(ÇEVİRİ)Erkek Adaylarla Uzak Bir Adada Sıkıştım(ÇEVİRİ)

10.Bölüm

"Vay canına, çok güçlüsün."

Ah, yine farkında olmadan aptalca bir şey söyledim. Aptalca ünlem Margaret gibi olmamalıydı.

"Çeneni kapalı tutsan iyi olur, Genç Leydi."

Beklendiği gibi, Enoch beni azarladı.

Ağzımı kapattığımda önümde tek dizinin üzerine oturdu.

Ayaklarımdaki düz ayakkabıları dikkatlice çıkarıyordu. Biraz garip görünüyordu.

Bunu bir düşün. Beni küçümseyen İmparatorluğun Veliaht Prensi'nin önümde diz çöküp düz ayakkabılarımı çıkarması garip değil mi?

Hayır, bu......çok garip.

Enoch'un elleri çıplak ayak bileğime dokundu. İnce bileklerim onun büyük ellerinde gevşekçe tutuldu.

'Gıdıklıyor.'

Ayak parmaklarımdan omuz silktim. Ardından ayaklarımın altından gelen acıyla kaşlarımı çattım.

"Ah."

"Devam etmek."

Soğuk sesinin aksine Enoch, sanki cam bir bebekle uğraşıyormuş gibi dikkatle ayaklarıma baktı. Ayak tabanlarımda ve topuğumda kabarcıklar oluştu.

"Zor durumdayım. Kabarcık patlarsa sorun olur."

Mırıldanmam üzerine Enoch, açıklama isteyen bir yüzle bana baktı.

Omuz silktim ve "Eğer kabarcık patlarsa ve yara iltihaplanırsa enfeksiyon riski vardır" dedim.

Enoch bana 'Bunu nereden biliyorsun?' diye baktı. ifade.

"Bu sağduyu."

"Genç Leydi, sonuçta sıradan insanlardan farklı."

"Ne? Hiçbir şey bilmediğim için geçmişime hakaret mi ediyorsun?"

"Bazı delikler var gibi görünüyor," Enoch sorumu duymazdan geldi.

"Bu kadar zarif konuşursan ne dediğini anlamayacağımı mı sandın? Düşündüğümden daha kabasın."

"Geçmişte sadece Genç Hanımın bana yaptığı kabalığı yaptım."

Enoch'un sözleri üzerine dudağımı ısırdım. Reddedilecek bir şey yok. Bunu daha fazla gündeme getirirsem dezavantajlı olan tek kişi benim.

Konuyu değiştirmek zorunda kaldım, "Her neyse, bu durumda cilt, kabarcıklara mümkün olduğunca dokunmayarak kendi koruyucu filmini oluşturabilir. Onu silip buz torbası uygulamak daha iyi olur......"

Bir iç çektim.

"Şu anda yapabileceğim bir şey yok."

Mağaraya geri dönmek en iyisi ama bunu yapmak için düz ayakkabılarımı tekrar giyip hareket etmem gerekiyor.

Enoch endişeli bir bakışla ayaklarıma baktı. Neden başkasının çıplak ayaklarına bakıyorsun? Bu utanç verici.

Çıkardığı düz ayakkabıları elime koyması uzun sürmedi. Niye ya?

Enoch'a şüpheyle baktım ama beni uyarmadan kucakladı. Bir prensese sarılmak gibi.

O kadar ürkmüştüm ki, elimdeki düz ayakkabılarla kollarımı boynuna doladım.

"Ne?"

"Genç Leydi, kabarcıklara dokunmanın iyi olmadığını söylemedi mi? Düşmek istemiyorsan daha sıkı tut."

Enoch'un sözleri üzerine bir süre düşündükten sonra, kendimi tutamayıp düz ayakkabıları karnımın alt kısmına koydum ve ona daha sıkı sarıldım.