(ÇEVİRİ)Erkek Adaylarla Uzak Bir Adada Sıkıştım(ÇEVİRİ)

49.Bölüm

Margaret buna karşılık yanağını zor bir yüzle kaşıdı.

"Eh ...... burada sadece biz varız, bu yüzden imajınızı yönetmek zorunda değilsiniz."

Cevabını duyan Ruzef şaşkın bir yüzle sordu.

"Hepsi bu mu?"

"Evet?"

Sadece şaşkınlık içinde gözlerini kırpıştırdı etti.

"Beni suçlamıyor ya da teselli etmiyorsun ......"

"Ah ...... seni dinleyecek birine ihtiyacın yok mu?"

Ruzef sorusunda kelimeler için bir kayıptı ve sadece dudakları seğirdi. Haklı. Aslında onun tepki vermesini beklemiyordu.

İfadesini görünce pişman bir yüzle omuz silkti.

"Ve empati kurmakta iyi değilim."

"Gerçekten empatik olan insanlar farkında bile değiller."

"Öyle mi?"

Margaret garip bir şekilde güldü.

Ancak, Ruzef bunun belirsiz kelimelerle tavsiye vermekten daha iyi olduğunu düşündü. Sadece birine kalbini anlatmak istedi.

Ancak, en içteki düşüncelerini itiraf ettiği kişinin o kadar çok hor gördüğü Margaret Rose Floné olmasını beklemiyordu.

"Vatikan'da ve burada gördüğüm Floné'nin Genç Hanımı. Hangisi gerçek sensin?"

Ruzef aniden böyle bir soru sordu.

Margaret bu ani soruda biraz şaşkın görünüyordu. Bir süre yüzüne baktı ve üzgün bir şekilde gülümsedi.

"...... sorunuz garip. Her ikisi de bana. Geçmişte yaptıklarımı kabul etmeye karar verdim."

Yavaşça gökyüzüne bakıyor. Ruzef de doğal olarak onu takip etti ve gökyüzüne baktı.

"Aksi takdirde ilerleyemeyiz."

Gece gökyüzündeki yıldız ışığı bir şelale gibi akıyordu.

Evet. Belki de o akan yıldızlar gibi, kalbi şimdi eriyor.

Eğer şimdiki hali o olsaydı, Ruzef'in onu sevmekten başka çaresi kalmazdı.

Samimiyeti yavaş yavaş zihnine nüfuz etti. Ruzef bu anı kafasının derinliklerinde yakalamak istedi.

"Görünüşe göre gerçekten farklı bir insan oldun, Genç Bayan."

Şimdi değiştiğini ve ona güvenmeye kararlı olduğunu itiraf etti.

"Küçük Hanım, sen artık inanıyorum......"

"Bir saniye bekle."

Tam söyleyeceği sırada parmağını kaldırdı ve dudaklarını tıkadı. Gergin görünüyordu, ormana baktı ve bu sefer işaret parmağını kendi dudaklarına koydu.

"Şşş."

Ruzef farkında olmadan nefesini tuttu ve dudağını ısırdı.

"Vücudunu indir. Yavaşça."

Elini kaldırdı ve yavaşça bastırdı. Ruzef ne dediğini anlamadan başını eğdi.

"......evet?"

Margaret ona baktı ve içini çekti, sonra omzunu tuttu ve arkasından itti.

Margaret'in cesedi omzunun üzerinden sırtını tahta güverteye yasladı.

"Bir canavar geçiyor gibi görünüyor. Bir an için sakin olun."

Vücudunu eğdi, başını kaldırdı ve fısıldadı. Nefesi kulağını gıdıkladı.