Under Her Daydream (UNDER DUOLOGY #1)

Episode 45

TOGETHER with the rain from Sebastian's face, I saw how his smile became the most beautiful one that I have ever seen. Lumawak pa iyon nang lunawak. Ang sarap niyang pagmasdang ngumiti . . . lalong lalo na kung iyon ay dahil sa akin.

"R-Really, baby?" Hindi na nawala ang ngiti niya kahit umalon pa ang kanyang Adam's apple. "Tayo na talaga?"

Hindi ako makasagot nang maayos. I was just there, tearing up in joy as I smiled my widest. I never really thought that this day would come. Na totoong magiging kami na ni Sebastian. Na sa akin na talaga siya. He seemed so unreacheable back then back now, he is just within my reach. And this is the most unexpected thing that I never thought I needed not until it happened right now.

"Fuck . . ." He cursed then I was not ready when he held my cheeks. Nagdikit ang mga basang ilong namin. Delikado ang agwat ng aming mga labi. Nagtama ang aming mga mata at hindi kami nagpatinag sa patak ng ulan mula sa aming mukha.

"I love you . . ." And then he suddenly crashed his lips on mine.

Hindi na niya ako hinintay pang sumagot. He kissed me sensually under the cold rain. Damang-dama ko ang init ng kanyang labi. Idinidiin niya ito sa akin nang may pag-iingat. Gayon na rin ang kanyang dila. Naramdaman ko ang init niyon nang bahagya siyang manghimasok sa loob ng bibig ko.

All I did that moment was to just savor the pleasure. I opened my mouth to welcome his pursuading tongue. There, he grazed it on mine with that kind of pleasure that set a ton of flames on my skin.

He continued to kiss me passionately.

He effin kissed me with all of the romance on his system.

Hanggang sa hingal na hingal na lang talaga ako nang maglayo na ang aming labi. Maalab ang mga matang ipinukol niya akin. Naglakbay iyon mula sa mga mata ko pababa sa nakaawang na labi ko.

He is smiling while biting his lips. "I love you, baby. I really do."

Napaiwas ako ng tingin. Hindi ko kinaya ang lakas ng tibok ng puso ko ngayon. This is the fucking first time that he ever said those words to me.

Grabe . . . Ang sarap pala talaga sa feeling kapag mahal mo ang nagsabi niyon sa 'yo. Parang mamamatay sa kakatalon ang puso ko. Ang init pa ng dibdib ko. Para ba itong napapaso sa kakaibang saya na namamayani sa sistema ko.

"I love you too." Nahihiya kong sambit.

I heard him chuckle. Pinaharap niya ako sa kanyang mukha. He is now smiling and the sensual flames from his eyes are subsiding.

"Don't say you love me too." his boyish grin grew to make him more attractive. "It's like you are just reciprocating my feelings. I don't like that idea."

"Eh," pabebe akong naghawi ng buhok. Jusko, ganito ba kapag may jowa na? Daming arte? Partida, ilang minuto pa lang kami nagiging magjowa pero ang dami agad request? "Ano ba dapat?"

"A simple I love you is enough for me, baby." He mumbled as he reached for my hand. Matapos ay hinalikan niya iyon.

"I love you." Ang panimula ko. "Okay na ba—"

Bigla niya akong ninakawan ng halik. Nagpipigil tuloy ako ng ngiti habang napapaiwas ng tingin.

Prung tenge nemen kashe!

Sa kilig ay gusto kong magwala. Gusto kong pataubin ang bato kung saan kami nakaupo ngayon. Gusto kong tumalon sa bangin at magpagulong-gulong para makayanan ko lang ang kakaibang kiliti sa dibdib at puson ko! Jusko naman! Hanuba?!

"As much as I want to have more of sweet moments with you here, I think we have to go now." Biglang sambit ni Sebastian kaya't nakabalik uli ako sa katinuan.