132.Bölüm

191 33 0
                                    


"Ya çiçek kokusu henüz kaybolmadıysa? Şimdilik Başpiskoposun içeri girmesine izin verin."

Benim sözlerim üzerine Enoch ve Kayden aceleyle Ruzef'i yakalayıp odaya sürüklediler. Kapıyı sıkıca kapattık.

Ruzef daha sonra Enoch ile Kayden'ı itip yanıma koştu ve elimi tuttu.

"Ne oldu? Genç Hanım, güvendesiniz!"

Dua eder gibi alnını elimin üstüne yasladı ve rahat bir nefes verdi. Şaşkın bir yüzle ona baktım.

Bir süre sonra aniden başını kaldırdı ve bağırdı: "Nasıl böyle bir anda bizi bırakıp gidersin!"

Ruzef'in yüzü öfkeyle doluydu. Hayır, bu üzgün bir ifade mi? Her neyse, bana kaşlarını çatarak baktı ve elimi kucağına çekti.

"...Endişelendim."

Yüzü omzuma gömülüyken vücudu titriyordu.

Ruzef tarafından kucaklanırken Enoch ve Kayden'a baktım. Kayden omuz silkerek sadece izlerken Enoch kollarını kavuşturmuş halde hareketsiz duruyordu.

"Ne oldu? Sör Diego'ya ne dersiniz? Neden hepiniz ayrısınız?"

"Şey... seni bulmak için ekibimizi ikiye ayırdık: Majesteleri ve Lord, Sör Diego ve ben."

Soruma Ruzef cevap vermeden önce Enoch ve Kayden'a baktı. Enoch yanıt olarak başını salladı.

Ruzef durumu anlattı. "Benimle ormanda keşif yapan Sör Diego aniden hiç ses çıkarmadan ortadan kayboldu. Burayı ormanda tek başıma dolaşırken buldum."

"Birden ortadan mı kayboldu? Bir şey olmuş olabilir mi?"

Ruzaf yorgun yüzünü ovuştururken, "Nasıl olduğunu ben de bilmiyorum" diye yanıtladı.

Düşününce oldukça bitkin görünüyor. Düzgün uyumuyor gibi görünüyor.

- Gurultu

Ruzef'in karnı açlığın sinyali olarak yüksek sesle çınladı. Yüzü kızardı, muhtemelen utanmıştı. Şaşırmış ve kafası karışmış bir halde başını eğdi.

"Çok açım."

Onun sözleri beni de acıktırdı. Burada konserve yiyecek var ama Enoch, Kayden ya da Ruzef yok.

Sanırım yedikleri son yemek dev anakonda canavarlarının ortaya çıkmasından hemen önceydi.

Birinin hemen bayılmasında tuhaf bir şey yok.

"Yemekten sonra konuşalım mı?"

Benim sözlerim üzerine Ruzef, "Yiyecek bir şeyin var mı?" diye sordu.

Enoch ve Kayden da bana merakla baktılar. Çantamı alıp paketlediğim konserveleri çıkardım.

Sonunda durumu değerlendirip bir plan yapmadan önce önce yemek yemeye karar verdik. Yere oturdum, konserve yiyecekleri açtım ve herkese dağıttım.

"Nedir bu? Tadı nasıl?"

Ruzef, konserve jambonu yedikten sonra gözlerini açtı ve sanki yeni bir dünyayla tanışmış gibi sevindi. Bu beni gururlandırıyor.

Öte yandan Kayden ve Enoch oldukça incelikli bir ifadeyle yemek yiyorlardı. Şaşkın bir yüzle onlara baktım ve "İyi değil mi?" diye sordum.

"Ha..?" Kayden şaşkın bir yüzle bana baktı ve sonra bakışlarını kaçırdı. "Öyle değil..."

"Aslında seninle Lord'la ayrı ayrı konuşmak istiyordum. Ancak Başpiskopos için de sorun yok."

Enoch, sözlerinin sonunda tereddüt eden Kayden adına cevap verdi. Aniden ismiyle seslenen Ruzef, nedenini bilmeden gözlerini kırpıştırdı.

(ÇEVİRİ)Erkek Adaylarla Uzak Bir Adada Sıkıştım(ÇEVİRİ)Where stories live. Discover now