.7K 280
                                    


(Unicode)

   ဖြန်း!

ဗိသုကာသည် ဘုန်းတန်ခိုး၏ ပါးအား လက်ဖြင့်ရိုက်ချလိုက်သည်။ ဘယ်လိုတောင် 'စက်စုပ်ရွံရှာဖို့' ကောင်းတဲ့စကားလည်း ယောကျာ်းတယောက်ကို တခြားယောက်ျားတယောက်က ဒီလိုစကားမျိုးပြောစရာလား။

"မင်း ကိုယ့်ပါးကိုရိုက်တယ်ဟုတ်လား"

"ခင်ဗျားပြောတဲ့စကားလောက် ဒီလောက်လေးရိုက်တာ ဒေါသထွက်ဖို့မကောင်းပါဘူး"

"အဟက် မင်းကအကြောတင်းလေးဘဲ ကိုယ်ကလည်းအဲ့လိုမျိုးမှကြိုက်တာ ကိုယ့်ကိုမင်းလေးကရိုက်ရင် ကိုယ်ကထိုးမယ်"

ဘုန်း!!!

အရှေ့ကလူသားလေးကို ကုတင်ပေါ်တွန်းချလိုက်ပြီး ဘုန်းတန်ခိုး အပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်သည်။

"ခင်ဗျားဘာလုပ်တာလည်း ထိုးမို့ဆို ထိုးလေ"

"အိုဟိုး ပူတူးလေးကို ကိုယ်ကလက်သီးနဲ့ထိုးမှာမဟုတ်ဘူး ကိုယ့် -ီး နဲ့ထိုးမှာ"

"ခင်ဗျား ဟင့်~ ဘေးဖယ်"

မိမိကိုယ် အတင်းအားဓမ္မနမ်းနေသည့် ထိုလူကြီးကို တွန်းထုတ်သော်လည်း မရပါ။ ငယ်ငယ်က အဖေဖစ်သူ ဗမာ့လက်ဝေ သင်ခိုင်းတုန်းက မသင်ခဲ့သည့် ကိုယ့်ကိုယ်နောင်တရလို့ မဆုံးဖစ်၏။ ဘယ်လို့မှ ရုန်းလို့မရတဲ့အဆုံး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ကိုက်၍ ငြိမ်နေလျှင်

"မရုန်းတော့ဘူးလား ပူတူးလေး"

"ရုန်းလည်း ခင်ဗျားလက်က လွတ်မှာမှမဟုတ်တာ"

"အိုဟိုး အစကတည်းက အဲ့လိုအလိုက်တသိနေရမှာ"

"ခင်ဗျားက မုန်းဖို့ကောင်းတယ်"

"ကိုယ်ကလည်း မချစ်ခိုင်းဘူး"

ဘုန်းတန်ခိုး မိမိအောက်တွင် အကျီဖရိုဖရဲဖစ်နေသော ကောင်လေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေသည်။ ကြော့ရင်းနေသည့် လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေး အောက် ညှပ်ရိုးလေးက ဆွဲကိုက်ချင်စရာ ဖရိုဖရဲဖစ်နေသော အကျီအောက်ရှိ ပန်းနုရောင် ပွင့်ဖက်လေးနှစ်ခုကြောင့် တံတွေးချရပေါင်းမနည်း ဒါ့ပြင် မိမိလို ကြွက်သားအဖုထစ် မရှိဘဲ ချပ်ရပ်နေသည့် ၀မ်းဗိုက်ဖွေးလေးကို တရှုံရှုံနမ်းချင်၏။

ဗိသုကာ { COMPLETED }Where stories live. Discover now